သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ ဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႔ က်မတို႔အားလံုးခ်စ္ေသာ ကိုထူးအိမ္သင္ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ... ဖတ္ဖတ္ခ်င္း ရင္ထဲကို ေရာက္သြားခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ ႏွစ္သက္လြန္းတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေဖာ္ျပပါရေစ... သစၥာရယ္ ျမတ္ႏိုးျခင္းရယ္ ခိုင္ၿမဲခ်ိန္မွာ အိပ္မက္ေလးတစ္ခုဟာ အသက္ပါပဲ.... ယံုၾကည္တယ္ မဟုတ္လားဟင္..!! ခံစားၾကည့္ေပးပါလား..!!
အိမ္မက္သည္သူ
သူသည္ အသက္ျဖစ္ေစ
ေဆာင္းေႏွာင္းလွ်င္ ေႏြဦး၏။
ေႏြဦး၌ ႏွင္းႂကြင္းသည္။
ႏွင္းႂကြင္းျပယ္ေသာ္လည္း
သစၥာႂကြင္းေစ။
ျမတ္ႏိုးျခင္း ႂကြင္းေစ။
(သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္)
ဆရာမႀကီး ၾကည္ေအးေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြထဲက ႏွစ္သက္ရတဲ့ ကဗ်ာေကာင္း တစ္ပုဒ္ပါ... သိၿပီးသားလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္.. ကဗ်ာထဲက ေကာင္မေလးရင္မွာ ဘာေတြကိုမ်ား စုိးရိမ္လို႔ ေနပါလိမ့္..!! ဖတ္ၾကည့္ေပးပါဦးေနာ္...!!
....ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ....
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ငွက္ျပာ၀တ္ရည္ ေသာင္ယစ္ရီတတ္
ႏွင္းဆီျဖဴလဲ့ ပ်ံ႕သင္းဖြဲ႕တတ္
၀ါသြဲ႕ရြက္ေႀကြ လိပ္ျပာေပြတတ္
ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ ေတးညွင္းျမတတ္
မိန္းမလွသူေယာင္ မ်က္ေတာင္ခတ္တတ္
က်မ္းတတ္ေဇာ္ဂ်ီ ဖို၀င္မီတတ္
ႀကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္ရသည္။
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
လာလွဲ႕ေနလွဲ႕ အိပ္မက္လွဲ႕လဲွ
သဲ့သဲ့ေခၚငင္ မပီျပင္လဲ
ထင္ထင္ၾကားလိုက္ တိမ္းမူးခိုက္၀ယ္
မိုက္မွားၾကမၼာ တြန္းပို႕ရာသို႕
ထြက္ခြာလြင့္ပါး ရပ္တစ္ပါး၌
ေရြ႕လ်ားရာသီ ထပ္ခဲ့သည္။
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ခ်မ္းသာေအးျမ ေနခ်င္လွလဲ
လမ္းစေပ်ာက္ပ်က္ ရွာျပန္ခက္ၿပီ
ပင့္သက္ေမာေတြ မ်က္ရည္ေ၀ဆဲ
မေနေပ်ာ္နဲ႕ လာလိုက္ခဲ့ဟု
သဲ့သဲ့ေခၚသံ ၾကားရျပန္၏။
ၿမဲၿမံႏြယ္ေႏွာင္ လူတို႕ေဘာင္၌
ေယာင္မွားဧည့္သည့္ မေပ်ာ္ၾကည္ဘူး
မဆည္ႏိုင္ေတာ့ ႏြမ္းေပ်ာ့ေခြညိဳး
လမ္းမွားတိုးဆဲ တိုးတိုးတစ္မ်ဳိး
ခ်ဳိးငယ္ေျပာသည္ ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ငွက္ျပာ၀တ္ရည္ ေသာက္ယစ္ရီသတဲ့
၀ါသြဲ႕ရြက္ေၾကြ လိပ္ျပာေပြသတဲ့
ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ ေတးညွင္းျမသတဲ့
မိန္းမလွသူေယာင္ မ်က္ေတာင္ခတ္သတဲ့
က်မ္းတတ္ေဇာ္ဂ်ီ ဖို၀င္မီသတဲ့
ႀကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္လွသတဲ့
ႏွမ မသိရိွမည္လား ။
(ၾကည္ေအး)
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ငွက္ျပာ၀တ္ရည္ ေသာင္ယစ္ရီတတ္
ႏွင္းဆီျဖဴလဲ့ ပ်ံ႕သင္းဖြဲ႕တတ္
၀ါသြဲ႕ရြက္ေႀကြ လိပ္ျပာေပြတတ္
ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ ေတးညွင္းျမတတ္
မိန္းမလွသူေယာင္ မ်က္ေတာင္ခတ္တတ္
က်မ္းတတ္ေဇာ္ဂ်ီ ဖို၀င္မီတတ္
ႀကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္ရသည္။
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
လာလွဲ႕ေနလွဲ႕ အိပ္မက္လွဲ႕လဲွ
သဲ့သဲ့ေခၚငင္ မပီျပင္လဲ
ထင္ထင္ၾကားလိုက္ တိမ္းမူးခိုက္၀ယ္
မိုက္မွားၾကမၼာ တြန္းပို႕ရာသို႕
ထြက္ခြာလြင့္ပါး ရပ္တစ္ပါး၌
ေရြ႕လ်ားရာသီ ထပ္ခဲ့သည္။
ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ခ်မ္းသာေအးျမ ေနခ်င္လွလဲ
လမ္းစေပ်ာက္ပ်က္ ရွာျပန္ခက္ၿပီ
ပင့္သက္ေမာေတြ မ်က္ရည္ေ၀ဆဲ
မေနေပ်ာ္နဲ႕ လာလိုက္ခဲ့ဟု
သဲ့သဲ့ေခၚသံ ၾကားရျပန္၏။
ၿမဲၿမံႏြယ္ေႏွာင္ လူတို႕ေဘာင္၌
ေယာင္မွားဧည့္သည့္ မေပ်ာ္ၾကည္ဘူး
မဆည္ႏိုင္ေတာ့ ႏြမ္းေပ်ာ့ေခြညိဳး
လမ္းမွားတိုးဆဲ တိုးတိုးတစ္မ်ဳိး
ခ်ဳိးငယ္ေျပာသည္ ေမာင့္ေတာအုပ္မွာ
ငွက္ျပာ၀တ္ရည္ ေသာက္ယစ္ရီသတဲ့
၀ါသြဲ႕ရြက္ေၾကြ လိပ္ျပာေပြသတဲ့
ျမစ္ေရေခ်ာင္းစ ေတးညွင္းျမသတဲ့
မိန္းမလွသူေယာင္ မ်က္ေတာင္ခတ္သတဲ့
က်မ္းတတ္ေဇာ္ဂ်ီ ဖို၀င္မီသတဲ့
ႀကံစည္သမွ် ျဖစ္ေျမာက္လွသတဲ့
ႏွမ မသိရိွမည္လား ။
(ၾကည္ေအး)
ခံစားခ်က္ႏွင့္ ထပ္တူက်ေသာ ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ... ကဗ်ာေလးက ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းရင္း ေအးခ်မ္းလို႔ေနပါတယ္... ကၽြန္မသည္ သူ႔ကို မာနမဲ့စြာ အင္မတန္မွ ျမတ္ႏိုးေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္....
....မာနမဲ့စြာ....
ျပက္ရယ္ျပဳမႈကိုခံရသည့္အခါ
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ...
အႏိုင္က်င့္မႈကို ခံရသည့္အခါ
ဝမ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် မနာၾကည္းရက္ပါေလ...
တန္ဖိုးမထားမႈကို ခံရသည့္အခါ
ျပက္ရယ္ျပဳမႈကိုခံရသည့္အခါ
အားငယ္သြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် စိတ္မဆိုးရက္ပါေလ...
အႏိုင္က်င့္မႈကို ခံရသည့္အခါ
ဝမ္းနည္းသြားတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် မနာၾကည္းရက္ပါေလ...
တန္ဖိုးမထားမႈကို ခံရသည့္အခါ
မေက်နပ္မႈကို ခံစားရတတ္ေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် မၿငိဳျငင္ရက္ပါေလ...
စြန္႔ပစ္သြားျခင္းကို ခံရသည့္အခါ
ကၽြမ္းေျမ့ေလာင္ၿမိဳက္စြာ ပူပန္ရေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် ေမ့ေလ်ာ့၍ မရႏိုင္ပါေလ...
စေတြ႕သည္မွ
ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကို ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း...။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
(ခင္ေလးငယ္)မည္သည့္အခါမွ် မၿငိဳျငင္ရက္ပါေလ...
စြန္႔ပစ္သြားျခင္းကို ခံရသည့္အခါ
ကၽြမ္းေျမ့ေလာင္ၿမိဳက္စြာ ပူပန္ရေသာ္လည္း
မည္သည့္အခါမွ် ေမ့ေလ်ာ့၍ မရႏိုင္ပါေလ...
စေတြ႕သည္မွ
ငါသည္သင့္အား
မာနတရားကို ေပးအပ္ထားခဲ့ေသာေၾကာင့္တည္း...။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
တီတီငယ္ ရဖူးရဖူး ေရးေပးရမယ္ဆိုတဲ့ ညီမေလး မက္မက္ က Tag ထားတဲ့ Tag Post ေလးပါ.. ေနာက္ထပ္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အေၾကြးရွင္မ်ားကေတာ့... မမဝါဝါခိုင္မင္း.. ကိုဟန္သစ္ၿငိမ္... ကိုအိပ္မက္ရွင္... နဲ႔ ဖိုးဂ်ယ္ေလး... တို႔ပါ... ေက်းဇူးျပဳ၍ သီးခံေစာင့္ေပးပါဦးေနာ္...!!
0 comments:
Post a Comment