tag:blogger.com,1999:blog-25111437537041490052024-03-14T02:40:01.714+06:30TAG ထားတယ္ဗ်ဳိ႕ပီကေhttp://www.blogger.com/profile/03247311549110755055noreply@blogger.comBlogger90125tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-110696067726606792010-01-01T16:20:00.004+06:302010-01-01T16:39:42.956+06:30ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ေတာ့.........၂၀၀၉ခုႏွစ္ထဲမွာေပါ့<br />အေမက ဆန္ကုန္ေျမေလးလို႕ေျပာတာကိုခံတာက ၁၀၁ ၾကိမ္<br />သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အျပိဳင္စိတ္ေကာက္ရင္း ေလလြင့္ေနခဲ့တာကတစ္လတစ္ၾကိမ္<br />ခ်စ္သူကျပစ္ထားလို႕ စိတ္ေကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ေမွ်ာ္ရတာက တစ္ေန႕၃ ၾကိမ္<br />မနက္စာစားဖို႕စဥ္းစားရင္း ေန႕လည္စာနဲ႕တစ္ထပ္တည္းက်ခဲ့တဲ့ေနေတြက အၾကိမ္ၾကိမ္<br />အိပ္ခါနီး မနက္ဖန္ငါဘာျဖစ္မလဲ ေတြးမိတုိင္းသက္ျပင္းရွည္ေတြခ်မိတယ္<br />မျမင္နိုင္တဲ့အနာဂတ္မွာ မကုန္ႏိုင္တဲ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြက ခရီးရွည္ေတြ<br />ေဆာင္းညေအးစက္စက္မွာ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚမွာလွဲရင္း အလြမ္းေတးေတြသီၾကဴးရင္း<br />အဓိပၸာယ္မဲ့ ၾကယ္ေတြကိုရည္တြက္မိေတာ့ ငါတို႕ သက္တမ္းထက္မ်ားလြန္းေနသလား<br />တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ကုန္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြ.....<br />အသက္ေတြၾကီးလာေတာ့ မသိခ်င္လည္း သိေနရတဲ့လူ႕စည္းကမ္းေတြ .<br /> ရိုးသားပါတယ္ေျပာတုိင္းမရ သူတို႕အျမင္မွာသူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္ဂရုစိုက္ေနရတဲ့ပတ္၀န္းက်င္.......<br />လူသူသူမ၀တ္ႏုိင္ရင္ သူတို႕သံုးသလို သူတို႕ေနသလိုမေနႏုိင္ရင္ ကိုယ္က်င့္တရားက ထိန္းထားလည္း<br />ပ်က္တယ္ထင္ၾကတယ္<br />သူတို႕လိုလိုက္မလုပ္ရင္ သူတို႕နဲ႕ မတူရင္ မိုးခါးေရမေသာက္မိတဲ့ ဘုရင္ၾကီးလုိ.....<br />သူတို႕က ငါ့ကိုေ၀ဖန္ၾကေတာ့မယ.္<br />ကဲဘယ္လုိလုပ္မလဲ.........ဒါေတြကိုဂရုစိုက္ရင္း ငါကုန္လြန္ခဲ့တာ ငါ့သက္တမ္းအခုဆို ၂၂ ျပည့္ေတာ့မယ္<br />ကဲဘယ္လုိလုပ္မလဲ........ ဒီေန႕ဟာႏွစ္သစ္...ငါဘယ္လုိရပ္တည္မလဲ..ငါကအေရးၾကီးလား သူတို႕ကအေရးၾကီးလား.............ေနပါကြာ.....<br />၂၀၁၀ မွာ ငါရိုးသားတာရယ္ ငါျဖဴစင္တာရယ္ ငါသိရင္ ျပီးျပည့္စံုုျပီ...မင္းမသိလည္းေနပါေစေတာ့.......ေငြၾကယ္ေလးhttp://www.blogger.com/profile/08124407391375417496noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-1164601579265283632009-11-23T15:18:00.004+06:302009-11-23T16:27:40.880+06:30ဆိုၾကမယ္ေပ်ာ္ၾကမယ္ ( WWKM)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/__mdtv1YWlHk/SwpOBAPdIHI/AAAAAAAAADQ/wSi0_tJZDT4/s1600/singing.gif"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 137px; height: 200px;" src="http://2.bp.blogspot.com/__mdtv1YWlHk/SwpOBAPdIHI/AAAAAAAAADQ/wSi0_tJZDT4/s200/singing.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5407220081763360882" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;">မဂၤလာပါရွင္..<br /><br />ေက်းဇူးျပဳ၍ စာအရင္ျပီးေအာင္ဖတ္ျပီးမွ သီခ်င္းေလးဖြင္႔နားေထာင္ၾကပါေနာ္။ ေတာ္ၾကာ မထင္မွတ္ပဲ အသံၾကားရင္ လန္႔သြားနိဳင္လို႔ပါ။ :D<br /><br />က်မ လြန္ခဲ႔တဲ႔ရက္အနည္းငယ္က ေမာင္ငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ Tag Post ေလးကိုေရးေပးဖို႔ Tag ခံရပါတယ္ရွင္။ ဒီတခါ Tag post က လက္နဲ႔ ေရးရံုမဟုတ္ပဲ ပါးစပ္နဲ႔ပါဆိုရမွာပါတဲ႔ရွင္။ ျဖစ္ပံုျဖစ္ပံု.. ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ကေလး.. ကိုယ္႔အစ္မၾကီးကို မညွာမတာ ၊ သူဟာသူ ေကာင္မေလးေတြ ( ညီမေလးေတြ)ကို Tag ရမွာေၾကာက္တိုင္းနဲ႔ ကိုယ္႔အစ္မအေပၚ ဘိုက်တာေလ။ တကယ္ေတာ႔ သူက အသံသိတ္ေကာင္းေတာ႔ အသံေကာင္းေၾကာင္းၾကြားခ်င္တာေလ..အဟားး နာသိသားပဲ ။ :P အစ္မျဖစ္သူက ဓါတ္ပံုေတြတင္ေပးလဲ သူတို႔ မွာျဖင္႔ မစြန္နိုင္ၾကေတာ႔ " တားတာကရုပ္မလွေပမယ္႔ အသံေလးေတာ႔ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ" ဆိုျပီးေၾကာ္ျငာခ်င္တာလဲပါတယ္ေလ။ အသံကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္ရွင္။ L လြန္း၀ါ ထိုင္ငိုရေလာက္ေအာင္ Feel အျပည္႔နဲ႔ဆိုထားတာေလ။ ဘာတဲ႔<br />" ျပန္မလာေတာ႔ဘူး.......... " ဆိုလား။ ျပန္လာလု႔ိလဲဘယ္ရမွာတုန္း သူ႔မွာရည္းစားမွ မရိွတာေလ။ အေဟး ( မွတ္ျပီလား.. နာ႔ကို သီခ်င္းဆိုခိုင္းဦး) ။<br /><br /> အလကား စ တာပါ ေမာင္ေျချခင္းခ်ိတ္ရာေရ.. အဲ..အဲ..<span style="color: rgb(0, 153, 0);"> </span><a href="http://chitchinchayer.blogspot.com/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">ေမာင္ခ်စ္ျခင္းေျခရာ</span></a>ေရ။ ေမာင္ေလးက သီခ်င္းဆိုတာအဆိုပိုင္သလို ၊ အသံေလးကလဲ အလြန္ေကာင္းပါတယ္ကြယ္။ ဒီလိုလုပ္ေလ... ဆရာ၀န္မလုပ္ပဲ အဆိုေတာ္လုပ္ရင္ ၾကီးပြားနိဳင္တယ္။ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း လိုေပါ႔။ :P ေျချခင္းခ်ိတ္ရာဆိုျပီး ဇီးသီးပဲ ထုတ္ေတာ႔ ..ဟဟားးး ( ကဲ.. မွတ္ျပီလား.. နာ႔ကို ဒုကၡေပးတာ နာနာျပန္တြယ္ထားတယ္။) :P<br /><br />ဒီမွာျဖင္႔ သူ႔တက္ဂ္ပို႔စ္တင္နိုင္ဘို႔ မစားနိဳင္၊ မေသာက္နိုင္ ၊ တူနွစ္ကိုယ္တိုင္းျပည္ေလး ဆက္ေရးဘို႔ေတာင္ မုဒ္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိလို႔ ဆားေတြခ်က္ေနလိုက္ျပီး သီခ်င္းဆိုေလ႔က်င္႔ေနရတာ ၊ ဘယ္လိုဆိုဆို အဆင္မေျပ ၊ ေဟမာေန၀င္း ေတြေရာ၊ မီမီ၀င္းေဖ ေတြေရာ ၊ ထြန္းအိျႏၵာဗိုလ္ေတြေရာ ၊ ရတနာဦးေတြေရာ ေခ်ာစုခင္ေတြေရာ အစံု ေလ႔က်င္႔ရ ၊ရွာရ. လံုး၀ အဆင္မေျပ ...ေနာက္ဆံုးေတာ႔ မတတ္နိုင္ေတာ႔ဘူး .. အဲ႔ဒီအေၾကြးမေက်မခ်င္း stress ရေနျပီ ၊ ျမန္ျမန္ျပီးေအးေရာ လို႔ သေဘာထားျပီး လြန္ခဲ႔တဲ႔၁၂နွစ္က ဆိုခဲ႔ဘူးတဲ႔ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုပဲ ဆိုဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါေတာ႔တယ္ရွင္။ သီခ်င္းေလးက အမ်ိဳးသမီးေတးသံရွင္ခ်ိဳျပံဳး ဆိုတာပါ။ ဒါေပမယ္႔ ဒီဆိုက္မွာ ခ်ိဳျပံဳးသီခ်င္းကမရိွပဲ အမ်ိဳးသားအဆိုရွင္ ရန္ေအာင္ဆိုထားတာပဲရိွေနတာမို႔ ကီးျမင္႔ျမင္႔ကိုပဲ ရသေလာက္ေလး ၊ ဆိုတတ္သလိုေလး ဆိုထားလိုက္ရပါတယ္ရွင္။ :D<br /><br />သီခ်င္းကို ၅ ခါေလာက္ဆိုခဲ႔ပါတယ္။ ကီးကိုက္ရင္ အသံမျငိမ္ပါဘူးရွင္၊ အဲဒီလိုဆိုေတာ႔ ကီးမကိုက္ေတာ႔ အသံျငိမ္လားဆိုေတာ႔ ..ဟီးဟီး အသံတုန္ပါတယ္ရွင္။ တစ္ခုမွ မေကာင္းတဲ႔အသံသြင္းထားမွဳေတြထဲက အတန္အသင္႔ အဆင္ေျပမယ္ထင္တာေလးကိုပဲ Tag post ေလးျပီးသြားေအာင္ တင္လိုက္ရပါတယ္ရွင္။ :D<br />ဟဲ..ဟဲ..ရန္ေအာင္မ်က္နွာၾကီးနဲ႔ မီးမီးဆိုတာေပါ႔။ :P<br /><br />နားေထာင္အားေပးသြားၾကပါဦးေနာ္။ :D :D<br /><br /><embed height="364" type="application/x-shockwave-flash" width="445" src="http://www.youtube.com/v/7HB1LWoZTZI&hl=" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" border="1" color1="0xcc2550&color2=" fs="1&rel="></embed><br /><br />ဟုတ္ကဲ႔..သည္းခံျပီးနားေထာင္ေပးသြားလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ရွင္။ :P<br /><br />ေမာင္ငယ္ခ်စ္ျခင္းေျခရာေလးရဲ႕ အသံက အလြန္ေကာင္းပါတယ္ရွင္ <a href="http://chitchinchayer.blogspot.com/"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">ဒီမွာ</span></a>သြားလည္ျပီး အားေပးလိုက္ၾကပါဦးေနာ္။ ( ေမာင္ေလး.. အစ္မ ေၾကာ္ျငာလဲ၀င္ေပးတယ္ေနာ္. စိတ္မဆိုးနဲ႔ ။ ) :P<br /><br />ကဲ..က်မလဲ ေခါင္းေတာ္ေတာ္စားသြားတယ္။သီခ်င္းမဆိုတာ စဥ္ေပၚမတက္တာၾကာျပီေလ။ အဟဲ..:P :P စဥ္ေပၚတက္ဖူးလို႔လားဆိုေတာ႔ တက္ဖူးပါတယ္လို႔ ေျပာရမွာေပါ႔ေနာ္။ :D တကၠသိုလ္ပထမနွစ္က စဥ္ေပၚတက္ျပီး “ေဟမာေန၀င္းရဲ႕ ေမာင္” ကိုဆိုခဲ႔ဘူးတယ္။ :P<br />ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ႔ အခုသီခ်င္းေလးျဖစ္တဲ႔ “တိမ္လႊာမို႔မို႔လြင္”ကို ဆိုခဲ႔ဘူးတယ္။ ေနာက္ျပီးရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာ ၊ ေမာင္နဲ႔တြဲျပီး “ပထမဆံုးေန႔” သီခ်င္းကိုဆိုျပီး လူနာေတြကိုေဖ်ာ္ေျဖခဲ႔ဘူးပါတယ္။ အဟီးးး ( လူနာေတြက သီခ်င္းနားေထာင္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္ကုန္ေရာ၊ အဲဒီေလာက္ေကာင္းခဲ႔တာ ၊ အေဟး !;;! )။ ေျပာျပရဦးမယ္ ၾကံဳတုန္းေနာ္. က်မကသာအသံမေကာင္းတာ ၊ေမာင္က ဆို၊က၊ေရး၊တီး တိုင္းအဆင္႔မွာ သီခ်င္းၾကီးနဲ႔ ဒုတိယဆု ရခဲ႔ဘူးပါတယ္။ ကၽြန္း ကၽြန္း ပိုင္ သ သီခ်င္းနဲ႔ေလ။ :P<br /><br /><br /><br />ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။<br /><br />ေလးစားခင္မင္စြာနဲ႔<br />၀ါ၀ါခိုင္မင္း </div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-75535267131083464182009-11-17T16:05:00.000+06:302009-11-17T16:08:42.240+06:30သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမိတ္ေဆြေကာင္း (WWKM)<div align="justify">ဘ၀အေမာေတြေျပေစနိုင္ဘို႔ ၊ စိတ္ဓါတ္က်ေနခ်ိန္မွာ ခြန္အားေတြေပးနိုင္ၾကေစဖို႔ ၊ အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ အားေပးနိုင္တဲ႔လက္မ်ားစြာရိွနိုင္ဘို႔ လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ၊မိတ္ေဆြေကာင္းေတြလိုအပ္ၾကပါတယ္ရွင္။ကိုယ္႔ေဘးနားမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြရိွေနခဲ႔ျပီဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြနဲ႔ စိတ္၀မ္းမကြဲရေလေအာင္ တန္ဖိုးထားေပါင္းသင္းၾကရမယ္႔အျပင္ ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ အသစ္ေတြပြားမ်ားလာရေလေအာင္ ကိုယ္႔ရဲ႕ Social network ကိုခ်ဲ႕ဘို႔လိုပါလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္႔ရဲ႕ Social network ကိုခ်ဲ႕ခ်င္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းသစ္ေတြကို စေပါင္းျပီဆိုကတည္းက ရင္းနွီးပြင္႔လင္းစြာ ဆက္ဆံရေတာ႔မွာျဖစ္ပါတယ္....<br /><br />ကၽြန္မငယ္ငယ္တုန္းက အေပါင္းအသင္း မ်ားမ်ားစားစားမေပါင္းသင္းတတ္ခဲ႔ပါဘူး... ကၽြန္မမွာ အခင္ဆံုး အတြဲဆံုး သူငယ္ခ်င္း ၃၊ ၄ ေယာက္မွလြဲျပီး တျခားသူေတြကို ခင္ခင္မင္မင္ မေပါင္းသင္းတတ္ခဲ႔တာပါ။ငယ္ငယ္က ကၽြန္မရဲ႕အေပါင္းအသင္းအခင္မင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းဟာ ကၽြန္မနဲ႔အတူစာက်က္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေယာက်ာၤးေလး နွစ္ေယာက္သာျဖစ္ခဲ႔ေၾကာင္းကို ကၽြန္မအရင္ေရးခဲ႔တဲ႔ “သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ရိွေလသည္” ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္ေလးမွာေရးခဲ႔ဘူးပါတယ္... ကၽြန္မတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ အရမ္းတြဲျဖစ္ခဲ႔တာကလည္း ၃ေယာက္စလံုးဟာ ေက်ာင္းဆရာ၊ဆရာမ သားသမီးေတြျဖစ္ျပီး ငယ္ငယ္ကတည္းက အတန္းတူ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ႔ၾကလို႔ပါပဲ။ ကၽြန္မငယ္ငယ္က စကားအရမ္းနည္းသူမို႔ အေပါင္းအသင္းလည္း သိတ္မေပါင္းတတ္ခဲ႔တာပါပါတယ္... ငယ္ငယ္က ဆယ္တန္းနွစ္အထိအတူတြဲခဲ႔တဲ႔ အဲဒီသူငယ္ခ်င္း ၂ေယာက္ကေတာ႔ ကၽြန္မအတြက္ တကယ္႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေလးေတြျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္ရွင္။ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ စာေမးပြဲနီးတိုင္း ေဆးရံုတက္ရတဲ႔ ကၽြန္မကို အားမငယ္ရေလေအာင္ လိုအပ္တဲ႔ ေက်ာင္းစာေတြကူးေပး ၊ ကၽြန္မအေပၚ ေမာင္နွမအရင္းေတြလို လိုအပ္တာေတြ သြန္သင္ဆံုးမကူညီေပးတတ္ခဲ႔ၾကတာမို႔လဲ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေလးေတြကို ကၽြန္မအခုအထိ ေမ႔မရခဲ႔ပါဘူး။ကၽြန္မရဲ႕ဘ၀မွာ အမွတ္ရစရာတကယ္႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေလးေတြ ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္ရွင္။<br /><br /><span style="color:#ff0000;">ေလာကမွာ ကိုယ့္ အတြက္မိတ္ေဆြ သံုးမ်ိဳး ရိွတယ္လို႔ ဆရာ နႏၵသိန္းဇံကခရီးသြားေဆာင္းပါးတစ္ခုမွာေရးထားတာ ဖတ္ဖူးလိုက္ပါတယ္ရွင္။ </span></div><span style="color:#ff0000;"><div align="justify"><br /></span><span style="color:#3333ff;">ပထမမိတ္ေဆြက ကိုယ့္ ကို ခ်စ္တဲ့သူ။<br /></span><span style="color:#009900;">ဒုတိယအမ်ိဳးအစားမိတ္ေဆြက ကိုယ့္ကို မုန္းတဲ့ သူ။<br /></span><span style="color:#993399;">တတိယအမ်ိဳးအစားမိတ္ေဆြက ေတာ့ ကိုယ့္ကိုဥေပကၡာ ျပဳ ထားတတ္တဲ့ သူ တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္....</span> </div><div align="justify"><br /><span style="color:#3333ff;">ပထမမိတ္ေဆြအမ်ိဳးအစား ျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္ကုိခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံတဲ့အခါမွာ ကုိယ္စိတ္ႏွလုံး ခ်မ္းေျမ့ၾကည္ရႊင္ရတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ထုိက္တယ္ တဲ့ ။<br /></span><span style="color:#009900;">ဒုတိယမိတ္ေဆြအမ်ိဳးအစား ျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္ကုိမုန္းတဲ့သူ (ကုိယ့္အက်ိဳးမလုိလားတဲ့သူ) မ်ိဳးနဲ႔ေတြ႔ဆုံတဲ့အခါမွာ ကုိယ္ဟာ သတိရွိတဲ့သူ ၊ သတိၿမဲၿမံတဲ့သူျဖစ္လာတယ္တဲ႔ ….။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိမုန္းတဲ့သူဆုိေတာ့ … ကုိယ့္ရဲ႔အားနည္းခ်က္ ၊ ကုိယ့္ရဲ႔ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္တယ္ဆုိေတာ့ ကုိယ္ကလဲ ျပန္ၿပီး သတိထားေနရတယ္ေလ၊ အဲဒီလုိ သတိထားေနရင္း သတိရွိလာတဲ့သူ ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ထုိက္ပါတယ္ တဲ့ ။<br /></span><span style="color:#993399;">တတိယမိတ္ေဆြအမ်ိဳးအစားျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဆင္းရဲရဲ ခ်မ္းသာသာ၊ ဘာခံစားမႈ႕မွမျဖစ္ဘဲ ကိုယ့္ကို ဥေပကၡာျပဳထားတဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳ ရတဲ့ အခါမွာေတာ႔ ကိုယ္ဟာကိုယ္ အားကိုယ္တတ္သူ ျဖစ္လာတဲ႔အတြက္ ဒီလိုကိုယ္႔ကိုဥေပကၡာျပဳတဲ႔သူကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ထိုက္ပါတယ္လို႔ ေရးသားထားခဲ႔ပါတယ္ရွင္။</span> </div><div align="justify"><br /><span style="color:#ff0000;">လူဟာ မေကာင္းတဲ့ မႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္တဲ့ အက်င့္စရိုက္ဆိုး ရိွၾကသူေတြရဲ႕ ၀န္းက်င္မွာ လူျဖစ္လာေပမယ့္ အက်င့္စရိုက္ေကာင္းရိွ သူဟာ ကိုယ္၀န္းက်င္က မေကာင္းမႈေတြ၊ မေကာင္းသူေတြနဲ႕ လိမ္းက်ံ ေရာယွက္မသြား ထိုက္ပါဘူးတဲ႔.... အက်င့္စရိုက္ေကာင္းရိွသူဟာ ကိုယ့္၀န္းက်င္ကဘယ္ေလာက္ဘဲ မေကာင္းေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေကာင္းမြန္ေျဖာင့္မတ္သူ အျဖစ္ လူ႕ေလာကမွာရပ္တည္ေနဖို႕ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္းကိုလည္း ဆရာနႏၵသိန္းဇံက ေရးသားထားခဲ႔တာေလးေတြဟာ တကယ္တန္ဖိုးရိွတဲ႔ စာသားေလးေတြျဖစ္တာမို႔ ကၽြန္မမွတ္သားထားခဲ႔ဘူးပါတယ္....<br /></span><br />ကၽြန္မဟာ ငယ္ငယ္က အေပါင္းအသင္းနည္းခဲ႔ေပမယ္႔ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ျပီး တကၠသိုလ္တက္ရေတာ႔ ျမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံုကလာတဲ႔ အေပါင္းအသင္းေပါင္းစံု ၊ စရိုက္ေပါင္းစံုကို တတ္နိုင္သေလာက္ အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းသင္းတတ္သြားခဲ႔ပါတယ္.... တကၠသို္လ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဆိုေတာ႔ မ်ားေသာအားျဖင္႔ စိတ္ဓါတ္ျမင္႔ျမတ္ျပီး ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ႔သူေတြ နဲ႔ စိတ္သေဘာထားျပည္႔၀တဲ႔သူေတြမ်ားပါတယ္...ကၽြန္မတို႔စာသင္နွစ္မွာ ေက်ာင္းသူ ၊ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အရမ္းနည္းခဲ႔တာမို႔ အရမ္းစည္းလံုးျပီး ခင္မင္ခဲ႔ၾကပါတယ္...ကၽြန္မ ျပည္ေကာလိပ္တက္ေတာ႔ ၊တကၠသို္လ္ ပထမနွစ္မွာပဲ ကၽြန္မနဲ႔ေမဂ်ာတူ ၊အတန္းတူ၊ ကၽြန္မအေပၚအရမ္းေကာင္းတဲ႔ ၊ညီအစ္မေတြလိုခ်စ္ခင္ရတဲ႔ သေဘာထားျဖဴစင္သူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရိွခဲ႔ပါတယ္... သူမနဲ႔ ကၽြန္မဟာ အတန္းတက္ၾကရင္လဲအတူတူ အတန္းလစ္ၾကရင္လဲအတူတူ ၊ အေဆာင္မတူေပမယ္႔ ေက်ာင္းသြားတိုင္းကၽြန္မအေဆာင္ေရွ႕မွာလာေစာင္႔ျပီး အတူတူသြားခဲ႔ၾကပါတယ္.... ကၽြန္မကလည္း သူမကို အရမ္းခ်စ္ခင္ခဲ႔တာပါ။သူမက ကၽြန္မထက္ အသက္၁နွစ္ေက်ာ္ပိုၾကီးသူမို႔ ကၽြန္မက သူမကို မ.... ဆိုျပီးေခၚခဲ႔တာပါ။ ကၽြန္မက ျပည္ေကာလိပ္တုန္းက လူခ်စ္လူခင္မ်ားခဲ႔တဲ႔သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္...အခုေတာင္ တခါတေလ ကၽြန္မရဲ႕စီဘံုးမွာ ျပည္ေကာလိပ္ကသူငယ္ခ်င္းေတြ လာေအာ္နွဳတ္ဆက္တတ္ၾကပါေသးတယ္... လူခ်စ္လူခင္မ်ားဆိုလို႔ သိတဲ႔သူေတြသိျပီးၾကတဲ႔အတိုင္း ျပည္ေကာလိပ္ပထမနွစ္မွာ ကၽြန္မကေမဂ်ာကြင္းအေရြးခံခဲ႔ရေလေတာ႔ ၊ မမခင္ဦးေမေျပာတဲ႔ ၂၂နွစ္အရြယ္လည္းျဖစ္ခဲ႔ေလေတာ႔ ခင္မင္သူအေပါင္းအသင္းမ်ားစြာရိွခဲ႔ပါတယ္ရွင္။ ေနာက္ျပီး ဆရာမကလည္းခ်စ္ေတာ႔ ေဘာလီေဘာအားကစားပြဲေတြမွာဆိုရင္ ကၽြန္မကို Team captain ခန္႔ျပီး ကစားေစခဲ႔တာမို႔ အျမဲရံွဳးခဲ႔ပါတယ္.. အဲ..ဟုတ္ပါဘူး.. အေပါင္းအသင္းေတြ ေပါခဲ႔ပါတယ္ရွင္.။ :Dအဲဒီလို ခင္မင္စရာေကာင္းတဲ႔ အေပါင္းအသင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနတဲ႔ စာသင္နွစ္ ၃နွစ္ကိုျဖတ္လာျပီး ၊ ေနာက္ဆံုးနွစ္စာသင္နွစ္အေရာက္မွာ ကၽြန္မရဲ႕အခင္ဆံုးသူမ ၊ အျမဲတြဲတဲ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စိတ္ကြက္ျခင္းကိုခံခဲ႔ရတာမို႔ ကၽြန္မအခုအထိမေမ႕နိုင္ေအာင္ရိွေနခဲ႔ရပါတယ္... ကၽြန္မသူမကို မၾကာခဏသတိရေနတတ္ပါတယ္... တခါတေလသူမအေၾကာင္း အိပ္မက္ေတာင္မက္တတ္ပါေသးတယ္ရွင္။သူမ ကၽြန္မအေပၚ စိတ္ကြက္သြားရတဲ႔ အေၾကာင္းရင္းေလးက သူစိတ္၀င္စားေနတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္ကေလးက ကၽြန္မကိုလိုက္ခဲ႔လို႔ပါပဲ ၊ ကၽြန္မကလည္း သူမကို ဒီတကၠသိုလ္မွာ ကၽြန္မခ်စ္သူရည္းစားထားမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၊ ကၽြန္မကိုလိုက္ေနတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေကာင္ကေလးကို ကၽြန္မတကယ္ပဲ စိတ္မ၀င္စားမိပါေၾကာင္းေျပာျပေပမယ္႔ သူမကၽြန္မကို သိသိသာသာစိတ္ကြက္သြားတာကို ကၽြန္မခံခဲ႔ရတာပါ။ သူမဟာ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္း၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္မလိုအပ္ရင္ ၃နွစ္လံုးလံုး ကၽြန္မကို အကူအညီ ေပးတတ္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ တကယ္႔မိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ သူမရဲ႕စိတ္ကြက္ျခင္းကိုကၽြန္မခံခဲ႔ရျပီး ေနာက္ဆံုးနွစ္တစ္နွစ္လံုး ကၽြန္မစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္။ ေက်ာင္းျပီးလို႔ ဘြဲ႕ယူၾကတဲ႔အခ်ိန္မွာေတြ႔ၾကေပမယ္႔လည္း အရင္တုန္းကလို ရင္းနွီးခင္မင္မွဳေတြမရိွခဲ႔ေတာ႔တာကို ကၽြန္မေတာ္ေတာ္ေလးခံစားခဲ႔ရဘူးပါတယ္ရွင္။ အဲဒါ ဘယ္သူ႔အျပစ္ျဖစ္မလဲ ဆိုတာကိုေတာ႔ ကၽြန္မလည္းမေတြးတတ္ေအာင္ပဲရိွေနခဲ႔ပါေတာ႔တယ္...ဒီလိုပါပဲေလ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမိတ္ေဆြေကာင္းေတြနဲ႔ ကံအက်ိဳးဆက္ပါရင္လည္း တသက္လံုးခင္ခင္မင္မင္ေပါင္းသင္းနိုင္ၾကမယ္ ၊ မထင္မွတ္ပဲ စိတ္ကြက္စရာေလးေတြ ရိွလာခဲ႔ၾကရင္လဲ ေ၀းကြာျပီး မုန္းသြားနိုင္ၾကတတ္တာေတြကို အခုအသက္အရြယ္မွာ ကၽြန္မအမ်ားၾကီးၾကံဳေတြ႕ခဲ႔ရဘူးပါျပီ...<br /><br />အခု ကၽြန္မမွာ ကၽြန္မရဲ႕ဘ၀အေမာေတြကိုမ်ွေ၀ခံစားေပးေနၾကတဲ႔ ၊ ကၽြန္မရင္ထဲမွ အမွတ္တရေလးေတြကို ေကာင္းေကာင္း ဆိုးဆိုး လာေရာက္အားေပးျပီးဖတ္ေပးၾကတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမမိတ္ေဆြမ်ားစြာ၊ စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ားစြာရိွေနခဲ႔ပါျပီ။ ဒီေမာင္နွမေတြအားလံုးကို ကၽြန္မေနာက္ဆံုးစာေရးမယ္႔ ၂၀၁၀ နယူးရီးယား (သို႔)၂၀၁၀၊ ၃လပိုင္းကုန္အထိ တစ္ဦး၊တစ္ေယာက္နဲ႔မွ အခင္အမင္မပ်က္ ၊စိတ္၀မ္းမကြဲေစၾကပဲ ခင္ခင္မင္မင္ ၊ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေလးနဲ႔ပဲ အမုန္းမပါတဲ႔ ခြဲခြါျခင္းေလးနဲ႔သာ ဘေလာ႔ဂင္ျခင္းကို အဆံုးသတ္ခ်င္ပါတယ္ရွင္။အားလံုးဟာ ကၽြန္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ ၊မိတ္ေဆြေကာင္းေလးေတြျဖစ္ၾကပါတယ္... ေမာင္နွမေတြအားလံုးကို ကၽြန္မခင္ပါတယ္... ကၽြန္မရဲ႕စီဘံုး နဲ႔ကြန္မန္႔မွာ အမွတ္တရ messageကေလးေတြလာေရးေပးၾကတဲ႔ ကၽြန္မရင္းနွီးျပီးေသာေမာင္နွမေတြအားလံုးနဲ႔ ၊ ကၽြန္မနွင္႔ မသိေသးေသာ ေမာင္နွမေတြအားလံုးကို ကၽြန္မခင္ပါတယ္။လာနွဳတ္ဆက္သြားတဲ႔သူတိုင္းကို ကၽြန္မၾကိဳးစားျပီး ျပန္လည္နွဳတ္ဆက္ခဲ႔ပါတယ္... တခါတေလေတာ႔လည္း အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင္႔ ျပန္လည္မနွဳတ္ဆက္မိတာေလးေတြလည္းရိွခဲ႔တတ္ပါတယ္.... ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမ အသစ္ေတြ ၊အေဟာင္းေတြ ရယ္လို႔လဲကၽြန္မမခြဲျခားတတ္ပါဘူး။ အခုမွ စာစေရးတဲ႔ ၊ကၽြန္မစီဘံုးမွာလာေရာက္နွဳတ္ဆက္သြားတဲ႔ ဘေလာ႔ဂါအသစ္ ေမာင္နွမေလးေတြအားလံုးကိုလဲ ကၽြန္မအတတ္နိုင္ဆံုး သြားေရာက္အားေပးတတ္ခဲ႔ပါတယ္... တခ်ိဳ႕ေတြက်ေတာ႔လည္း ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင္႔၀င္လို႔မရခဲ႔တာေတြရိွခဲ႔တတ္တာမို႔လည္း နားလည္ေပးနိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔မိပါတယ္...<br /><br />ေနာက္တစ္ခုက ကၽြန္မကိုဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၊ စာဖတ္သူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဂ်ီေတာ႔မွာအင္ဗိုက္လာၾကတာမို႔ နာမည္သိရင္ေတာ႔ ကၽြန္မအတတ္နိုင္ဆံုးလက္ခံျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္.... ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္မက accept လုပ္ျပီး အြန္လိုင္းမွာေတြ႔ၾကရင္ တစ္ခါ ၊နွစ္ခါေလာက္ နွဳတ္ဆက္စကားေျပာျပီးတာနဲ႔ အားလံုးကို ကၽြန္မ block ျပန္လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္.. ဒီလိုလုပ္တာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲကိုလုပ္တာမဟုတ္ပဲ..အားလံုးကို လုပ္ခဲ႔တာမို႔ ေမာင္နွမေတြအားလံုးကၽြန္မကို နားလည္ေပးၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္...... အေရးၾကီးတဲ႔အခ်ိန္မွာဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ျပန္ျပီး unblock လုပ္ျပီးေျပာျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင္႔မို႔ ေမာင္နွမေတြရဲ႕ေမးလ္ေလးေတြကို ကၽြန္မခင္မင္စြာလက္ခံျပီးသားျဖစ္တာေၾကာင္႔ လိုအပ္ၾကရင္ စာေရးဆက္သြယ္နိုင္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ကၽြန္မအြန္လိုင္းလည္း သိတ္မဖြင္႔ျဖစ္ပါဘူး။ အြန္လိုင္းဖြင္႔ျပီး ခ်က္တင္၀င္ေနရင္လည္း ကၽြန္မေရးခ်င္တဲ႔စာေတြေရးဘို႔ အခ်ိန္ရေတာ႔မွာမဟုတ္သလို၊သမီးေလးကိုျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္လိုအပ္တာေၾကာင္႔ အြန္လိုင္းကို မဖြင္႔ျဖစ္ခဲ႔တာမ်ားပါတယ္ရွင္။ အားလံုးနားလည္ေပးနိုင္ၾကလိမ္႔မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔မိပါတယ္... အေရးတၾကီးေျပာစရာရိွရင္ စာေရးဆက္သြယ္လာၾကဖို႔ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္ေနာ္.. ဒီအတြက္ကၽြန္မအေပၚ စိတ္မကြက္ေစခ်င္ၾကပါဘူး။ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြ နဲ႔ စာဖတ္သူေတြအားလံုးဟာ ကၽြန္မရဲ႕ဘ၀မွာ အမွတ္တရအျဖစ္အျမဲရိွေနမယ္႔ ၊ကၽြန္မစာမေရးေတာ႔မယ္႔ အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္ ရင္ထဲမွာဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႕နိုင္ေတာ႔မွာမဟုတ္တဲ႔ ၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ၊မိတ္ေဆြေကာင္းေတြျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာကို ဒီပို႔စ္ေလးေရးရင္း မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္ရွင္...<br /><br />ဒီပို႔စ္ေလးကိုေရးေပးဘို႔ တက္ဂ္လာတဲ႔ <a href="http://moekhar.blogspot.com/"><span style="color:#3333ff;">ညီမေလးမိုးခါး</span></a> ေက်နပ္နိုင္ပါေစလို႔...<br /><br />အားလံုးပဲက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ.<br /><br />အားလံုးကိုေလးစားခင္မင္လ်ွက္<br /><br />WWKM </div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-61314853703569153472009-11-07T23:40:00.003+06:302009-11-07T23:51:24.449+06:30လူဆိုတာ ခ်စ္ဖို႕ျဖစ္လာတာလူရယ္လို႕ စတင္ခဲ့ကတည္းက ငါတုိ႕အခ်စ္ကိုရခဲ့တယ္...<br />အူ၀ဲလို႕ စူးစူးေလးေအာ္သံကိုၾကားေတာ့ ေမြးခန္းအျပင္က ေဖေဖကစခ်စ္တယ္<br />မ်က္လံုးေလးပိတ္ျပီး နီတာရဲေလးဘ၀နဲ႕ ေမေမ့အနား ဆရာမကခ်ေပးလုိက္ေတာ့ ေမေမကခ်စ္ျပန္တယ္<br />အခ်ိဳးအစားမက် လုိအပ္တာေတြကို ၾကည့္ရႈ႕ျပီး အေတြ႕အၾကံဳရွိတဲ့ ဘြားဘြားေတြက လက္ကမခ်ခ်စ္ၾကျပန္တယ္<br />မခ်ီတက္ခ်ီတက္နဲ႕ ခေလးငယ္ငယ္ ဘယ္နားဘယ္လုိကိုင္ရမယ္ မသိေပမဲ့ ဘုိးဘိုးေတြက ခ်စ္ၾကခ်ီၾကျပန္တယ္္<br />နာမည္ေပးဖို႕ တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စကားရည္လုေနတတ္တဲ့ ဦးဦးေဒၚေဒၚေတြကလည္း ခ်စ္တာပဲ<br />မပီစကားစဆုိေတာ့လည္း လူၾကီးေတြက ခ်စ္ၾကတာပဲ.... ေက်ာင္းကဆရာမွ နပ္တြဲေလာင္းေလးကို ျပဳစုယုယရင္း<br />အခ်စ္ေတြေပးၾကပါတယ္...အရြယ္ေရာက္ေတာ့လည္း ခ်စ္သူက ခ်စ္တာပဲ.... အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕လည္း ရင္းရင္းနွီးႏွီးေနာက္ၾကေျပာင္ၾက ခ်စ္ၾက ရန္ျဖစ္လုိက္ ျပန္ခ်စ္လိုက္ေပ့ါ...............ဒီေတာ့ ငါတုိ႕ကလည္းခ်စ္တတ္၇မယ္....ငါတုိ႕ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္းခ်စ္ရမယ္ တုိင္းျပည္ကိုလည္းခ်စ္ရမယ္ ....ငါတုိ႕လူမ်ိဳးေတြကိုလည္းခ်စ္ရမယ္ေလ..... ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူဆိုတာ ခ်စ္ဖို႕ေမြးလာတာမို႕ပါေငြၾကယ္ေလးhttp://www.blogger.com/profile/08124407391375417496noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-21280997697899853832009-11-05T16:53:00.001+06:302009-11-05T16:56:23.996+06:30ကမၻာမပ်က္ခင္ တစ္လအလို (WWKM)<div align="justify">"ကမၻာပ်က္ခါနီး တစ္လေလာက္အလို" တဲ႔ မအိျႏၵာက တက္ဂ္လာတဲ႔အတြက္ တက္ဂ္ပို႔စ္ေလးကိုေရးဘို႔ စိတ္ကူးမိပါတယ္ရွင္။<br /><br />ဒီေန႔ပဲေသမလား၊ မနက္ျဖန္ေသမလား ၊ဘယ္ေတာ႔ေသမလဲဆိုတာေသျခာမသိနိုင္ၾကတဲ႔ သတၱ၀ါေတြအားလံုးအတြက္ ေနာက္တစ္လၾကာရင္ ကမၻာၾကီးတကယ္ပ်က္ေတာ႔မယ္ဆိုတာ ၾကားလိုက္ရရင္ ဘယ္လိုအေတြးေတြနဲ႔ ခံစားသြားၾကမလဲဆိုတာေလးကို မအိျႏၵာက သိခ်င္လို႔ ဘေလာ႔ဂ္ဂါေမာင္နွမမ်ားစြာကို တက္ဂ္ခဲ႔ပါတယ္။<br /><br />လူဆိုတာေမြးဖြားျခင္းေနာက္မွာ ေသဆံုးျခင္းဆိုတာကပ္ပါလာျပီးသားမို႔ ေသရမွာကို ကၽြန္မ မေၾကာက္ေပမယ္႔ ဥပေစၦဒကကံနဲ႔ ေသရမွာကိုေတာ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကၽြန္မေၾကာက္ခဲ႔မိပါတယ္။၀ုန္းကနဲ ဒိုင္းကနဲ႔ ဦးေနွာက္ေသြးေၾကာျပတ္ျပီးေသတာမ်ိဳး တကယ္သေဘာက်ပါတယ္။ေ၀ဒနာၾကီးကို တေျမ႕ေျမ႕ခံစားေနရျပီးမွ ေသရမွာကိုေတာ႔ ကၽြန္မေၾကာက္ခဲ႔မိတာေလ။ဒါေပမယ္႔ေလ လူဆိုတာ ကံစီမံရာအတိုင္းလို႔ပဲေျပာရမလား သူ႔ကံၾကမၼာ ၊ သူ႕ဘ၀ေပးကုသိုလ္လို႔ပဲေျပာရမလား ျဖစ္ခ်ိန္တန္ျဖစ္ျပီး ၊ပ်က္ခ်ိန္တန္ပ်က္ၾကဘို႔ရာ အေၾကာင္းကံေတြပါလာျပီးသားေပမို႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လာျခင္တဲ႔ေသျခင္းတရားလာ ၊ငါအေသတတ္ေအာင္ၾကိဳျပင္ဆင္ထားမယ္ဆိုရင္ျဖင္႔ အေသတတ္သြားရင္ မနက္ျဖန္ေသမယ္လို႔ၾကိဳသိရင္လည္း ေသတတ္သြားမွာပါ။ေနာက္တစ္လမွေသမယ္ဆိုရင္လည္း ေသျခင္းတရားၾကီးကို သတၱိရိွရိွပဲ ရင္ဆိုင္ရဲသြားၾကမွာပါ။ဒီေသျခင္းတရားအေၾကာင္းေလးျဖစ္တဲ႔ ကမၻာပ်က္ခါနီး တစ္လအလို ပို႔စ္ေလးနဲ႔ပတ္သက္ေနလို႔ ကၽြန္မဖတ္ဖူးတဲ႔ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက( မဟာျမိဳင္ေတာရ)ရဲ႕ ေသျခင္းတရား(၁) ဓမၼစာေပေလးကို စာဖတ္သူေမာင္နွမမ်ား ဖတ္ရေလေအာင္ အနွိဳင္းမဲ႔ခ်မ္းသာဘေလာ႔ဂ္ေလးမွာ မ်ွေ၀ေပးထားပါတယ္ရွင္။<br /><br />**************************<br />မအိျႏၵာေမးတဲ႔ ေမးခြန္းေလးေတြကို ေျဖေတာ႔မယ္ေနာ္....<br /><br />(၁)။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္လဲ..<br /><br />ကၽြန္မရဲ႕မိသားစု ၊မိဘေဆြမ်ိဳး ေမာင္နွမေတြနဲ႔အတူ ရိွေနျခင္ပါတယ္။အင္း.. ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြပါ အနားမွာရိွေနၾကရင္ ပိုအားရိွမယ္ထင္ရဲ႕. ( တူတူေသၾကမယ္ေလ.ေနာ္. ) း)))<br /><br />(၂)။ဘာေတြခံစားေနရမလဲ..<br /><br />ေသမွာကို မေၾကာက္ေပမယ္႔ ဘယ္လိုဘယ္ပံုေသရမယ္ဆိုတာ မသိရေလေတာ႔ ေၾကာက္တတ္တဲ႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေၾကာက္ေနမိမွာေတာ႔ေသျခာပါတယ္။ဒီကမၻာၾကီးပ်က္ေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းအရာၾကီးက ကမာၻေျမကို (၂၁)ရာစု အေစာပိုင္းမွာ ႀကီးမားလွတဲ့ ၿဂိဳဟ္အပိုင္းအစႀကီးတစ္ခု တိုက္ရိုက္ထိမွန္မယ္ (ဒါမွမဟုတ္) ကမာၻနားက ကပ္ၿပီးျဖတ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံၿပီး လူေျပာမ်ားလာတာပါ။အဲဒီလို ျဂိဳလ္အပိုင္းအစၾကီး တိုက္ရိုက္ထိမွန္ျပီး မ်က္လွည္႔ျပသလိုပဲ ၀ုန္းဒိုင္းဆိုျပီး ကမၻာၾကီးျပာက်သြားခဲ႔ရင္ေတာ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာပဲ ၊ မေသမရွင္ျဖစ္ေနၾကရင္ေတာ႔ ကယ္ဆယ္မယ္႔သူမရိွနဲ႔ ေတာ္ေတာ္၀ဋ္ေၾကြးဒုကၡေတြ ခံစားၾကရမွာပဲလို႔ ေတြးမိေနမွာေသျခာပါတယ္။<br /><br />(၃)ဘာေတြျပင္ဆင္ထားမလဲ<br /><br />ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတြကို အသံုးခ်ရင္း အေသတတ္ေအာင္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပါမယ္။<br /><br />(၄)၀မ္းနည္းမိမွာက...<br /><br />ကိုယ္႔အတြက္ကိုယ္ေတာ႔ ၀မ္းနည္းမိမွာ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။ သမီးေလးအတြက္ေတာ႔ ၀မ္းနည္းမိမွာေသျခာပါတယ္။တကယ္ၾကီး အဲလိုသာေသၾကရမယ္ဆိုရင္ျဖင္႔ သမီးေလးကို ရင္ထဲမွာေထြးပိုက္ျပီး အတူတူေသဆံုးမိမလားမသိဘူး။ေၾသာ္..သမီးေလး တစ္ေယာက္တည္းအသက္ရွင္က်န္ေနခဲ႔ရင္လည္း ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေရာက္ရွာမွာလို႔ ေတြးေတာ၀မ္းနည္းစိတ္ပူေနမိမလား မသိပါဘူးေနာ္။<br /><br />(၅)။ေၾကာက္လန္႔မိတာက..<br /><br />မေသမရွင္ ဒုကၡေ၀ဒနာခံစားရမွာကို ေၾကာက္တယ္။<br /><br />(၆)။ေဆာင္ထားခ်င္တာ..<br /><br />သတိတရား.. (ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းကို အာရံုရသေလာက္အျမဲမွတ္ေနနိုင္တဲ႔ သတိတရားေလး လက္ကိုင္ေဆာင္ထားနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနမိမယ္ ထင္ပါတယ္။ )<br /><br />(၇)။ဘာေတြေရးမိမလဲ..<br /><br />ဘာမွေရးဘို႔ေတာ႔ စဥ္းစားမိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။<br /><br />(ဂ)။ေတြးမိေတြးရာ အေတြး..<br /><br />လူဆိုတာ တစ္ေန႔မုခ်ေသၾကရမွာပဲေလ.. ဘယ္လိုေသၾကမလဲ.. ျဂိဳလ္ၾကီးကပဲ ကမၻာၾကီးေပၚ ၀ုန္းဆိုပိက်ျပီး ကမၻာၾကီးေပၚမွာ အသက္ရွင္ေနတဲ႔ သတၱ၀ါေတြအားလံုး ျဖစ္ေနရာကေန ပ်က္သြားၾကမလား.....<br />ဒါမွမဟုတ္ ျဂိဳလ္အျခမ္းပဲ႔ၾကီးက ကမၻာတျခမ္းကိုပဲ တိုက္ရိုက္ထိမွန္သြားခဲ႔ရင္ ကံေကာင္းတဲ႔သူေတြ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေနၾကဦးမွာလား..<br /><br />(၉)။ဂုဏ္ယူခ်င္တာက<br /><br />ငါလုပ္ခြင္႔ရတဲ႔ ကုသိုလ္တရားေတြ ၊ အလွဴဒါနေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ ငါ႔ေခၽြးနဲစာနဲ႔ ျပဳခဲ႔ဘူးတယ္။ငါကိုယ္တိုင္ အလွဴေတြ လွဴခြင္႔ရသလို ၊သူတစ္ပါးေတြလွဴနိုင္ေအာင္လည္း ငါၾကိဳးစားတိုက္တြန္းခဲ႔ဘူးတယ္.. မိဘေက်းဇူးေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ ၾကိဳးစားျပီး ဆပ္ခဲ႔ရတယ္.. ဆိုျပီး ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မေျဖသိမ္႔ ဂုဏ္ယူေနမိမယ္ ထင္ပါတယ္....<br /><br />(၁၀)။ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက<br /><br />သာသနာေတာ္ၾကီးနဲ႔ၾကံဳလို႔ ကၽြန္မတို႔ေတြ လွဴဒါဏ္းခြင္႔ ၊ ပူေဇာ္ခြင္႔ ၊ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ခြင္႔ေတြ ရရိွခဲ႔ၾကတယ္။ ဒီကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြေၾကာင္႔ အပယ္မလားေလာက္ဖူး ထင္ပါတယ္။ း)))<br /><br />(၁၁)။က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း<br /><br />“ ငါလုပ္ခ်င္တာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ခဲ ့ရၿပီ။ အမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ ့ရၿပီ ။ေသေပ်ာ္ပါတယ္”<br /><br />***************************************************<br /><br />ျပန္တက္ဂ္ခ်င္ပါတယ္..<br /><br />ဘာသာေရးပို႔စ္ေတြေရးၾကတဲ႔..<br /><br />၁.အျဖဴေရာင္ေမတၱာ ( ေရးျပီး)<br />၂..အလွတရား ( ေရးျပီး)<br />၃..ေတာသားေလး ( ေရးျပီး)<br />၄..ေမာင္ေကာင္း (ေရးျပီး)<br />၅..မိုးေသာက္<br />၆..ရြာသားေလး ( ေရးျပီး)<br />**********************<br /><br />ဒီတက္ဂ္ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ၂၀၁၂ မွာ ကမၻာၾကီးတကယ္ပ်က္မွာလားဆိုတဲ႔ ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖဆိုျပီး ေမာင္ေလးမင္းလကၤာမွ Forward Mail ပို႔ေပးလာခဲ႔တဲ႔အတြက္ ေမာင္နွမမ်ားဖတ္ရေလေအာင္ ျပန္လည္မ်ွေ၀လိုက္ရပါတယ္ရွင္။<br /><br /><br /><br />၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္မွာလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖ<br />Posted on Oct 23 09 - 05:19 PM Hits : 3558 Save as PDF<br /><br />ျမန္မာႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ကမာၻတလႊားက အင္တာနက္ သံုးစြဲသူေတြဆီကို Forward Mailအေနနဲ႔ ပ်ံႏွံ႕ေရာက္ရွိေနခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းကေတာ “၂၀၁၂ခုႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္မွာလား”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ နီဘီရူယွဥ္တြဲမႈျဖစ္ရပ္ (Nibiru Collision)လို႔ ေခၚၾကတဲ့ အဲဒီကိစၥဟာ တကယ္ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ NASA (အေမရိကန္ အမ်ိဳးသား အာကာသ ေအဂ်င္စီ)က ပညာရွင္ တစ္ဦးက ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။ နီဘီရူကိစၥဟာ ႀကီးမားလွတဲ့ ၿဂိဳဟ္အပိုင္းအစႀကီးတစ္ခု ကမာၻေျမကို (၂၁)ရာစု အေစာပိုင္းမွာ တိုက္ရိုက္ထိမွန္မယ္ (ဒါမွမဟုတ္) ကမာၻနားက ကပ္ၿပီးျဖတ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို အေျခခံၿပီး လူေျပာမ်ားလာတာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို (၁၉၉၅)ခုႏွစ္က zetatalk၀က္ဘ္ဆိုက္ တည္ေထာင္သူ အမ်ိဳးသမီး နန္စီေလဒါက စၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နန္စီဟာ သူ႔ကိုယ္သူ စိတ္၀ိဥာဥ္ ေပါင္းကူးႏိုင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ ေၾကညာထားၿပီး Zeta Reticuli ၾကယ္စင္ႀကီးက တျခားသက္ရွိေတြနဲ႔ စိတ္ခ်င္းစကားေျပာႏုိင္တယ္လို႔ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ပထမဆံုး ေမလ(၂၀၀၃)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻရွိတဲ့ ေနစၾကာ၀ဠာ တစ္ခုလံုး ပ်က္သုဥ္းေတာ့မယ္လို႔ သူ႔ကိုမိတ္ေဆြၿဂိဳဟ္သားေတြက အသိေပးတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တကယ္တမ္း ကမာၻပ်က္မွာ (၂၀၁၀)ခုႏွစ္၀န္းက်င္လို႔ ေျပာင္းၿပီးေျပာျပန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၀င္ရိုးစြန္းေနရာ ေရြ႕သြားတာေၾကာင့္မို႔လို႔ပါဆိုၿပီး နန္စီက ေျပာခဲ့သလို အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ လူသားမ်ိဳးျပဳတ္မယ့္ ျဖစ္ရပ္ဆိုးႀကီး ႀကံဳေတြ႕မယ့္ ကမာၻပ်က္ေသာေန႔ (Doomsday)ကို ႀကံဳရေတာ့မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br /><br />ဒီအေတြးအေခၚအရ ကမာၻနဲ႔ရြယ္တူေလာက္ရွိတဲ့ ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးတစ္ခုဟာ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ေလာက္မွာ လူသားေတြေနတဲ့ ကမာၻကို ဦးတည္ေရာက္ရွိလာမွာပါတဲ့။ တိုက္ရိုက္တိုက္မိခဲ့ရင္ ကမာၻတစ္ခုလံုး ပ်က္စီးသြားမွာျဖစ္သလို ကပ္ၿပီးျဖတ္သြားရင္ေတာင္ အရွိန္ျပင္းလြန္းတာေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းလုနီးပါး ျဖစ္သြားမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ နန္စီရဲ႕ လက္ေတြ႕မက်တဲ့ အယူအဆဟာ အစြန္းေရာက္ ဘာသာေရး အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔မႈနဲ႔အတူ ႀကီးထြားလာၿပီး “(၂၀၁၂)မွာ ကမာၻပ်က္မွာလား”ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကုိ လူေျပာမ်ားလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔လို႔ ခန္႔မွန္းထားတဲ့ အဲဒီျဖစ္ရပ္ႀကီးကို Code Nameအေနနဲ႔ ေပးထားတဲ့ နီဘီရူဆိုတာ ေရွးေဟာင္း ေဘဘီလံု လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ နကၡေဗဒ ပညာရပ္ထဲက ဆိုးရြားၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုရဲ႕နာမည္ကို မွည့္ေခၚထားတာပါ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ “ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕အလြန္”လို႔လည္း အဓိပၸါယ္ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔ဆိုတဲ့ အေျခအျမစ္မရွိ ခန္႔မွန္းအေတြးအေခၚေတြအရ Xၿဂိဳဟ္ (ဒါမွမဟုတ္) နီဘီရူလို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ စၾကာ၀ဠာ ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးတစ္လံုးဟာ ကမာၻကို (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ တိုက္ရိုက္၀င္တိုက္ေတာ့မွာလို႔ ယံုၾကည္ႏိုင္ပါတယ္။<br /><br />NASAရဲ႕ ပညာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒးဗစ္ေမာ္ရစ္ဆန္ကေတာ့ ဒီကိစၥကို ရယ္စရာ အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ေကာင္းတစ္ခုလို႔ ယူဆထားတာပါ။ “နီဘီရူဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လက္ေတြ႕ေလ့လာမႈထဲမွာ လံုး၀မရွိတဲ့အရာဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ သိဖို႔ေတာ့ လိုမွာပါ”လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က Washington Post သတင္းစာႀကီးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာသြားပါတယ္။ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻနဲ႔ Xၿဂိဳဟ္၀င္တိုက္လို႔ ကမာၻႀကီး ပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုတာဟာ လူ႔သမိုင္းေခတ္သစ္တစ္ခုကို စေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ကားေကာင္းေကာင္း ရိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ေဟာလီး၀ုဒ္ ကုမၸဏီေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေကာင္းတစ္ခုထက္ ဘာမွမပိုဘူးလို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ဆိုပါတယ္။ ေရွးေဟာင္းဆူမားရီးယန္း မ်ိဳးႏြယ္စုေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာ Zenchriaဆိုတဲ့ ေခတ္တစ္ခုတုန္းက နီဘီရူဆိုတဲ့ ၾကယ္ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အေၾကာင္း မွတ္တမ္းကလြဲၿပီး သမိုင္းတေလွ်ာက္ ဘယ္သူမွ နီဘီရူဆိုတဲ့ စၾကာ၀ဠာထဲက ၿဂိဳဟ္ပဲ့ႀကီးအေၾကာင္း ေျပာခဲ့၊ ေရးခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ဒါဟာ လူ႔သမိုင္းကို အေျခခံ ခုတံုးလုပ္ၿပီး လုပ္ႀကံထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းသာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ မာယာလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ကာလရွည္ၾကာ ျပကၡဒိန္ကလည္း (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ က်ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကမာၻပ်က္မယ္လို႔ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ခု ဖန္တီးထားခဲ့တာကလည္း ရွိေနတာမို႔ပါ။<br /><br />မာယာေတြ ယံုၾကည္ထားတာအရ Batun 13ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ယႏၱယားစက္၀ိုင္း ကုန္ဆံုးသြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ေလာက္ ကာလမွာ Batun 14ဆိုတဲ့ အခ်ိန္စက္၀ိုင္း ေနာက္တစ္ခု စပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကမာၻတစ္ခါပ်က္မယ္လို႔ ဆိုထားတာကိုး။ ဒါေပမယ့္ သိပၸံပညာရွင္ေတြကေတာ့ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္မွာ ကမာၻႀကီးကို ဘယ္အာကာသ တိုက္ခိုက္မႈမွ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ အာမခံထားပါတယ္။ ကမာၻပ်က္မယ့္ေန႔ကို အတိအက် မသိႏုိင္ေပမယ့္ (၂၀၁၂)ခုႏွစ္ထိေတာ့ ကမာၻဟာ အေကာင္းအတိုင္း ရွိေနမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ အရင္ကလည္း ခုလိုမ်ိဳး ကမာၻပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ ေကာလဟာလေတြ ရွိခဲ့တဲ့ ဥပမာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ထင္ထင္ရွားရွား တစ္ခုအေနနဲ႔ အက္ေပါ့ဟစ္ (Apophis)ဆိုတဲ့ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားႀကီး တစ္ခုဟာ ကမာၻနားက (၂၀၂၉)၊ (၂၀၃၆)နဲ႔ (၂၀၆၈)ခုႏွစ္ေတြမွာ (၃)ခါျဖတ္သြားၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ လူေတြေသာက္ေသာက္လဲ ေသၾကမယ္လို႔ သတင္းႀကီးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းတာမႈေတြအရ အဲဒီၿဂိဳဟ္သိမ္ႀကီး ကမာၻနားက ျဖတ္သြားခ်ိန္မွာ အနည္းဆံုး မိုင္(၁၈၀၀၀)ေလာက္ ေ၀းေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒါဟာလံုး၀လံုၿခံဳ စိတ္ခ်ရတဲ့ အကြာအေ၀းပါလို႔ ပညာရွင္ေတြက အတိအလင္ ခုိင္ခိုင္မာမာ ေျပာၾကားထားပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ (၂၀၂၉)ခုႏွစ္နား နီးလာရင္ “အက္ေပါ့ဟစ္ႀကီး ကမာၻကို ၀င္တုိက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”ဆိုတာ ေတြ႕ရႀကံဳရ၊ ဗ်ာမ်ားရအံုးမယ့္ ေမးခြန္းပါ။ “အဲဒီအခါက်ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျပည္နယ္တစ္ခုစာေလာက္ေတာ့ ျပာက်သြားမွာေပါ့လို႔ ေျဖလိုက္ၾကတာေပါ့”လို႔ ေမာ္ရစ္ဆန္က ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။<br /><br />Source: Wikipedia, tgdaily<br /><br />ဘာသာျပန္ေရးသားေပးပုိ႕သူ - zyw<br /><br />Copy From Planet.com.mm<br /><br />*******************************************<br /><br />အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။<br /><br />၀ါ၀ါခိုင္မင္း </div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-33896898974934377842009-10-31T23:56:00.004+06:302009-11-01T00:03:15.745+06:30ကမၻာပ်က္မယ္ ဆိုရင္ေပါ့<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtocY4E77jLOQCnb2yrn3UJd1RT0jJMbg9Ak_KWr4xUDGagsXcc6-kPkWXEQXHSoHs1zrr2H081I5FCmS6xIk7JbmtIRTlSFcXbCFQzkKfYTRN2DkjBWe_gAuRuPNUjGIPeAUdtRfQDcg/s1600-h/%E1%81%89%E1%81%89.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 200px; height: 144px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtocY4E77jLOQCnb2yrn3UJd1RT0jJMbg9Ak_KWr4xUDGagsXcc6-kPkWXEQXHSoHs1zrr2H081I5FCmS6xIk7JbmtIRTlSFcXbCFQzkKfYTRN2DkjBWe_gAuRuPNUjGIPeAUdtRfQDcg/s200/%E1%81%89%E1%81%89.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5398815558267843490" /></a><br /><br />တကယ္လို႔ ...ကမၻာပ်က္မယ္ ဆိုရင္ေပါ့..ခိုင္းသူက လည္း ခိုင္းတတ္မွေတာ့ ေရးရေတာ့တာေပါ့ရွင္။ အင္းေတြးစရာေတြက တစ္ပံုၾကီးပါပဲ. အေတြးေတြကို ထက္ျခမ္းျခမ္းရေတာ့ မယ္ထင္တယ္ ။ က်မက စိတ္ကူးယဥ္တဲ့အပိုင္းကိုပဲ ဦးတည္ခရီးဆက္သြားမယ္။ <br /><br />ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ က်မတို႔ ကမာၻသစ္ကို ၾကိဳဆိုရံုေပါ့ရွင္... ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ေဟာ့ဒီကမာၻၾကီးကို စြန္ခဲ့ၾကတာေပါ့... ကမာၻေဟာင္းမွာ အက်င့္ေဟာင္းေတြ အယူဆေဟာင္းေတြ ႏွင့္အတူ မေကာင္းတာဟူသမွ် က်မတို႔ အကုန္လံုးစြန္႔ခဲ့ၾကတာေပါ့...<br /> <br />၁။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္လဲ..<br /><br />ဘယ္သူေတြနဲ႔ ရွိေနသလည္းဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို မေျဖခ်င္ပါဘူး ။ ကိုယ္ခ်စ္သူကို ေဘးနားမွာ အဆင့္သင့္ ရွိေနခိုင္းမယ္။ က်မတို ကမာၻသစ္ထဲက ဧဒင္ဥယာဥ္ထဲကို သြားမယ္ေလ.. အသစ္စစလူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ စတင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အသစ္စစ အခ်စ္တစ္ခုကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ စတင္ခ်င္ပါတယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ၾကား ခြဲျခားဆက္ဆံနုိင္ေစတဲ့ အေရာင္ေတြကို က်မစြန္႔ခဲ့မယ္။ အလႊာ၊ ဂုဏ္ဓန စသည့္ျဖင့္ေပါ့ေလ အားလံုးကို စြန္လိုက္မယ္။ ခ်စ္တတ္တဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုကိုဘဲ ဧဒင္ထဲကို သယ္လာခဲ့မယ္။ <br /><br />၂။ဘာေတြခံစားေနရမလဲ..<br /><br />ရင္ခုန္ေနမွာေပါ့ရွင္… သိပ္ကုိေသခ်ာတယ္။ ဧဒင္ထဲကို ၀င္မယ့္ အသစ္စစ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရဖို႔ ရင္ေတြသိပ္ကိုခုန္ေနမွာေပါ့… ကမာၻဦးမွာ လူေတြမဖန္တီးဘဲ တည္ရွိေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ဧဒင္ဥယာဥ္ဆိုတာ ဘယ္လို မ်ိဳးလည္းဆိုျပီး ေလွ်ာက္ပတ္ၾကည့္ခ်င္လို႔ စိတ္ေတြ ေလာေနတယ္။ လူေတြမဖန္တီးဘဲ သဘာ၀အတိုင္းတည္ရွိေနတဲ့အရာေတြကို ဦးစြာပထမ ၾကည့္ခြင့္ရမယ့္ အခြင့္ေရးဆိုတာ နည္းတဲ့အခြင့္ေရးမွ မဟုတ္တာရွင္။ <br /><br />၃။ ဘာေတြျပင္ဆင္ထား <br /><br />ပိုင္ဆိုင္တာအားလံုးကို စြန္႔လြတ္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျပင္ဆင္ေနမယ္။ လိုခ်င္တက္မက္မႈ ၊ မနာလို ျဖစ္မႈ ၊ မာနတရား၊ စြဲလန္းမႈ၊ ပူပင္ေသာက ေတြအျပင္ လူသားပီသေနေစတဲ့ တဏာမီးေတြအားလံုးကို စြန္႔နုိင္ေစဖို႔ က်မ ေလ့က်င့္ေနမယ္။ ကမာၻေဟာင္းက အက်င့္ေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ဘဲ က်န္ေနမွာစိုးလို႔။ က်မအတြက္လည္း ကမာၻဦးသမီးပိ်ဳ ၀တ္စံုတစ္စံုေလာက္ ရွာ၀ယ္ရအံုးမယ္.. ၀တ္လွစ္စလွစ္ ပိတ္စပါးပါးေလး ကို ပတ္ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ပန္ထားတာမ်ိဳးေတာ့ က်မ ပံုေတြ ျမင္ဖူးတယ္ ။ က်မက ပန္းလည္းမပန္တတ္ဘူး ။ ကမာၻပ်က္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်မက အဆင္သင့္ အဲဒီ၀တ္စံုကို ၀တ္ျပီးသား ျဖစ္ေနေစရမယ္။ <br /><br />၄။ ၀မ္းနည္းမိမွာက<br /><br />ဒီကမာၻပ်က္စီးသြားရင္ ပ်က္စီးျခင္းထဲကို ပါ၀င္သြားမယ့္ ဘုရား၏ တရားေတာ္၊ ေခတ္အဆက္ဆက္က လူအသက္ ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို စတည္းျပီး တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမိဳ႔ျပေတြ၊ လူတို႔၏ ပူေဇာ္ပသခံ အႏွပညာလက္ရက္ေတြ ၊ လူသမိုင္းေၾကာင္းကို ေဖာ္ညြန္းထားတဲ့ ျပတုိက္ေတြအတြက္ ႏွေျမာမိတာအမွန္ဘဲ ။ က်မက ဒီကမာၻက မခြာရေသးေတာ့လည္း ကမာၻသူေလး ပီသစြာ ႏွေျမာတြန္႔တုိတဲ့အက်င့္ ခုတိေတာ့ ရွိေနေသးတာအမွန္ဘဲ။ <br /><br /><br />၅။ေၾကာက္လန္႔မိတာက..<br /><br />ဒီ ကမာၻကို ေခတ္အဆက္ဆက္က ပ်က္စီေအာင္လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ လူဆိုးသူခိုးေတြ ကမာၻသစ္ထဲ့ ေျပာင္းေရႊ႕လာမွာကို အေၾကာက္ဆံုးပဲ ။ သူတ႔ိုကုိ က်မက အလိုမရွိဘူး ။ စစ္ ႏွင့္ ဘာသာတရားက လူေတြကို ဖ်က္စီးေနတယ္လို႔ က်မက ျမင္တယ္။ လူေလာဘ က တဆင့္ပြားလာတဲ့ အာဏာပါ၀ါေတြေၾကာင့္ လက္ရွိကမာၻစုတ္မွာ စစ္ ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ဘာသာတရားတို႔၏ အယူၾကီးမႈေၾကာင့္ အတၱလြန္ကဲ့တဲ့ ဘာသာေရးစစ္ေတြကို က်မ ကမာၻသစ္ထဲ ထပ္ျဖစ္လာမွာကို စိုးတယ္။ လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ကမာၻသစ္ေလး ျဖစ္ခ်င္တယ္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ ႔ တန္ဖိုးကို လူသားတစ္ေယာက္၏ တန္ဖိုးျဖင့္ တုိင္းတာတဲ့ ကမာၻသစ္ေလး <br />ျဖစ္ခ်င္တယ္။ လူအဆင့္တန္းခြဲျခားမႈေတြ မရွိခ်င္ဘူး။ <br /><br />၆။ေဆာင္ထားခ်င္တာ..<br /><br />ေဆာင္ထားခ်င္တာက ဓါတ္လံုးတစ္လံုး ဒါမွမဟုတ္ ေမွာ္အတတ္တစ္လက္ကို ေဆာင္ထားခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဧဒင္ အ၀င္၀မွာ အခမဲ့ တာ၀န္ထမ္းမယ္။ ၀င္လာသမွ် လူေတြကို စစ္ေဆးမယ့္ ၾကီးက်ပ္ေရးမွဴး တာ၀န္ကို ေန႔မအား ညမအား ထမ္းေဆာင္မယ္။ က်မက ဖန္ဆင္းျခင္းဆိုတာကို လက္မခံေတာ့လည္း ပင္ပန္းခံရေတာ့မေပါ့ရွင္။ အသားအေရာင္မတူတဲ့ ဖန္ဆင္းခံရမႈ၊ ဆင္းရဲျခင္း ခ်မ္းသားျခင္းေတြ တန္းမတူညီမွ်မႈ၊ အသိညဏ္မတူညီတဲ့ ဦးေနွာက္မ်ားပိုင္ဆိုင္မႈ၊ အေတြးေခၚမ်ားလြန္ကဲ့ နက္နဲ႔စြာ <br />ေတြးေခၚတတ္သူမ်ား အား က်မက ဓါတ္လံုးတစ္လံုးျဖင့္ အားလံုးကို တန္းတူညီမွ် ျဖစ္ေစမယ္။<br /><br />၇။ဘာေတြေရးမိမလဲ..<br /><br />စာေတြေရးမွာေပါ့ရွင္ ။ ကဗ်ာေတြေရးမယ္။ သီးခ်င္းေတြ ေရးမယ္ ။ တဂိုး ၀ိညဥ္ေလးမ်ား ငွားလို႔ ရမယ္ဆိုရင္ အခ်စ္ကဗ်ာလွလွေလးေတြ ပင္လယ္ကမ္းေဘးမွာ ထုိင္ေရးခ်င္ပါတယ္။ တဂိုးလိုမ်ိဳး အသိညဏ္ေတြ ၾကြယ္၀ေနရင္ေတာ့ က်မ္းတစ္အုပ္ေလာက္ေရးခ်င္တယ္…<br /><br />ဂ။ေတြးမိေတြးရာ အေတြး<br /><br />ဗယ္ဆင့္ဘင္ဂိုလိုမ်ိဳး စေတးခံလူသားေတြအတြက္ က်မက ညစာေလး ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ေပးခ်င္တယ္။ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲတြင္းထဲ ေသဆံုးသြားတဲ့ လူေတြကို ညစာပါတီေလး ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် ျပင္ဆင္ေပးခ်င္တယ္။ ၀ိညဥ္မ်ားနွင့္ ကခုန္ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး ၀ိညဥ္မ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ရြင္ရယ္ေမာျခင္းေပါ့ ေလ။ အားလူး မီးဖုတ္ေတာ့ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ ၾကယ္ေတြငိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို စာအုပ္ဖတ္ရင္း သနားခဲ့မိလုိ႔။ <br /><br />၉။ဂုဏ္ယူခ်င္တာက<br /><br />အင္း ဂုဏ္ယူခ်င္တာက ဆိုတဲ့ စာလံုးေတြက ေလွာင္ေျပာင္ေနသလိုဘဲ ။ က်မဘာမွာ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ အလုပ္တစ္ခုမွ လူေတြအတြက္ မလုပ္ေပးခဲ့ပါဘူး ။ ဒါက ရိုးသားစြာ ၀န္ခံတာေလ။ ဒါေပမယ့္ က်မ ဒီကမာၻေျမေပၚမွာ အသက္ရွင္လာရတဲ့ ေက်းဇူး ၊ လူျဖစ္လာရတဲ့ ေက်းဇူး၊ က်မအေမ ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ အသက္တစ္ေခ်ာင္းအတြက္ က်မက မေမ့တတ္တာေလးဘဲ က်မ ဂုတ္ယူရ ေတာ့မွာေပါ့ရွင္… တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ မယ္မဒီကို ပစ္ခ်ေပးလိုက္တဲ့ ေလာကဘံုေလးက သိပ္ေကာင္းတဲ့ေနရာေလး မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ မယ္မဒီက က်လာတဲ့ေနရာမွာ ေခါင္းငံုမခံဘဲ အာခံခဲ့တာကို ဂုဏ္ယူခ်င္ပါတယ္။ ကမာၻ နွင့္ ငါ ဘယ္သူပိုေစာင္း မလည္းဆိုတဲ့ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူတယ္ရွင့္ ….<br /><br />၁၀။ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက<br /><br />ဆင္းရဲတြင္းထဲ တြင္းဆံုးက်ေနေသးတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြအတြက္ေတာ့ လြတ္ေျမာက္ျခင္းေပါ့ရွင္။<br />လူသားတုိင္း ခံစားခြင့္ရွိတဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြ မရတဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ရွင္… ကမာၻကန္ထဲကို လူတစ္စုဘဲ ခပ္ျပီးေသာက္ေနၾကတာကို ။ <br /> <br />၁၁။က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း<br /><br />ငါသည္ ဤဘ၀မွ ကၽြတ္လြတ္နုိင္မည္ဆိုပါက တစ္စံုတစ္ေယာက္က ဖန္ဆင္းေပးနုိင္မည္ဆိုပါက ၊ ငါသည္ မည္သည့္အလုပ္ကိုမွ အသက္ ဆက္ရန္အတြက္ မလုပ္ခ်င္သူ ျဖစ္ပါသည္။ ငါသည္ မည္သူႏွင့္မွလည္း ၀တ္ေက်တန္းေက်း စကားမ်ိဳး ေျပာျခင္း ဆက္ဆံျခင္းေတြ မလုပ္ခ်င္ သူျဖစ္ပါသည္။ ငါသည္ အေလ့အက်င့္ ျဖင့္ ျပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္ေနရေသာ ဘ၀ကိုလည္း မုန္းတီးေနသူ ျဖစ္ပါသည္။ ငါသည္ လူမျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူ တစ္ေယာက္ သာ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ က်ဴးရင့္ခြင့္ရွိသည္ကိုပင္ ဤပိုစ္ေလး တက္လာတဲ့ ႏွင္းနဲ႔မာယာ ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ ။ စိတ္ထဲရွိတာ အားလံုးေရးခ်လိုက္ေတာ့လည္း က်မရင္ဘတ္ေတြ ေပါ့ပါးသြားပါတယ္။<br /><br />ဒီဆိုက္ေလးမွာေတာ့အမွတ္တရ လာတင္ေပးတာပါ ရွင္ ။ <br />မယ္မဒီ <br /><br />ဓါတ္ပံုေလးကိုေတာ့ ဒီဆိုဒ္ေလးက ေန ကူးယူထားပါတယ္ရွင္ http://www.wga.hu/art/d/durer/2/13/2/042.jpgsandarhttp://www.blogger.com/profile/08502286860197474298noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-37590299298188226772009-10-29T12:42:00.000+06:302009-10-29T12:46:02.432+06:30ကၽြန္မအေနခ်င္ဆံုးျမိဳ႕ကေလးမဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ျပည္႔စံုနိုင္ၾကပါေစရွင္.<br />ဒီေန႔ေတာ႔ ေမာင္ေလး<a href="http://reenoemann.blogspot.com/">Reenoemann</a> Tagထားတဲ႔ ကၽြန္မအေနခ်င္ဆံုးျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ဆိုတဲ႔ Tag post ေလးကို အေၾကြးဆပ္ဖို႔ အလွည္႔ေရာက္ရိွလာပါတယ္ရွင္... ကၽြန္မအလည္သြားေရာက္ဖူးခဲ႔တဲ႔ ျမိဳ႕ေလးေတြျဖစ္တဲ႔ ပုဂံ ၊ေညာင္ဦး၊ မံုရြာ ၊ မႏၱေလး၊ေမျမိဳ႕၊ေခ်ာင္းသာ၊ေတာင္ၾကီး ၊ပင္းတယ ...စတဲ႔..စတဲ႔..ျမိဳ႕ေလးေတြထဲမွာ ကၽြန္မအေနခ်င္ဆံုးျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ကေတာ႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္...ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးဟာေအးခ်မ္းျပီး ၊ ရာသီဥတုအေနနဲ႔လည္း သိတ္မပူျပင္းတဲ႔အျပင္ ကၽြန္မၾကိဳက္နွစ္သက္တဲ႔ အစားအစာေတြရိွျပီးေတာ႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕က တိုက္အေဆာက္အဦးပံုေလးေတြကို ကၽြန္မသေဘာက်မိလို႔လည္းျဖစ္ပါတယ္...<br /><br />ဒီဂ်ပန္မွာခရီးသြားရင္ တခ်ိဳ႕ေနရာေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတာင္ပတ္လမ္းေလးေတြသြားရရင္ျဖင္႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးဆင္တူလြန္းတာမို႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးနဲ႔တူလိုက္တာရယ္လို႔ မၾကာခဏသတိရမိတတ္ပါတယ္.... ဂ်ပန္က တခ်ိဳ႕တိုက္ပံုစံေလးေတြဟာ ေတာင္ၾကီးကတိုက္ပံုစံေလးေတြနဲ႔တူျပီး ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ႕နယ္ဘက္ကေလးေတြကို ခရီးထြက္ျဖစ္ရင္ျဖင္႔ တကယ္႔ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ကေလးကိုေရာက္သြားသလိုပဲ ခံစားရတတ္ပါတယ္...<br /><br />လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂နွစ္ေလာက္က Gifu ဆိုတဲ႔ျမိဳ႕ကေလးကို ကၽြန္မတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမိသားစု အလည္သြားခဲ႔ၾကစဥ္က ဂ်ပန္မိတ္ေဆြဦးေလးၾကီးက Gifuေတာင္ေပၚကို ကားနဲ႔ပတ္တက္ျပီးလိုက္ပို႔ခဲ႔ျပီးေတာ႔ ေတာင္ေပၚမွာ အဲဒီေဒသရဲ႕နာမည္ၾကီးအစားအစာျဖစ္တဲ႔ ငါးကင္ေတြကို ၀ယ္ေကၽြးခဲ႔တာမို႔ တကယ္ပဲ ေတာင္ၾကီိးျမိဳ႕ေလးနဲ႔တူလိုက္တာရယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်မိျပီး ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို လြမ္းမိတာ အခါခါပါပဲ... တကယ္ေတာ႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို ကၽြန္မနွစ္သက္မိခဲ႔တာက ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးဟာ ကၽြန္မေမြးဖြာရာဇာတိေျမ ကခ်င္ျပည္နယ္လိုပဲ ရာသီဥတုကေအးခ်မ္းျပီး ၊ ကၽြန္မအလြန္ၾကိဳက္နွစ္သက္တဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ကအစားအေသာက္ေတြ အကုန္နီးပါး ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာ စားေသာက္နိုင္သလို ကၽြန္မသြားဘူးတဲ႔ျမိဳ႕ေလးေတြထဲမွာ အလွပဆံုးျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ျဖစ္လို႔ပါပဲ။<br /><br />ေမာင္နဲ႔ ေစ႔စပ္ျပီးေတာ႔ ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးစီးျပီးေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို ေမာင္နဲ႔အတူ အလည္သြားျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္... ရန္ကုန္ကေန ေလယာဥ္စီးရင္ ၁နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ပဲၾကာတာမို႔ (ဟုတ္လာမသိဘူး..ေမ႔ျပီ.၁ နာရီ၀န္းက်င္ပဲ) း)သြားရလာရတာ အဆင္ေျပသားပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိလိုက္သလို ဟဲဟိုးေလဆိပ္ေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္မရဲ႕မေတာ္ရေသးတဲ႔ေယာကၡမေဖေဖ ၊ေမေမ နဲ႔ ေယာင္းမေတြကလာၾကိဳခဲ႔ၾကတာမို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႔ရသလို ေတာင္ပတ္လမ္းေလးေတြကိုကားနဲ႔တက္ရေတာ႔ စိတ္ၾကည္နူးခဲ႔ရပါတယ္...<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWSaoOAkYjXn74v9kKVwzCBmOGF5ovAxMOkh5W2rMUbzdzM0Rm9xg-YRbE20RIu7MYYStdK6yRu3RvX9E7VSrO4Qowefsei6aESa5kJ44UnxJR8_w6zcZ4GkWugpBz_nq2yD71-cXV3eI/s1600-h/img067.jpg"></a><p></p><p align="justify">ေမာင္ကေတာင္ၾကီးသားဆိုေတာ႔ ေတာင္ၾကီးေရာက္တာနဲ႔ေမာင္နဲ႔အတူ ကားတစ္စင္းနဲ႔ ေနရာအစံုကိုေလ်ွာက္လည္ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္.. တခ်ိဳ႕ေနရာေတြကိုေတာ႔ ေယာကၡမေဖေဖက ဒါရိုင္ဘာလုပ္ျပီးလိုက္ပို႔ေပးခဲ႔ရွာပါတယ္... ေယာကၡမ မေတာ္ရခင္ကတည္းက ေယာကၡမေလာင္းေတြက ကၽြန္မအေပၚမိဘအရင္းေတြလိုပဲ သေဘာေကာင္းေဖာ္ေရြခဲ႔ၾကတာမို႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို အလည္တစ္ေခါက္စေရာက္ကတည္းကပဲ စိတ္ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြရရိွခဲ႔တာပါ။ အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားကို ေမာင္နဲ႔ကၽြန္မသြားေတာ႔ ေယာကၡမေဖေဖက ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ခဲ႔ျပီး ေလွစီးေတာ႔လည္း ေလွေပၚမွာစံုတြဲပံုေလးေတြကို ေဖေဖက ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးခဲ႔တာေလးေတြ အခုအထိရိွေနပါေသးတယ္... း)<br /><br />ေတာင္ၾကီးကို အလည္ေရာက္ေတာ႔ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္မဆိုးခဲ႔တာေလးေတြကိုလည္း သတိရမိေနပါတယ္... မေတာ္ရေသးတဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အဘြားနဲ႔ ေတြ႔ေတာ႔ ကၽြန္မတကၠသိုုလ္တက္ေနတဲ႔ အခ်ိန္က ၀ါသနာပါခဲ႔တဲ႔ ဖဲရိုက္ျခင္းကိုအတူကစားခဲ႔ျပီး အဖြဲ႔က်ခဲ႔ပါေသးတယ္.. :Dေနာက္ျပီး ေတာင္ၾကီးေရာက္ေတာ႔ ေရႊေညာင္တပ္ထဲမွာတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕အခင္ဆံုးငယ္သူငယ္ခ်င္းကို ဖိတ္ေခၚျပီး ေမာင္နဲ႔မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔ပါေသးတယ္... အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကလည္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႔ ထြဏ္းထြဏ္းရဲ႕ “ လူၾကမ္းၾကီးအသဲကြဲေတာ႔ယံုလား ” ဆိုျပီး သီခ်င္းတပိုင္းတစ္စ ထဆိုသြားေတာ႔ ေမာင္က အခုအထိ အမွတ္တရနဲ႔ စိတ္ဆိုးေနတတ္ခဲ႔ပါတယ္...:P :P :D<br /><br />ျပီးေတာ႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာ သၾကၤန္တစ္နွစ္လည္လိုက္ဖူးတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႔ပါတယ္ရွင္.. မိသားစုေတြစုျပီး ကားတစ္စင္းနဲ႔ ေတာင္ေပၚက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကိုသြားျပီး ဥပုဒ္သီလယူၾကတာေတြ ၊ သၾကၤန္ခ်ိန္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းကို ေမာင္နဲ႔အတူဆိုင္ကယ္တစ္စင္းနဲ႕ ေလ်ွာက္လည္ျပီးေပ်ာ္ခဲ႔ၾကတာေလးေတြကလည္း အမွတ္တရေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႔ပါတယ္.. ျမန္မာျပည္မွာေနစဥ္က ေတာင္ၾကီးကို ခဏခဏေရာက္ခဲ႔တာမို႔ ေတာင္ၾကီးတန္ေဆာင္တိုင္ဆိုရင္ ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးနဲ႔ မီးပံုးပ်ံေလးေတြသြားၾကည္႔ၾကတာ ၊ ျပီးေတာ႔ ေလးေကာင္ဂ်င္ေတြ၀င္ကစားျဖစ္ခဲ႔ၾကတာ... တကယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ႔လို႔ အမွတ္တရ မေမ႔နိုင္စရာေလးေတြျဖစ္ခဲ႔တာပါရွင္။ ကၽြန္မၾကိဳက္တဲ႔ ရွမ္းအစားအစာေတြျဖစ္တဲ႔ တိုဖူးေႏြး၊ ၀က္သားခ်ဥ္ ၊ဟင္းထုတ္၊ ငါးထမင္းနယ္ ၊တိုဖူးေၾကာ္ ၊ ရွမ္ေခါက္ဆြဲ ၊ ခြက္လန္ဖုန္း ၊ စတဲ႔ စတဲ႔ စားစရာေတြ အကုန္ ကၽြန္မကၾကိဳက္ေလေတာ႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးဟာ ကၽြန္မအသဲစြဲျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္... ပင္းတယလိွဳင္ဂူၾကီးကိုလည္း ေမာင္နဲ႔အတူေလ်ွာက္လည္ျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္... </p><p align="justify">ကၽြန္မအသက္ၾကီးသြားခဲ႔ရင္ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးမွာသြားေရာက္အေျခခ်ေနထိုင္ခ်င္ပါတယ္ရွင္။ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕သစ္မွာ ကၽြန္မေယာကၡမေတြပိုင္တဲ႔ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးတစ္လံုးရိွပါတယ္... ေယာကၡမေမေမက သမီးတို႔ေနရင္ အပိုင္ေပးမယ္လို႔ေျပာထားပါတယ္... ေမေမ နဲ႔ ေဖေဖ ကေတာ႔ ေတာင္ၾကီးတကၠသိုလ္နားမွာ တစ္ေယာက္ကို စီးပြားေရးတစ္ခုစီနဲ႔ ၊ တစ္ေယာက္အိမ္တစ္လံုးစီေနၾကတဲ႔ သိတ္ခ်စ္ၾကတဲ႔ အဘိုးၾကီး ၊အဖြားၾကီး နွစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ရွင္.. သားသမီးေတြအားလံုးက ရန္ကုန္မွာေနၾကျပီး ေဖေဖ နဲ႔ေမေမကေတာ႔ ေတာင္ၾကီးကို သံေယာဇဥ္ရိွၾကလြန္းေတာ႔ ေတာင္ၾကီးမွာပဲ ေနေနၾကတာပါ။ ကၽြန္မဟိုတခါရန္ကုန္ျပန္ေတာ႔ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမကရန္ကုန္မွာလာျပီး ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ေပးခဲ႔ၾကပါတယ္... ကၽြန္မရဲ႕ ဒုတိယေဖေဖ နဲ႔ ေမေမဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင္႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကိုခ်စ္တဲ႔ ကၽြန္မလည္း အသက္ၾကီးလာခဲ႔ရင္ျဖင္႔ ေဖေဖ နဲ႔ေမေမက အေမြေပးမယ္႔ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕သစ္ကျခံ၀င္းေလးနဲ႔ တစ္ထပ္တိုက္ပုေလးမွာ မိသားစု ၃ဦးေပ်ာ္ရႊင္စြာေနၾကျပီး ၂ဖက္မိဘေတြ အသက္ရွင္ၾကဦးမယ္ဆိုရင္ျဖင္႔ အဲဒီျခံ၀င္းေလးထဲမွာပဲ ေနာက္ထပ္ တိုက္အိမ္ေလးေတြ တစ္ဖက္တစ္လံုးေဆာက္ေပးျပီး အနီးကပ္ျပဳစုေစာင္႔ေရွာက္ခြင္႔ရခ်င္ပါေသးတယ္....ျဖစ္နုိင္ရင္ေတာ႔ မိဘေတြနဲ႔ တစ္အိမ္ထဲ အတူတူ မေနခ်င္ပါဘူး ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ ေမာင္က ကၽြန္မကိုအရမ္းခ်စ္ေတာ႔ အားေနရင္ မိန္းမနားကပ္ခၽြဲေနတတ္တဲ႔ေမာင္ အေနက်ံဳ႕မွာစိုးလို႔ပါ။ ဟတ္ဟတ္ ( ရွက္) း)))<br /><br />အဲဒီေတာင္ၾကီးျမိဳ႕သစ္အိမ္ေလးမွာ နွင္းဆီျခံေလးစိုက္မယ္... အပ်င္းေျပ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ကစားၾကဖို႔ ၾကက္ေတာင္ကစားကြင္းေလးတစ္ခုလုပ္မယ္..ျပီးေတာ႔ ဘ၀ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးနဲ႔ ေနထိုင္သြားျပီး ေမာင္နဲ႔အတူ တရားစခန္းေလးေတြအတူတူ၀င္ၾကရင္းနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ ဘ၀ေလးေတြကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္ပါတယ္... </p><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="color:#3333ff;">(ဟုတ္လား၊ မဟုတ္လားေတာ႔ မသိေတာ႔ဘူး.. အိပ္ငိုက္ငိုက္နဲ႔ အေၾကြးျပီးေအာင္ဆပ္ခ်င္လို႔ေရးလိုက္တာပါ.. ေမာင္ေလးရီနိုမန္ေရ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲေက်နပ္ပါေနာ္.အိပ္ငိုက္ငိုက္နဲ႔ ဆက္ေရးရင္ မဟုတ္တာေတြေပၚကုန္ေတာ႔မယ္. အဟတ္) း)<br /><br /></span>က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ.<br /><br />အားလံုးကိုေလးစားခင္မင္လ်ွက္<br /><br />WWKM </div>Anonymousnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-19145287366956562572009-10-22T20:24:00.001+06:302009-11-10T06:56:41.478+06:30ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀ (WWKM)<div align="justify">ကလင္..ကလင္..ကလင္..ကလင္..<br /><br />*********<br /><span style="color:#3333ff;">“ဟုတ္ကဲ႔ပါရွင္ .ေစတနာအေထြေထြေရာဂါကုေဆးရံုၾကီးကပါ။”<br /></span><br />“ဟုတ္ကဲ႔ပါခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ M.D ေဒၚ၀ါ၀ါခိုင္မင္း နဲ႔စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ။”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟုတ္ကဲ႔ ကၽြန္မ ၀ါ၀ါခိုင္မင္း ျဖစ္ပါတယ္ရွင္...”<br /></span><br />“ဟာ..မၾကီး၀ါလား ကၽြန္ေတာ္ <span style="color:#3333ff;"><span style="color:#ff0000;">“ရြာသားေလးဓါတ္ပံုနဲ႔ အနုပညာလုပ္ငန္းကုမၸဏီပိုင္ရွင္”</span> </span><a href="http://ywartharlay-ytu.blogspot.com/"><span style="color:#3333ff;">ရြာသားေလး၀ိုင္တီယူ</span></a><span style="color:#3333ff;"> ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...”<br /><br />အယ္..ရြာသားေလးဆိုေတာ႔ ဟိုးလြန္ခဲ႔တဲ႔ နွစ္ ၂၀က <a href="http://ywartharlay-ytu.blogspot.com/2009/05/blog-post_23.html"><span style="color:#ff0000;">အမယ္မင္းရယ္မွ ေျပာရေတာ႔မယ္</span></a>ဆိုျပီးျငီးခ်င္းခ်တဲ႔ ေမာင္ရြာသားေလးမဟုတ္လား.</span>..”<br /><br />“ဟီးဟီးဟီး ..ဟုတ္တယ္ေလ မၾကီး၀ါရဲ႕...”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“အယ္..ျပန္ဆံုရတာ၀မ္းသာလိုက္တာရြာသားေလးေရ ... တကယ္ေျပာတာ... ဒါနဲ႔ ..အခုဘယ္မွာေနလဲ...”<br /></span><br />“ကၽြန္ေတာ္အခု ေရႊပုန္းညက္ရိပ္မြန္မွာ ကၽြန္ေတာ႔မိသားစုနဲ႔ အတူေနၾကပါတယ္ မၾကီး၀ါေရ...”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“အလဲ...ေပ်ာ္စရာၾကီးေပါ႔..ဘာလဲ..ဟို အသဲ၂ထပ္ဆြဲၾကိဳးေလးေပးလိုက္တဲ႔ ညီမေလးနဲ႔လား...”<br /></span><br />“ဟဟားဟား....ဟုတ္ပါတယ္ မၾကီး၀ါေရ.. း))))) ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“အင္း..ဟုတ္ပါျပီ.. အခုလိုသတင္းၾကားရတာ အရမ္း၀မ္းသာပါတယ္ ရြာသားေလးေရ...”<br /><br /></span>“ဟုတ္ကဲ႔မၾကီး၀ါေရ... ကၽြန္ေနာ္လည္းသြားကိုက္ေနတာေလ အဲဒါသြားျပခ်င္တာနဲ႔ ဘယ္မွာျပရရင္ေကာင္းမလဲလို႔ စံုစမ္းေနတာ မထင္မွတ္ပါပဲ ဟိုတစ္ေန႔က ဆာကူရာတာ၀ါမွာ <span style="color:#ff0000;">“ေရႊျပည္သူခရီးသြားေအဂ်င္စီ ”</span>ေထာင္ထားတဲ႔ <a href="http://www.shwepyithu.com/"><span style="color:#3333ff;">မေရႊျပည္သူေလး</span></a><span style="color:#3333ff;"> </span>နဲ႔ ဆံုၾကရင္း မၾကီး<br />၀ါက ေစတနာအေထြေထြေရာဂါအထူးကုေဆးခန္းၾကီးဖြင္႔ထားတယ္ၾကားလို႔ အခုစံုစမ္းလိုက္တာေလ... မၾကီး၀ါက သေဘာေကာင္းေတာ႔ ကိုယ္႔ေမာင္နွမေတြကို အလကားကုေပးမွာေပါ႔ေနာ႔... း))”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟတ္ဟတ္.. ( မၾကီး၀ါက သူ႔ပို႔စ္ေရးရင္ရယ္တဲ႔ အတိုင္းရယ္လိုက္ပါတယ္. ျပီးေတာ႔....)<br />ဒီမယ္ ေမာင္ရြာသားေရ... မၾကီး၀ါရဲ႕ေဆးရံုၾကီးက ပိုက္ဆံမတတ္နိုင္တဲ႔သူေတြကို အခမဲ႔ကုေပးတာျဖစ္ျပီးေတာ႔ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာၾကတဲ႔ နိုင္ဂံဂ်ားျပန္သူေဌးေတြကိုေတာ႔ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ပိုက္ဆံယူပါတယ္ကြယ္.... နို္င္ငံဂ်ားျပန္သူေဌးၾကီးေတြဆီကမွ ပိုက္ဆံမယူရရင္ေတာ႔ မၾကီး၀ါ မြဲသြားမွာေပါ႔ကြယ္... း)))<br />ကဲပါ..ေရာက္ေအာင္သာလာပါသူေဌးေလးရယ္.....ကိုယ္႔ေမာင္နွမေတြခ်င္း ၅၀% ေစ်းေလ်ွာ႔ယူဘို႔နဲ႔ ထံုေဆးမပါပဲ.သြားတစ္ေခ်ာင္း အဆစ္နွဳတ္ေပးလိုက္ဖို႔ မၾကီး၀ါေျပာထားပါမယ္ေလ.. ဟတ္ဟတ္ဟတ္.”<br /><br /></span>“ေအာင္မယ္ေလးရက္စက္ပါေပ႔ မၾကီး၀ါရယ္... ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ႔..လာခဲ႔ပါမယ္ခင္ဗ်ာ...”<br /><br /><strong><span style="color:#cc0000;">ကဒ္ း)))))))))))))))))))</span><br /></strong><br /><span style="color:#ff0000;">************************************</span> </div><div align="justify"><br />“ကလင္... ကလင္..ကလင္..ကလင္...”<br /><br />“ဟုတ္ကဲ႔ပါခင္ဗ်ာ.... ကၽြန္ေတာ္ <span style="color:#ff0000;">“ Y.K .N အဂၤလိပ္စကားေျပာ နဲ႔ အေထြေထြအက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္းကုမၸဏီလိမိတက္”</span> က <a href="http://www.yanaung.net/"><span style="color:#3333ff;">မန္ေနဂ်င္းဒါရိုက္တာ ရန္ေအာင္</span></a> ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟုတ္ကဲ႔ပါ U.S.A ျပန္ ဘေလာ႔ဂါဆရာၾကီးကိုရန္ေအာင္ေရ... ကၽြန္မက ကိုရန္ေအာင္ေျပာခဲ႔ဘူးတဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ဘေလာ႔ဂါဆရာမၾကီး ၀ါ၀ါခိုင္မင္းျဖစ္ပါတယ္......ဟဟဟားးး အရင္တုန္းက အေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္ေျပာရေတာ႔လည္း စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ေပ်ာ္ဘို႔ေကာင္းတယ္ေနာ္.... ဘ၀ရဲ႕အမွတ္တရေလးေတြျဖစ္ခဲ႔တာေပါ႔...”<br /></span><br />“ ေၾသာ္ .....မ၀ါလား... ဟတ္ဟတ္ဟတ္..” </div><div align="justify"><br /><span style="color:#3333ff;">“ မဆံုျဖစ္ၾကတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားျပီေနာ္....... ဘာလိုလိုနဲ႔ နွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္ရိွသြားၾကျပီပဲ..... ” </span></div><div align="justify"><br />“ဒါနဲ႔ မ၀ါေရာေနေကာင္းရဲ႕လား”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ေနေကာင္းပါတယ္ ကိုရန္ေအာင္ေရ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္... ကိုရန္ေအာင္လည္း ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ေရာက္ေနျပီဆိုေတာ႔ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာနဲ႔ စထရက္စ္ေလ်ာ႔ ေနေရာေပါ႔ေနာ္... ဒါနဲ႔ ကိုရန္ေအာင္ရဲ႕ မ ေရာ ေနေကာင္းပါရဲ႕လားရွင္...”<br /><br /></span>“ေၾသာ္..မ..မ..မ.... မ၀ါေျပာလိုက္မွပဲ မကိုပိုလြမ္းသြားျပီဗ်ာ... အိအိအိ.” ( ကိုရန္ေအာင္ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ရင္း ငိုလိုက္တဲ႔ အသံပါရွင္.)<br />တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မ တို႔က ဖူးစာမဆံုနိုင္ဘို႔ ၉၀ % ႏွဳန္းေလာက္ရိွခဲ႔တယ္ဆိုတာ မ၀ါလည္းသိေနတာပဲေလ.... မ နဲ႔ ဖူးစာမဆံုနိုင္ခဲ႔ေတာ႔ ညီမေလးေပါ႔ မ၀ါရယ္..ဟတ္ဟတ္ဟတ္... ကၽြန္ေတာ႔အိမ္သူသက္ထားဇနီးေလးက အရမ္းလိမၼာျပီး အရမ္းေခ်ာတာဗ်... ရွဴးးး မ၀ါ ..မ ရဲ႕အေၾကာင္းေတြ ေလ်ွာက္မဖြနဲ႔ေနာ္... ကၽြန္ေတာ႔ခ်စ္ဇနီးေလးစိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္မွာကို ကၽြန္ေတာ္မခံစားနိုင္ဘူးဗ်ာ.. ဟီးးးးရႊတ္.. ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အဲဒီေလာက္ထိေအာင္ ခ်စ္တာဗ်... မ က အတိတ္မွာ က်န္ခဲ႔ပါျပီဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ႔ လက္ရိွဘ၀ေလးကိုပဲ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ေအာင္ျမင္တဲ႔မိသားစုဘ၀ေလးျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္အဓိဌာန္ခ်ထားတယ္ဗ်ာ.အခု ..ကၽြန္ေတာ႔မွာ သားေလးတစ္ေယာက္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္သိတ္ခ်စ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ခ်စ္ဇနီး ေလးတစ္ေယာက္ ရိွေနျပီဗ်ာ ..ကၽြန္ေတာ႔ဘ၀က အရင္နွစ္ ၂၀ ကနဲ႔စာရင္ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစီးပြားေရးနဲ႔ အမ်ားၾကီးတိုးတက္လာခဲ႔ျပီဗ်ာ... အရင္လို မ၀ါ ျငီးခိုင္းလို႔ လူေတြမသိ သိေအာင္ျငီးလိုက္ရတဲ႔ <a href="http://www.yanaung.net/2009/05/blog-post_25.html"><span style="color:#3333ff;">အိုဘယ္႔..နိုင္ငံျခား</span></a>ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္ျငီးစရာလည္း မလိုေတာ႔ဘူးေလ.......ဟတ္ဟတ္ဟတ္ ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ေကာင္းတာေပါ႔ ကိုရန္ေအာင္ရယ္.. အခုလိုၾကားရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ရွင္.... ကၽြန္မက လြန္ခဲ႔တဲ႔အနွစ္၂၀ေလာက္က တစ္မတည္း မေနတဲ႔ ကိုရန္ေအာင္က “မ” လို႔ဆိုတဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းေသာသူကို မေမ႔နိုင္ပဲ အစြဲလန္းၾကီး စြဲလန္းေနမွာကို စိတ္ပူလို႔ ေမးၾကည္႔မိတာပါ.. အခုလိုၾကားရတာ တကယ္၀မ္းသာမိပါတယ္ရွင္... ဒါနဲ႔.. နိုင္ငံျခားသြားၾကမယ္႔ ကၽြန္မ အလုပ္က ဆရာ၀န္မေလး၂ေယာက္ အဂၤလိပ္စကားေျပာသင္တန္းတက္ခ်င္လို႔ လႊတ္လိုက္ပါမယ္ေနာ္..အနီးကပ္ ၂လျပတ္ အထူးနွဳန္းနဲ႔သင္ေပးပါရွင္...ေက်းဇူးပဲ ကိုရန္ေအာင္ေရ.”<br /><br /></span><strong>ကဒ္.. း)))))))))))))</strong> </div><div align="justify"><br />************************************<br /><br />ကားကို လမ္းေဘးတေနရာမွာရပ္....အေနာ္ရထာလမ္းမတေလ်ွာက္ ကၽြန္မေလ်ွာက္သြားရင္<br /><span style="color:#ff0000;">“မေနာ္ဟရီစာေပ နဲ႔ မဂၢဇင္းထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ီေရးကုမၸဏီလိမိတက္”</span> ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုဒ္ၾကီးကိုျမင္ေတာ႔ ကၽြန္မ တခ်ိန္ကခမည္းခမက္ေတာ္ၾကမယ္လို႔ စခဲ႔ၾကတဲ႔ မေနာ္ (ေခၚ) ဘက္ဆဲလ္လားစာေရးဆရာမၾကီးမေနာ္ဟရီ ကို သတိရမိသြားခဲ႔ပါတယ္... ေၾသာ္..ေမခ.. အခုဆိုရင္ အေမရိကားမွာပဲလားမသိဘူးလို႔ေတြးေနတုန္းမွာပဲ<br />“မေနာ္ဟရီစာေပ နဲ႔ မဂၢဇင္းထုတ္ေ၀ျဖန္းခ်ီေရးကုမၸဏီလိမိတက္” ရဲ႕ဆိုင္၀င္ေပါက္မွာ ကၽြန္မနဲ႔အသက္ရြယ္တူေလာက္ထင္ရတဲ႔ စတိုင္က်က် အမ်ိဳးသမီးခပ္ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ ထြက္လို႔လာခဲ႔ပါတယ္... စတိုင္က်က်အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ေနာက္ဖက္မွာ အိတ္ကေလးဆြဲျပီးလိုက္ပါလာတဲ႔သူကေတာ႔ .......<br /><br />ေသျခာျပီ..ေသျခာျပီ..... မေနာ္ဟရီဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုဒ္ကေလးျမင္လို႔ဆိုင္ေရွ႕မွာရပ္ရင္းအေတြး၀င္ေနတဲ႔ကၽြန္မက ဆိုင္ထဲကေနထြက္လာၾကတဲ႔ သူနွစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရရင္ပဲ....<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ ဟိတ္ </span><a href="http://manorhary.blogspot.com/"><span style="color:#ff0000;">ေမခ </span></a><span style="color:#3333ff;">ေရ လို႔ ေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ႔ ...”</span><br /><br />“ဟယ္..၀ါ၀ါ..၀ါ၀ါ မဟုတ္လား... ၀ါ၀ါ အရင္ကထက္စာရင္ နဲနဲ၀လာတယ္ေနာ္.. ဖိုးစိန္ေရ.. ဒီမွာ ၀ါ၀ါရယ္ေလ.” </div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="color:#3333ff;">“ေမခေရ..သားသားကိုကိုေရာ...ေနေကာင္းရဲ႕လား...ကိုကိုေလးအိမ္ေထာင္က်သြားျပီဆို...”<br /></span><br /><span style="color:#009900;">“ဟာ..မၾကီး၀ါ ... ေတြ႔ရတာ ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ.... ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ မေတြ႔ၾကတာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးၾကာသြားျပီေနာ္...မၾကီး ၀ါေနေကာင္းရဲ႕လား...အစ္ကိုဥာဏ္နဲ႔ ညီမေလးခိုင္က်န္တို႔ေရာ ေနေကာင္းၾကလားမၾကီး၀ါ.... ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမေတြ႔ၾကတဲ႔ အနွစ္ ၂၀အတြင္းမွာ ဆိုက္ပရပ္စ္မွာပဲ ေနျဖစ္တာမ်ားတယ္ မၾကီိး၀ါရ.. ေစာေစာကေတာင္ မၾကီးေနာ္ကိုေျပာျပေနတာေလ...မၾကီး၀ါဆီကိုသြားလည္ဦိးမယ္လို႔..... ကၽြန္ေတာ္အခု ခဏျပန္လာတာေလ.. ... ကၽြန္ေတာ္႔အမ်ိဳးသမီးေလး ေမခိုင္ က ဆိုက္ပရပ္စ္မွာ ခဏေနခဲ႔တယ္... ကၽြန္ေတာ္က မၾကီိးေနာ္ရဲ႕ကုမၸဏီမွာ ရွယ္ရာတခ်ိဳ႕၀င္ထားလို႔ အလုပ္ကိစၥအတြက္ ခဏျပန္လာတာ မၾကီး၀ါေရ..ေပ်ာ္လိုက္တာဗ်ာ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္နွမသံုးေယာက္ ေန႔လည္စာသြားစားၾကရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ဒကာခံပါမယ္ဗ်ာ.”<br /></span><br /><span style="color:#3333ff;">“အိုေက..သြားစားၾကတာေပါ႔... </span><a href="http://phoesein.blogspot.com/"><span style="color:#ff0000;">စပ္စုစိန္ </span></a><span style="color:#3333ff;">ေလးေရ... ဒါနဲ႔ မၾကီးအိမ္ကိုလည္း အလည္လာဦးေလ...ဦးဥာဏ္ကေတာ႔ ေက်ာင္းအလုပ္ေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတယ္ေလ... သမီးေလးကလည္း မနွစ္က နိုင္ငံျခားကတစ္ေခါက္ျပန္လာျပီး ေနာက္ ၃၊၄ လေနရင္ မဂၤလာေဆာင္ဘို႔တစ္ေခါက္ျပန္လာဦးမယ္ေလ..သမီးေလးခိုင္က အခု ဂ်ပန္မွာပါ။ဒါနဲ႔...... ၀သန္နဲ႔ေရာေတြ႔ေသးလား... ၀သန္က ေျမနီကုန္းမွာ ကားျပခန္းဖြင္႔ထားတယ္ေလ</span><span style="color:#ff0000;">...</span><a href="http://moewathan.blogspot.com/"><span style="color:#3333ff;"><span style="color:#ff0000;">ဂ်ပန္ျပန္သူေဌးၾကီး၀သ</span><span style="color:#ff0000;">န္မိုး</span></span></a><span style="color:#3333ff;">ရဲ႕<span style="color:#ff0000;"> “ Tokyo ကားျပခန္း ”</span> ကိုသြားျပီး ေမာ္ဒယ္အသစ္ကားေလးေတြ သြားငမ္းလိုက္ဦး။ သူက တခ်ိန္က မၾကီးတို႔ ဘေလာဂါေမာင္နွမေတြကား၀ယ္ရင္ ၁၀နွစ္ အရစ္က်ေငြေခ်စနစ္နဲ႔ ေရာင္းေပးတယ္ေလ.. ဟတ္ဟတ္.. တကယ္ေျပာတာ.. ၀သန္တို႔က စီပြားေရးမ်က္စိရိွေတာ႔ အရမ္းခ်မ္းသာေနတာေပါ႔... ၀မ္းသာပါတယ္..တခ်ိန္ကေမာင္နွမေတြ အခုလို စီးပြားေရးအဆင္ေျပေနၾကတာေတြ ေတြ႔ရလို႔ေလ... ေနာက္ျပီး </span><a href="http://www.soeminhtike.com/"><span style="color:#ff0000;">ေတာင္ေပၚသားေလး</span></a><span style="color:#3333ff;"> ကိုေရာေတြ႔ေသးလား... မၾကီး ဟိုတစ္ေခါက္ ေတာင္ၾကီးသြားလည္ေတာ႔ အေ၀းေျပးဂိတ္မွာ <span style="color:#ff0000;">“ ေမာရွမ္းေျမ ခရီးသြား၀န္ေဆာင္မွဳလုပ္ငန္း”</span> ပိုင္ရွင္ၾကီး ေတာင္ေပၚသားေလးကိုေတြ႔ခဲ႔ရေသးတယ္ေလ....အေ၀းေျပးကားၾကီးေတြ ဘယ္နွစင္းေတာင္ပိုင္ေနျပီလဲမသိဘူး.. သူေဌးၾကီးျဖစ္ေနျပီေလ.ေတာင္ေပၚသားေလးက..... ေနာက္ျပီး ေတာင္ေပၚသားေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္း၊ေတာင္ေပၚသားေလးနဲ႔ ရည္းစားအျပိဳင္ထားဖက္ (ဒါေပမယ္႔ တစ္ေယာက္မွ မစြန္) </span><a href="http://kookgyi.blogspot.com/"><span style="color:#3333ff;"><span style="color:#ff0000;">ပုလုေကြး</span> </span></a><span style="color:#3333ff;">ေလးကလည္း <span style="color:#ff0000;">“ ငယ္ငယ္ျဖဴ ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔ အိမ္အလွဆင္လုပ္ငန္းေအဂ်င္စီ”</span> ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ေနေလေတာ႔ မၾကီးတို႔ ေဆးခန္းၾကီးကို တည္ေဆာက္ရာမွာ ပုလုေကြးကို အားကိုးခဲ႔ရတာေလ..... အခုဆိုရင္ နာမည္ၾကီး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီေပါ႔.”<br /><br /></span>“ ဟုတ္ကဲ႔မၾကီး၀ါေရ...မၾကီးေျပာျပမွပဲ ကၽြန္ေတာ္အကုန္သိရေတာ႔တယ္...အရင္းတုန္းက ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြ အခုလိုအဆင္ေျပေနတာၾကားရလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာတာပဲဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ ၂နွစ္ေလာက္ ဆိုက္ပရပ္စ္မွာေငြစုျပီးရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္လာျပီးအေျခခ်ေတာ႔မယ္ဗ်ာ... ”<br /><br /><strong>ကဒ္ း))))))))<br /></strong><br />***********************************<br /><span style="color:#ff0000;">“ ေမတၱာေရာင္ျပန္ စိန္ေရႊရတနာေရာင္း၀ယ္ေရး ”<br /></span><br />လသာလမ္းမွာဖြင္႔ထားတဲ႔ ေမတၱာေရာင္ျပန္စိန္ေရႊရတနာေရာင္း၀ယ္ေရးဆိုင္ထဲကို ၀င္လာတဲ႔ကၽြန္မကို<br />၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ကျမင္ေတာ႔.....<br /><br />“ ဟာ..အန္တီ၀ါၾကီးလာတယ္.... အန္တီ၀ါ ခဏထိုင္ေစာင္႔ေပးပါရွင္ ..ကၽြန္မ မမေမတၱာေရာင္ျပန္ကိုသြားေခၚေပးပါမယ္ရွင္.” </div><div align="justify"><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟုတ္ျပီ..သမီးေရ...</span><span style="color:#ff0000;"> </span><a href="http://myittaryoungpyan.blogspot.com/"><span style="color:#3333ff;"><span style="color:#ff0000;">ညီမေလးေမတၱာေရာင္ျပန</span>္</span></a><span style="color:#3333ff;">ကို ေခၚေပးပါဦးေနာ္...အန္တီဒီမွာေစာင္႔ေနပါမယ္.”<br /></span><br />....................................<br />“ဟာ..မမ၀ါၾကီးလာတာ ရံုခန္းထဲကိုေခၚလာတာမဟုတ္ဖူး..မမ၀ါေရ..ဘာအလိုရိွပါသလဲရွင္.”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ ရံုးခန္းထဲမလာေတာ႔ပါဘူး ညီမေလးေရ... မမ ပစၥည္းလာမွာတာပါ.. ေနာက္လမွာ မမသမီးေလးခိုင္ရဲ႕ မဂၤလာေဆာင္ရိွတယ္ေလ.. တခါတည္းညီမေလးကိုဖိတ္ရင္း တစ္ရတီစိန္တစ္လံုးစီနဲ႔ လက္ထပ္လက္စြပ္ ၂ကြင္း စပါရွယ္လုပ္ေပးပါညီမေလးေရ... အထူးေအာ္ဒါမွာတာေနာ္..... သမီးေလးက မဂၤလာပြဲျပီးရင္ ဇနီးေမာင္နွံ ၂ေယာက္စလံုး နိုင္ငံျခားကို ပညာေတာ္သင္ထပ္္ထြက္ၾကမွာေလ.. မမ အမွတ္တရလက္ဖြဲ႔ေလးလုပ္ေပးလိုက္ခ်င္လို႔ပါ ညီမေရ... စိန္သန္႔သန္႔ေလးေရြးေပးပါေနာ္..”<br /><br /></span>“ဟယ္..ဟုတ္လားမမရဲ႕... ခိုင္က်န္ေလးမဂၤလာေဆာင္ေတာ႔မွာေပါ႔ေနာ္... ၀မ္းသာပါတယ္မမေရ...ခိုင္က်န္ေလးက အခုဆိုရင္ ေဒါက္တာခိုင္က်န္ၾကီးျဖစ္လို႔ေနျပီေပါ႔ေနာ္....ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာ မမေရ... ဟုတ္ကဲ႔ မမ ..စိတ္သာခ်ပါ... ခိုင္က်န္ေလးအတြက္ မမရဲ႕ မဂၤလာလက္ေဆာင္ေလးကို ညီမေလး အသန္႔ဆံုးစိန္ေလးေတြေရြးျပီးလုပ္ထားေပးပါမယ္ မမ..စိတ္ခ်ပါေနာ္.”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညစ္တာေရာင္ျပန္ေလးရယ္... မဂၤလာေဆာင္က်ရင္လည္း ဆက္ဆက္လာခဲ႔ေနာ္... မမျပန္ေတာ႔မယ္.”<br /></span><br />“ေကာ္ဖီေသာက္သြားပါဦး မမရဲ႕.. မမေခၚတဲ႔ ညစ္တာေရာင္ျပန္ေလးကို ညီမေလးက စြဲေနတာေနာ္.. ညီမေလးကိုလည္ ခဏေနရင္ ေမာင္ကလာၾကိဳေတာ႔မွာ မမရဲ႕ ေန႔လည္စာထြက္စားၾကမလို႔ေလ... သားနဲ႔သမီးကေတာ႔ ေက်ာင္းတက္ေနၾကတာနဲ႔ပဲ မအားၾကဘူးမမေရ... ညီမေလးတို႔ နွစ္ေယာက္က အျပင္မွာပဲစားျဖစ္ၾကတာမ်ားတယ္... အခုမွ ျမန္မာအစားအေသာက္ေတြ အတိုးခ်ျပီးစားေနရတာ မမရ.. သမီးေလးခိုင္ရဲ႕မဂၤလာပြဲကိုေမာင္နဲ႔အတူ ဆက္ဆက္လာခဲ႔မယ္ေနာ္ မမ.”<br /><br /><strong>ကဒ္ း))))))))<br /></strong><br />*******************************<br /><br /><strong>ေဒါက္..ေဒါက္... )))<br /></strong><br /><span style="color:#3333ff;">“ ဘယ္သူလဲ..၀င္လာပါ..”<br /></span><br />“ ကၽြန္ေတာ္<span style="color:#ff0000;"> </span><a href="http://chitchinchayer.blogspot.com/"><span style="color:#ff0000;">ေဒါက္တာျဖိဳး</span></a> ပါ အစ္မ၀ါေရ... ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“အိုေက..ဆရာေရ..၀င္လာပါရွင္.. ဘယ္လိုလဲ ဆရာေျချခင္းဂ်ိတ္ရာေရ... အလုပ္အကိုင္အဆင္ေျပရဲ႕လား... ဟတ္ဟတ္..အစ္မက အရင္နွစ္ ၂၀ ကအေၾကာ္ငးေလးေတြသတိရမိျပီး စမိျပန္ပါျပီ... ဒီေမာင္နွမေတြနဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္အထိ ေရစက္ဆံုေနၾကဦးမလဲ မသိဘူးေနာ္...”<br /></span><br />“ ဟုတ္တယ္ အစ္မ၀ါေရ... အစ္မရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စေန၊တနဂၤေႏြ အလုပ္အားရက္ကေလးေတြမွာ ေစတနာနဲ႔ လူနာေတြကိုကုသေပးေနရတာ အရမ္းပီတီျဖစ္ရပါတယ္ အစ္မေရ.... ကၽြန္ေတာ႔ အိမ္သူသက္ထားေလးကေတာင္ ပိုက္ဆံမရိွတဲ႔လူနာေတြကို စရိတ္မ်ွေပးက်န္းမာေရးအစီအစဥ္နဲ႔ အစ္မ၀ါက စေန၊ တနဂၤေႏြရက္ကေလးေတြမွာ Free ကုသခြင္႔ေပးလို႔<br />၀မ္းသာပီတိျဖစ္ျပီး အစ္မ၀ါကိုအားက်ေနတာ အစ္မေရ... ဒါနဲ႔ အစ္မ၀ါေရ.. ဒီေန႔ ဟိုေကာင္<span style="color:#ff0000;"> </span><a href="http://ahlataya.blogspot.com/"><span style="color:#ff0000;">လွလွ</span> </a>ကခါးနာေနလို႔ဆိုလား မလာနိုင္ဘူးတဲ႔... အဲဒါကၽြန္ေတာ႔ကိုေျပာခိုင္းလိုက္လို႔ လာခဲ႔တာ အစ္မေရ.. အလကား..သူခါးနာတာထက္..ဒီေန႔သူ႕အမ်ိဳးသမီးနဲ႔သြားစရာကိစၥတစ္ခုရိွပံုရတယ္... အဲဒီေကာင္က မိန္းမကို အရမ္းေၾကာက္ရတာ အစ္မရ... အဟတ္..ကၽြန္ေတာ္တို႔က ငယ္ကတည္းကအတိုင္း အက်င္႔မေပ်ာက္ေသးဘူးအစ္မရဲ႕... တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္အတင္းေျပာရတာေလ...ဦးသူတြယ္တမ္းပဲ.... အစ္မသိတဲ႔အတိုင္းပဲ... ဟက္ဟက္ ...ကၽြန္ေတာ္သြားေတာ႔မယ္ အစ္မ.. အလုပ္ဆက္လုပ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္..ဟိုေကာင္လာရင္ ေမးလိုက္ဦးေနာ္ အစ္မ.....သူက ဆရာ၀န္မလုပ္သင္႔ဘူး...ဓမၼစရိယတရားျပတဲ႔ ဆရာလုပ္သင္႔တာေလ... ဟက္ဟက္.. ကၽြန္ေတာ္ေျပးျပီ အစ္မေရ.... း))”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ ဟုတ္ပါျပီ..ဆရာရယ္.....ဆရာတို႔လည္း အသက္သာ ၄၀ေက်ာ္လာၾကျပီ အခုအထိသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ေတြ႔ရင္ ကေလးစိတ္က မေပ်ာက္ၾကေသးဘူး..ဟတ္ဟတ္.... ဆရာတို႔ကိုလည္း အစ္မက အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္.... အလုပ္အားရက္ေတြမွာ အိမ္မွာ ဇိမ္နဲ႔ မနားၾကပဲ လုပ္အားလာေပးေနၾကလို႔ ေလးစားပါတယ္ ၊ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ ေရ. ”<br /><br /></span><strong>ကဒ္ း)))))))))))))<br /></strong><br />******************************************<br />“ မမေရ...... ေဆးကုမၸဏီ ကေဆးေတြလာပို႔ပါတယ္ မမ ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ ဟုတ္ျပီေလ..ညီမေလး လက္ခံထားလိုက္ေနာ္... ”</span><br /><br />“ဟုတ္ကဲ႔ပါမမ စိတ္ခ်ပါ... ဒါေပမယ္႔ အခုလာပို႔တဲ႔ေဆးကုမၸဏီပိုင္ရွင္ၾကီးက မမနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လို႔ပါတဲ႔.... ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟုတ္လား ညီမေလး... ရံုးခန္းထဲကို လႊတ္လိုက္ပါေနာ္.”<br /></span><br />..............................<br />“ မမ၀ါ ”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟင္.......ၾကားဘူးပါတယ္ ဒီေခၚသံကို..”<br /></span><br />“ကၽြန္ေတာ္ ေနလင္းေလမမ၀ါရဲ႕ မမွတ္မိေတာ႔ဘူးလား..”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“အို..ဟုတ္ပါရဲ႕..</span><a href="http://www.naylynn.co.cc/"><span style="color:#ff0000;">ေမာင္ေနလင္း</span></a><span style="color:#3333ff;">ေပပဲကို... ေတြ႔ရတာ ၀မ္သာပါတယ္ ေမာင္ေနလင္းေရ..ဒါနဲ႔ ပူတူတူးေလးေရာ ေနေကာင္းပါရဲ႕လား..</span><a href="http://www.warwar.co.cc/"><span style="color:#3333ff;"> </span><span style="color:#ff0000;">ညီမေလး၀ါ၀ါ</span></a><span style="color:#3333ff;">ကိုပါ ေခၚလာတာ မဟုတ္ဖူးေနာ္..ညီမေလးကိုလဲေတြ႔ခ်င္ေနတာေလ.....”<br /><br /></span><span style="color:#3333ff;">“ဒါနဲ႔ ေမာင္ေနလင္းက အခုအစ္မတို႔ေဆးရံုကိုေဆးေတြစသြင္းေနတဲ႔ “ ၀ါ၀ါလင္းေဆးကုမၸဏီပိုင္ရွင္ၾကီးလား... အစ္မ မသိလိုက္ဖူးရယ္ေလ..ေမာင္ေနလင္းတို႔ကုမၸဏီကေန ေဆးေတြသြင္းဘို႔ ဆက္သြယ္လာၾကတုန္းက အစ္မ သမီးေလး မဂၤလာပြဲကိစၥအတြက္ စီစဥ္စရာေတြလုပ္ေနရတာနဲ႔ ပိုင္ရွင္ေတြနဲ႔ မရင္းနွီးလိုက္ဖူးျဖစ္သြားတယ္... အခုမွ ေမာင္ေနလင္းေရာက္လာလို႔ သိရတာေလ... ေတြ႔ရတာ တကယ္ပဲ အရမ္း၀မ္းသာပါတယ္ေမာင္ေနလင္းေရ...... ဒီလိုဆိုေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အနွစ္ ၂၀ က ေမာင္နွမေလးေတြကို သတိရမိသြားသလို ေမာင္ေနလင္းေရးခဲ႔တဲ႔ </span><a href="http://www.naylynn.co.cc/2009/05/blog-post_25.html"><span style="color:#ff0000;">တိန္..တိန္...တိန္</span></a><span style="color:#3333ff;"> ပို႔စ္ေလးကို မၾကာခဏသတိရမိေနတယ္ေလ.... ဟဟားး ေမာင္ေနလင္း စာေရးေကာင္းခဲ႔တာ တကယ္ပါပဲ.....ေနာက္လာရင္ ညီမေလး၀ါ၀ါကိုလည္းေခၚလာခဲ႔ပါဦးေနာ္.”<br /><br /></span>“ ဟုတ္ကဲ႔ပါ မမ၀ါေရ..ထပ္လာခဲ႔ပါဦးမယ္ဗ်ာ..ပူတူတူးေလးပါ ေခၚလာခဲ႔မယ္ေနာ္.. မမ၀ါက ဒံေပါက္၀ယ္ေကၽြးေပါ႔.”<br /><br /><span style="color:#3333ff;">“ဟဟဟား.. ေကၽြးပါမယ္ရွင္... ေမာင္ေနလင္း ဒံေပါက္ၾကိဳက္တာ အစ္မသိေနပါတယ္... ကဲ..ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႔ ေကာ္ဖီပဲေသာက္သြားေတာ႔ေနာ္... ေနာက္တစ္ခါ ညီမေလးနဲ႔ နွစ္ေယာက္လာမွပဲ ဒံေပါက္လိုက္ေကၽြးေတာ႔မယ္....”<br /><br /></span>“ ဟုတ္ကဲ႕ပါမမ၀ါ ”<br /><br /><strong>ကဒ္ း)))))))</strong><br /><br />************************************************** </div><div align="center"><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><strong>“မဂၤလာဧည္႔ခံပြဲဖိတ္ၾကားလႊာ”<br /></strong></span><br /><span style="color:#3333ff;">ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ......................ေနဦးျမတ္ကိုကို(Ko Ko Construction) နွင္႔ ေဒၚရူပါ ( ရူပါႏြယ္ အိမ္ေဆာက္ပစၥည္းေရာင္း၀ယ္ေရး)<br />တို႔၏ တစ္ဦးတည္းေသာသား<br /><br />ေဒါက္တာျမတ္သူရကို M.B.B.S (Ygn.)<br /><br />ရန္ကုန္ျမိဳ႕...................ေန ေဒါက္တာဥာဏ္ ( သြားနွင္႔ခံတြင္း အထူးကုဆရာ၀န္ၾကီး ) နွင္႔ ေဒၚ၀ါ၀ါခိုင္မင္း ( ေစတနာ အေတြေတြေရာဂါကုေဆးခန္း) တို႔၏ တစ္ဦးတည္းေသာသမီး<br /><br />ေဒါက္တာေမျမတ္နိုးခိုင္ M.B.B.S (Ygn)<br /><br />တို႔၏မဂၤလာဧည္႔ခံပြဲကို Trader Hotel တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ပါေသာေၾကာင္႔ လြန္ခဲ႔ေသာ နွစ္ေပါင္း ၂၀က ကၽြန္မ ေဒၚ၀ါ၀ါခိုင္မင္းနွင္႔သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ႔ေသာ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမအားလံုးတို႔ကို မဂၤလာဧည္႔ခံပြဲသို႔ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင္႔ေပးၾကပါရန္ ခင္မင္ေလးစားစြာဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္ရွင္။ </span></div><div align="center"><span style="color:#3333ff;"></span></div><div align="center"><span style="color:#ff0000;">ျပီးပါျပီ။</span></div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#3333ff;"></span></div><div align="justify"><strong>Ps. ဒီ Tag post ေလးမွာ ပါ၀င္ၾကတဲ႔ နာမည္ေလးေတြအားလံုးကို Tag Post ေလးေတြေရးေပးၾကဘို႔ ရီကြက္ လုပ္ပါတယ္။</strong></div><div align="justify"><br />*********************************************************************<br /><span style="color:#ff0000;">ျဖည္႔စြက္ခ်က္...</span></div><div align="justify"><br />ေနာင္လာမယ္႔အနွစ္ ၂၀ အတြက္စိတ္ကူးေလးေတြဘယ္လိုယဥ္ထားတယ္ဆိုတာ သိခ်င္လိို႔ေျပာျပေပးဦးလို႔ <span style="color:#ff0000;">ရြာသားေလး(YTU)က</span> Tagလာတဲ႔အတြက္ အင္းးး စိတ္ကူးေတြ စိတ္ကူးေတြ“ စိတ္ကူးတိုင္းသာျဖစ္မယ္ဆိုပါရင္ ...:D<br /><br />ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀မွာေတာ႔ ကၽြန္မတို႔မိသားစု နိုင္ငံျခားပဲျပန္ေရာက္ေနမလား ၊ ျမန္မာျပည္မွာပဲ အေျခတက်ျဖစ္ေနမလားဆိုတာ မေျပာနိုင္သလို ....မနက္ျဖန္ဆိုတာေတာင္ မေသျခာတဲ႔လူ႔ဘ၀ၾကီးမွာ ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀အတြက္စိတ္ကူးေလးေတြေရးေပးဖို႔ေျပာလာေလေတာ႔ ...စိတ္ကူးယဥ္တာပဲေနာ္...ပိုက္ဆံေပးရတာမွမဟုတ္တာေလ... စိတ္ကူးေလးေတြပဲရင္းရတာဆိုေတာ႔..... ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္၂၀အတြက္ ကၽြန္မလည္း စိတ္ကူးယဥ္လိုက္ပါတယ္ရွင္.... ကၽြန္မကို စိတ္ကူးယဥ္ခြင္႔ေပးတဲ႔ <span style="color:#3333ff;">ေမာင္ငယ္ရြာသားေလး၀ိုင္တီယူကုိလည္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။</span><br /><br />တကယ္ေတာ႔ ေမာင္ေလး ၊ညီမေလးေတြကို <a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/search/label/Tag%20post22">နိုင္ဂံဂ်ားျပန္ျငီးခ်င္း</a>ေလးေရးခိုင္းျပီး... ေမာင္ေလး ၊ညီမေလးေတြ ေရးျပီးသားတက္ဂ္ပို႔စ္ေလးေတြလိုက္ဖတ္ျပီးေတာ႔ နိုင္ငံျခားမွာရုန္းကန္လွဳတ္ရွားေနရတဲ႔ဘ၀ေလးေတြကို ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ရေလေအာင္ ေရးသားေပးထားၾကတဲ႔သူေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းတကယ္ျဖစ္မိျပီး <span style="color:#3333ff;">“ေမာင္ေလး ၊ညီမေလးေတြေရ ... အခုအခ်ိန္မွာ အနာခံထားၾက ..ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္၂၀ေလာက္ဆိုရင္ ေမာင္ေလး ၊ ညီမေလးေတြဟာ သူေဌးၾကီးေတြျဖစ္ေနၾကျပီး အခုလိိုရုန္းကန္လွဳတ္ရွားခဲ႔ၾကတာေလးေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕တစိတ္တပိုင္းအမွတ္တရေလးေတြျဖစ္ေနခဲ႔မွာပါ၊ေနာင္ လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀ က်ရင္ ဘ၀မွာ ေအာင္ျမင္မွဳေတြနဲ႔အတူ ကိုယ္႔ရဲ႕သားသမီးေတြကို .. ေဖေဖတို႔ ေမေမတို႔ အခုလိုခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနနိုင္တာ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အနွစ္ ၂၀ေလာက္က ေဖေဖတို႔ ေမေမတို႔ ဘယ္လိို ရုန္းကန္ခဲ႔ၾကရတယ္ဆိုတာေတြကို ရင္ထဲက ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔နိုင္တဲ႔ အမွတ္တရ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ကိုယ္႔သားသမီးေလးေတြကို ျမိန္ရည္ ယွက္ရည္ေလးျပန္ေျပာျပနိုင္မွာ ေသျခာေနပါတယ္ကြယ္.”</span> လို႔ ျပန္ေျပာခ်င္လို႔ ပို႔စ္ေလးတစ္ခုေရးမယ္လို႔စဥ္းစားေနမိတာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေမာင္ရြာသားက ေနာင္လာမယ္႔အနွစ္ ၂၀ ဆိုတဲ႔ Tag post ေလးေရးခိုင္းလာေလေတာ႔ ေရးခ်င္ရက္ လက္တို႔ျဖစ္သြားခဲ႔ပါတယ္။ း)))<br /><br />ဒီပို႔စ္ေလးမွာ ကၽြန္မရဲ႕ <span style="color:#ff0000;">“ နိုင္ဂံဂ်ားျပန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျငီးခ်င္း”</span> တက္ဂ္ပို႔စ္ေလးမွာ တက္ဂ္ခဲ႔တဲ႔ ေမာင္နွမ (၁၀)ေယာက္ရဲ႕နာမည္ေလးေတြအားလံုးနဲ႔အတူ တခ်ိဳ႕ေမာင္ေလး၊ ညီမေလးေတြရဲ႕နာမည္ေလးေတြကုိပါ ထည္႔သြင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္ရွင္..ကၽြန္မေရးသားရာမွာ တစ္စံုတစ္ခုအမွားပါလာခဲ႔ရင္ ၊ မၾကိဳက္တာရိွခဲ႔ၾကရင္ေတာ႔ ဒီပို႔စ္ေလးဟာ ေမာင္နွမေတြအားလံုးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ႔ ေစတနာနဲ႔ေရးသားခဲ႔တာမို႔ ေစတနာအမွားသာျဖစ္နိုင္ပါေၾကာင္း ၾကိဳတင္ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္ေနာ္... ဖိုးစိန္ကိုေတာ႔ ေနာင္လာမယ္႔ အနွစ္ ၂၀အထိမ်က္စိရွဳတ္မွာစိုးလို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္မေခၚေသးပဲ ဆိုက္ပရပ္စ္မွာပဲ ထားလိုက္ပါတယ္.... း))) ..</div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify">ေမာင္နွမမ်ားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ...<br /><br />စာဖတ္သူအားလံုးကို ေလးစားခင္မင္လ်ွက္<br /><br />WWKM </div>Anonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-85842070680168135552009-10-22T20:20:00.000+06:302009-10-22T20:24:26.656+06:30အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ( WWKM)အခ်စ္ဆိုသည္မွာ တဲ႔......<br />ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔ Tag post ေလးတစ္ေခါက္ ေရးျပီးခဲ႔ပါျပီ။ကိုယ္႔အသက္အရြယ္နဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္းနဲ႔ သိတ္မဆိုင္ေတာ႔သလို ေတြးမိျပီး Tag post ေလးကို ျပီးရင္ျပီးေရာ အျဖစ္ပဲ ေရးခဲ႔လိုက္ပါတယ္။<br />ေဟာ..အခုတဖန္ ..တီတီ၀ါ ရဲ႕ အခ်စ္ကို သုေတသနလုပ္ခ်င္လို႔တဲ႔ <a href="http://www.laylwintnaythu.co.cc/">ေမာင္ငယ္ကိုရဲ</a>က တက္ဂ္လာျပန္ေလေတာ႔ တျခားေရးထားၾကတဲ႔သူေတြဆီကို လိုက္ဖတ္ ပညာယူျပီး ဘယ္လိုေလးေရးရင္ေကာင္းမလဲလို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ...ကဲ.. မထူးေတာ႔ပါဘူး..ကိုယ္႔အေၾကာင္းကိုယ္ပဲေရးေတာ႔မယ္။ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ၊ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ေနတဲ႔ အခ်စ္အေၾကာင္းေလးကိုပဲ ေမာင္နွမေတြကို ေ၀မ်ွေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္မိလိုက္ပါေတာ႔တယ္....<br /><br />လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၄ နွစ္ေလာက္က က်မ အခ်စ္ကို စတင္ေတြ႔ရိွခဲ႔ပါတယ္။က်မေတြ႔ရိွခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္က အလြန္ခ်စ္တတ္ေသာ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />“ေမာင္”<br /><br />ေမာင္ဟာက်မကို အလြန္ခ်စ္တယ္။ အလြန္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္ ၊ အလြန္သ၀န္တိုပါတယ္။က်မဟာ အလြန္ခ်စ္တတ္တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ ဟိုးငယ္စဥ္အခ်ိန္က ေက်နပ္မွဳ ၊ ၀မ္းသာမွဳ ၊ ဂုဏ္ယူမွဳေတြကို ခံစားခဲ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္း ၊ သ၀န္တိုတတ္လြန္းတဲ႔ ေမာင္႔ေၾကာင္႔ က်မမွာ အေနက်ဥ္းက်တ္ျပီး မြန္းက်တ္မွဳေတြပါ တျပိဳင္တည္း ခံစားေနခဲ႔ရပါတယ္။<br /><br />တကယ္ပါ... က်မတို႔ အိမ္ေထာင္သက္ ၁၂နွစ္ျပည္႔ပါေတာ႔မယ္။ ေမာင္ဟာ က်မအေပၚ ခ်စ္သူရည္းစားဘ၀တုန္းက အတိုင္းပဲ ခ်စ္ေနဆဲ၊ ဂရုစိုက္ေနျမဲ ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနဆဲ ၊ သ၀န္တိုေနျမဲ ပါပဲ ။<br /><br />အခုအခ်ိန္အထိ ေမာင္မပါပဲ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အျပင္ထြက္လည္ၾကရင္း မထင္မွတ္ပဲ ေယာက်ာၤးေလးမိတ္ေဆြေတြပါလာခဲ႔ရင္ သိသိသာသာကို ျငိဳျငင္တတ္ပါတယ္။ က်မကလည္း ကိုယ္အမွားလုပ္တာမွ မဟုတ္ပဲေနာ္.. သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြကို ေပါင္းသင္းတာပဲမို႔ က်မကို သ၀န္တိုျငိဳျငင္ရင္ တကယ္ခံစားရပါတယ္။ အခ်စ္ခံရလြန္းေတာ႔လည္း တခါတေလ စိတ္ညစ္မိပါတယ္။<br /><br />ဘေလာ႔ဂ္မွာ ေမာင္ေလးေတြ ၊ ညီမေလးေတြနဲ႔ က်မခင္ပါတယ္။က်မက စိတ္ရင္းအတိုင္းပဲ ရင္းရင္းနွီးနွီး ခင္ခင္မင္မင္ေပါင္းတတ္ပါတယ္။ကိုယ္က အစ္မၾကီးတစ္ေယာက္ေလ ။ ေမာင္ေလးေတြ ညီမေလးေတြကိုလဲ တကယ္ခင္မိပါတယ္။အဲဒီအတြက္ေတာ႔ အိုေကပါတယ္။ ဘေလာ႔ဂ္လုပ္ဖို႔ ေမာင္က စတင္တိုက္တြန္းခဲ႔တာပါ။ G talk မွာ invited လုပ္လာၾကတဲ႔ သူေတြကို accepted လုပ္ျဖစ္ေပမယ္႔ ေယာက်ာၤေလးဆိုရင္ Chatting မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အမိန္႔ေၾကာင္႔ က်မ အကုန္လံုးကို ျပန္ျပီး block လုပ္ခဲ႔ပါတယ္။ ျဖစ္ပံုမ်ားေနာ္... အဲလိုအူတိုတာေလ။ က်မလဲ အဖြားၾကီးျဖစ္ခါနီးေနပါျပီ။ ေမာင္ကေတာ႔ အျမဲ အူတိုေနျမဲ ၊ အူတိုေနဆဲပါပဲ ။ က်မမွာလဲ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေက်နပ္ေနေပမယ္႔ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း လိပ္ျပာသန္႔တဲ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕စိတ္ကို မယံုၾကည္သလိုၾကီးခံစားရလို႔ အခံရခက္ေနမိခဲ႔ပါတယ္။<br /><br />ေမာင္က က်မကို အခုအခ်ိန္အထိကေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သလို အရမ္းခ်စ္ေနဆဲပါပဲ။သူက က်မကိုခ်စ္လြန္းေတာ႔ ကံၾကမၼာဆိုတာ သိနိုင္တာမဟုတ္ဖူးတဲ႔ အေၾကာင္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ကြဲကြာသြားရမွာကို သူအလြန္စိတ္ပူေၾကာင္း ေျပာျပီး ၊ က်မကိုခ်ဳပ္ခ်ယ္သ၀န္တိုမိေၾကာင္းေတြေျပာျပတတ္တယ္ေလ။<br /><br />ေမာင္ က်မကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာကို က်မခံစားလို႔ရပါတယ္ ေမာင္ရယ္။ဒါေပမယ္႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳေတြ ၊ သ၀န္တိုမွဳေတြေအာက္မွာ တခါတေလလဲ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လြန္းလို႔ မေက်နပ္မွဳေလးေတြခံစားရပါတယ္။တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း ေၾသာ္..သူက ငါ႔ကိုအရမ္းခ်စ္လို႔ သ၀န္နိုတာပဲေလ ၊ ယူၾကျပီးမွ ကိုယ္႔ဇနီးမယားအေပၚ မခ်စ္ခင္ ၊မၾကင္နာတတ္ၾကတဲ႔ ေယာက်ာၤးေတြထက္စာရင္ ကိုယ္႔အေပၚအရမ္းခ်စ္တဲ႔ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားရတာပဲ ငါအရမ္းကံေကာင္းပါတယ္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို နားလည္ခြင္႔လြတ္မွဳေတြနဲ႔ ေျဖသိမ္႔ရပါတယ္။<br /><br />ေၾသာ္... အခ်စ္တဲ႔ ... အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲေနာ္.....<br /><br />က်မပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြက ထြန္းအိျႏၵာဗိုလ္ ရဲ႕သီခ်င္းေလးလိုပါပဲ... “ငါပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အခ်စ္ေတြက မီးနဲ႔ေရ ”တဲ႔....<br /><br />တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္းက်မဟာ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ ပူေလာင္ေနတတ္ပါတယ္...<br />တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္းက်မဟာ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေအးျမေနတတ္ခဲ႔ပါတယ္...<br /><br /><br />တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း အူတိုတတ္လြန္းတဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ မြန္းက်ပ္ေနမိျပန္ပါတယ္....<br />တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း အရာရာမွာ က်မကို ဦးစားေပးအလိုလိုက္တတ္တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူေနမိျပန္ပါတယ္...<br /><br />ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...က်မကို အရမ္းခ်စ္တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြေၾကာင္႔ ေမာင္႔ကို က်မနားလည္ေပးေနမိပါတယ္ေမာင္ေရ.....<br /><br />စိတ္ခ်ပါေမာင္...က်မအေပၚအရမ္းခ်စ္တဲ႔ ေမာင္႔အေပၚ က်မဘယ္ေတာ႔မွ သစၥာမပ်က္ပဲ က်မအသက္ရွဴရပ္တန္႔သြားတဲ႔ အခ်ိန္အထိ သည္းခံခြင္႔လြတ္ျခင္းေတြနဲ႔ အျမဲလက္တြဲသြားမွာပါ ေမာင္ေရ.... ေမာင္သာ က်မရဲ႕ဘ၀ပါ... ေမာင္သာ က်မရဲ႕ကမၻာပါ ...<br /><br /><br />ကဲ... က်မရဲ႕အခ်စ္အေၾကာင္းေလးကေတာ႔ ဒီေလာက္ပါပဲရွင္။<br /><br />အခ်စ္ဆိုတာ ??????????????????????????????????????????????????????????<br /><br />စိုင္းစိုင္းခမ္းလိွဳင္ ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကေတာ႔ “အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနဖို႔ပဲလိုအပ္ပါတယ္”တဲ႔ ေလ.....<br /><br /><br />“နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ နားလည္မွဳမ်ားနဲ႔ သ၀န္တိုျခင္းကင္းစြာ ခ်စ္တတ္ၾကပါေစ.....”<br /><br /><br />ေလးစားခင္မင္လ်ွက္<br /><br />၀ါ၀ါခိုင္မင္းAnonymousnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-5111855164597742952009-10-22T20:04:00.001+06:302009-10-22T20:40:45.710+06:30နိုင္ငံျခားျပန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ျငီးခ်င္း (WWKM)<div align="justify">မဂၤလာပါရွင္..<br />ဒီေန႔ေတာ႔ နိုင္ဂံဂ်ားျပန္ ( နိုင္ငံျခားျပန္) အေၾကာင္းေလးပို႔စ္ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လို႔ ေရးလိုက္ပါဦးမယ္ေနာ္...<br />နိုင္ဂံဂ်ားျပန္ ဆိုရင္ က်မတို႔ျမန္မာေတြက အရမ္းအထင္ၾကီးၾကတယ္ေလ... နိုင္ငံျခားသြားရေတာ႔မယ္ဆိုရင္ပဲ ခ်က္ခ်င္းသူေဌးျဖစ္သြားတဲ႔ အတိုင္းပါပဲ။ က်မတို႔ ဂ်ပန္လာရမယ္ဆိုေတာ႔ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြကေျပာၾကပါတယ္... “မ၀ါတို႔ေတာ႔ သူေဌးျဖစ္ျပီ ဂ်ပန္ေတာင္သြားရမွာ”တဲ႔.. ဟတ္ဟတ္. ဂ်ပန္သြားျပီး ဂ်ပန္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ေငြဘံုၾကီးေပၚထိုင္ရေတာ႔မယ္႔ အတိုင္းပါပဲ...<br /><br />နိုင္ငံျခားေရာက္တဲ႔သူတိုင္း အလကားေနၾကရင္းနဲ႔ သူေဌးမျဖစ္ၾကဘူးဆိုတာကို နိုင္ငံျခားမွာေရာက္ေနၾကတဲ႔သူတိုင္း သိၾကပါတယ္... နိုင္ငံျခားက ျပန္လာၾကတဲ႔ တကယ္႔သူေဌးၾကီးေတြလည္းရိွသလိုပဲ နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ကေလးလုပ္ျပီး စုသင္႔တာစု ၊ သံုးသင္႔တာသံုး ၊ ကုန္သင္႔တာကုန္နဲ႔ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ၀င္ေငြနဲ႔ ထြက္ေငြနဲ႔ ကြက္တိ ၊ ေငြ၀င္ေနတာပဲရိွတာေလ တစ္လ တစ္လ ကိုယ္႔ရဲ႕၀င္ေငြကေတာ႔ ျမန္မာေတြၾကားရင္ မက္ေလာက္စရာၾကီးေပါ႔ ၊ ဒါေပမယ္႔ ထြက္တဲ႔ေငြကလည္း သူ႕နိုင္ငံ သူ႔အသံုးစရိတ္ ကိုယ္၀င္တဲ႔၀င္ေငြနဲ႔က ကြက္တိ<br />ျဖစ္လို႔ေနၾကပါတယ္... ျပီးရင္ ကုန္စရာေတြကလည္း အလိုလိုေပၚလာတတ္ျပန္တယ္ေလ... း)<br /><br />နိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ကိုၾကိဳးစားလုပ္ၾကျပီး ျခစ္္ျခစ္ကုတ္ကုတ္တကယ္စုေဆာင္းနိုင္ၾကတဲ႔သူေတြလည္းရိွေနၾကပါတယ္... အဲဒီလိုလူေတြကိုေတာ႔ ေလးစားသလို အားလည္းက်မိပါတယ္... သူတို႔ေတြ ဒီမွာ အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ စုေဆာင္းၾကျပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ၾကရင္ေတာ႔ အရင္းအနွီးတစ္ခုရသြားျပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေကာင္းေကာင္းတစ္ခု တည္ေထာင္နိုင္ၾကျပီ ဆိုရင္ေတာ႔ သူတို႔လို နိုင္ငံျခားျပန္ေတြက ျမန္မာေတြေျပာသလို နိုင္ငံျခားျပန္သူေဌးၾကီး ျဖစ္နိုင္တာေပါ႔ေနာ္...း)))))<br /><br />ဥပမာ .. ကၽြန္မတို႔မိသားစုအေၾကာင္းေလးကို ေျပာျပပါမယ္...( သူေဌးျဖစ္တဲ႔အေၾကာင္း မဟုတ္ဖူးေနာ္..ေငြစုခ်င္ေပမယ္႔ ကုန္စရာေတြက အလိုလိုေပၚျပီး ေငြမစုနိုင္တဲ႔ အေၾကာင္းေလးပါ။) း)))<br /><br />ဦးဥာဏ္ရတဲ႔ ပညာသင္ေထာက္ပံ႔ေၾကးေငြက တကယ္ေတာ႔ ဂ်ပန္မွာ လူတစ္ေယာက္သံုးစားျပီးေနဘို႔ ေလာက္ေလာက္ငင ေပးထားတဲ႔ေငြပါ။ ဒီ၀င္ေငြနဲ႔ က်မတို႔က မိသားစုအတူလာေနၾကေတာ႔ တစ္လတစ္ေလက်ရင္ အသံုးစရိတ္က ကြက္တိပါ ၊ တစ္လတစ္ေလက်ရင္ စုနိုင္ပါတယ္ ၊ အဲ.. တစ္လတစ္ေလက်ရင္ေတာ႔ မေလာက္ငွတတ္ပါဘူး။ း))))) ဒါေပမယ္႔ ဦးဥာဏ္က ဒီမွာ super student ဆိုျပီးအေရြးခံရလို႔ ေနာက္ထပ္လခတစ္ခု ထပ္ရပါတယ္... အဲဒါလည္း .. လံုးျခာလိုက္ေနခဲ႔တာပါပဲ....... း))))ျမန္မာျပည္ကမိဘေဆြမ်ိဳးေတြကေတာ႔ က်မတို႔မိသားစု၀င္ေငြက ၂လစာဆိုရင္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္း ၀ယ္နိုင္တယ္ဆိုျပီး ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီိးစုမိေနတယ္လို႔ ထင္ေနၾကပါတယ္... ဒါေပမယ္႔ က်မက ဖုန္းဆက္တိုင္း ပိုက္ဆံမစုမိေၾကာင္းျငီးတြားတတ္လို႔ က်မကို “ ဂ်ပန္ကသူေဌးကလည္းအျမဲျငီးေနတာပဲ ”တဲ႔ေလ. ဟတ္ဟတ္...<br /><br />တကယ္ေျပာတာပါ... သူမ်ားေတြေတာ႔ ပိုက္ဆံစုမိၾကမလားမသိဘူး။ က်မတို႔ မိသားစုကေတာ႔ ပိုက္ဆံကို ထင္သေလာက္မစုမိပါဘူး။ မစုမိတာကလည္း ကၽြန္မက အရမ္းျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္ၾကီး မသံုးတတ္ပါဘူး။ နိုင္ငံျခားေရာက္တုန္း တတ္နိုင္သေလာက္ေငြစုမယ္ ဆိုတဲ႔ အေတြးရိွေနေပမယ္႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကၽြန္မက ကိုယ္႔စိတ္ကိုကိုယ္ အလိုလိုက္မိတာ မ်ားပါတယ္.... ျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္ စုေဆာင္းမယ္ ဆိုတာထက္ ကၽြန္မရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကေတာ႔ စုသင္႔သေလာက္စုမယ္.. သံုးသင္႔တာသံုးမယ္ ၊ ၂ဖက္မိဘကို တတ္နိုင္သေလာက္ေထာက္ပံ႔မယ္ ။ နွစ္ဖက္မိဘကို တတ္နိုင္သေလာက္ေထာက္ပံ႔မယ္ဆိုတာလည္း အခုဆိုရင္ ဂ်ပန္ကေနေငြမပို႔ေပးနိုင္တာၾကာေနပါျပီရွင္.. ဟိုအေၾကာင္းျပ ၊ ဒီအေၾကာင္းျပနဲ႔ကိုပဲ ေငြက အလိုလိုကုန္ေနတာပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ ျမန္မာျပည္မွာ က်မတို႔ပိုင္တဲ႔ တိုက္ခန္းေလး ၂ခန္းနဲ႔ ဟန္းဖုန္းေလးကို သူမ်ားကိုငွားထားေတာ႔ အဲဒီ၀င္ေငြေလးေတြနဲ႔ပဲ မိဘေတြကို ေထာက္ပံ႔ေနရတာ နွစ္ခ်ီသြားပါျပီ။ ဒီကေနေငြမပို႔ေပးနိုင္တာ နွစ္ခ်ီသြားလို႔ပါ။ း)))<br /><br />က်မတို႔ မိသားစု ပထမတစ္နွစ္ ၂၀၀၅ မွာ ေငြစုနိုင္ပါတယ္ ၊ ဒီေရာက္ျပီး သိတ္မၾကာခင္မွာ နွစ္ဖက္မိဘကို တစ္ဖက္ ၅သိန္းစီ ပို႔ေပးနိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ပထမတစ္နွစ္မွာ ေငြစုနိုင္တဲ႔ အေၾကာင္းကေတာ႔ အေဆာင္မွာေနရတဲ႔ အတြက္ အေဆာင္လခက အမ်ားၾကီးသက္သာပါတယ္။ အခုေနတဲ႔ အခန္းခက တစ္လ ယန္း၆၀၀၀၀ ေပးရပါတယ္... အေဆာင္မွာေနတုန္းက တစ္လ ယန္း ၁၀၀၀၀ ပဲေပးရပါတယ္။ ေရဘိုး ၊ မီးဘိုး ၊ ဂက္စ္ဖိုး ၊ အင္တာနက္ဖိုး ၊ဖုန္းဖိုးက အေဆာင္မွာေနတုန္းက သိတ္မကုန္ခဲ႔ပါဘူး။ အခု အျပင္အိမ္မွာေနေတာ႔ ေရဘိုး ၊ မီးဘိုး ၊ ဂက္စ္ဖိုး ၊ အင္တာနက္ဖိုး ၊ဖုန္းဖိုး နဲ႔ ဘာလာ..ဘာလာ.. ဘာလာက ယန္း ၄၀၀၀၀ ေလာက္ကုန္က်ပါတယ္.....သမီးေလးရဲ႕ ေက်ာင္းလခက လစဥ္ ယန္း ၁၇၀၀၀ ေပးရပါတယ္... ဒီကိုေရာက္စက ယန္း၁၀၀ ဆိုရင္ ျမန္မာေငြ က်ပ္ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ဆိုျပီး တြက္ျပီးသံုးလာခဲ႔တာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးေခၽြတာသလို ျဖစ္ခဲ႔လို႔ အိမ္စားေသာက္စရိတ္ သိတ္မကုန္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အခုဆိုရင္ ဒီလ ၁၇ ရက္ေန႔က ယန္း ၁၀၀၀၀ ထုတ္ထားျပီး တစ္ပတ္စာေစ်း၀ယ္လိုက္တာ ယန္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ကုန္သြားပါတယ္... သမီးေလးေနမေကာင္းလို႔ ေဆးခန္းျပလိုက္တာ ယန္း ၃၅၀၀ ကုန္သြားပါတယ္..က်န္တဲ႔ တစ္ေထာင္ေက်ာ္က မုန္႔ေလးဘာေလးစားေတာ႔ ယန္း၁၀၀၀၀ ၁၇ ရက္ေန႔ကထုတ္တာ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ ကုန္သြားပါေတာ႔တယ္.. ပိုက္ဆံက အသံုးမခံပါဘူး။ (၅ ရက္မွာ အပိုသံုးေငြ မပါပဲနဲ႔ ယန္း ၁၀၀၀၀ ကုန္သြားပါတယ္.)ဒီလေတာ႔ ေငြစုမယ္လို႔ ေတြးလိုက္ေပမယ္႔ ကုန္စရာက အလိုလိုေပၚလာျပန္တာပါပဲ။<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၅</span> ဒီကိုေရာက္ျပီးနွစ္ဖက္မိဘကိုေငြပို႔ေပးတယ္.. ေမာင္နွမ ၄ေယာက္ကို မုန္႔ဘိုး နည္းနည္းစီေပးလိုက္နိုင္တယ္ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ၂၀၀၅ ကုန္သြားခဲ႔ပါတယ္...<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၆</span> ၂လပိုင္းမွာ ကၽြန္မေဖေဖမဆံုးခင္ ေဆးကုဘို႔ ေငြပို႔ေပးလိုက္နိုင္ပါတယ္... ၂၀၀၆ မတ္လမွာေတာ႔ အေဆာင္ကေန အျပင္တိုက္ခန္းမွာ ငွားေနခဲ႔ရတဲ႔အတြက္ ၂၀၀၅ ခုနွစ္က စုမိခဲ႔တဲ႔ ယန္းေသာင္း ၂၀ ေက်ာ္ကို တိုက္ခန္း တစ္လစာအတြက္ ( စေပၚ၊ ပြဲစားခ အပါ) ေပးလိုက္ရပါေတာ႔တယ္....ပလံု.. ပလံု......... း)))) ေငြစုမိပံုမ်ားေနာ္... း)))))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၆</span> နွစ္လည္ေလာက္မွာေတာ႔ ေမာင္ေလး ၂ေယာက္ရိွတာ တစ္ေယာက္ကို နိုင္ငျခားထြက္နိုင္ဘို႔ အရင္းအနွီး ထုတ္ေပးျပီး ၊ ျမန္မာျပည္မွာရိွတဲ႔ ေမာင္ေလးအတြက္ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္ း လုပ္ဖို႔ ေငြ ပို႔ေပးခဲ႔ျပီး က်မတို႔ လက္ထဲမွာ ေငြလံုး၀ မက်န္ေတာ႔လိို႔ အေၾကြး၀ယ္ကဒ္နဲ႔ သံုးခဲ႔ရပါတယ္... း))( ၾကြားတာ... ၾကြားတာ )း))))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၆</span> နွစ္အကုန္မွာေတာ႔ “တိုက္ခန္းေလး တစ္ခန္း၀ယ္နိုင္ေအာင္ ပိုက္ဆံစုၾကမယ္ကြာ ”ဆိုျပီးေတာ႔ ပိုက္ဆံစုၾကတာ ၂၀၀၆ နွစ္ကုန္မွာေတာ႔ ေက်ာက္ေျမာင္းမွာ ၇ လႊာ တိုက္ခန္းေလးတစ္ခန္းကို ၇၈ သိန္းနဲ႔ ၀ယ္နိုင္ခဲ႔ၾကပါတယ္.... စကၤာပူေရာက္ေနတဲ႔ ေမာင္ေလးကလည္း ေငြ၁၅သိန္းပို႔ေပးနိုင္ခဲ႔လို႔ ၀ယ္ျဖစ္သြားခဲ႔တာပါ။မဟုတ္ရင္ ပိုက္ဆံ မေလာက္ပါဘူး။အဲဒီတိုက္ခန္းေလးမွာ ဦးဥာဏ္ေက်ာင္းက ေဆးေက်ာင္းသားေလးေတြကို တစ္လ ၃၅၀၀၀ နဲ႔ အိမ္ငွားတင္ထားခဲ႔တာ အခုအထိပါပဲ။<br />တကယ္ေတာ႔ တိုက္ခန္းကို ေငြတတ္နိုင္ရင္ ၃ ၊ ၄ လႊာေလာက္ ၀ယ္ခ်င္တာပါ။ ကၽြန္မတို႔ ပထမပိုင္ထားတဲ႔ တိုက္ခန္းကေလးကလည္း ေက်ာက္ေျမာင္းမွာပဲ ၄ လႊာပါ။ ၄ လႊာဆိုေတာ႔ လူၾကိဳက္မ်ားပါတယ္။ အဲဒီတိုက္ခန္းေလးကိုေတာ႔ ကၽြန္မဒီကိုလာခါနီး ကၽြန္မတို႔ပိုင္တဲ႔ ေဆးခန္းေလးကိုေရာင္းျပီး ၀ယ္ခဲ႔တာပါ။ အခု ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ကို အိမ္ငွားတင္ထားခဲ႔ပါတယ္... အဲဒီတိုက္ခန္းေလးက အိမ္ငွားခစားေနရတာ ၄ နွစ္ေက်ာ္သြားျပီ ျဖစ္သလို ၄ လႊာဆိုေတာ႔ တိုက္ခန္းေစ်းလည္း နည္းနည္း တက္လာပါတယ္။ ( ပညာယူၾကပါ.. ပိုက္ဆံစုမိရင္ တိုက္ခန္း၀ယ္ထားျပီး အိမ္ငွားတင္ထားၾကပါ၊ အရံွဳးမရိွပါဘူး။ း))))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၇ ၊ ဧျပီလ</span>မွာေတာ႔ ကၽြန္မေနမေကာင္းလို႔ ကၽြန္မနဲ႔သမီးေလး ျမန္မာျပည္ျပန္သြားခဲ႔တာ ေလယာဥ္စရိတ္က သားအမိ ၂ေယာက္ ယန္းေသာင္း ၂၀ ေက်ာ္ ကုန္က်ျပီး ျမန္မာျပည္ေရာက္ေတာ႔ ၂ လေနၾကျပီး ေဆးကုတာနဲ႔ ၊အလွဴလုပ္တာနဲ႔ အသံုးစရိတ္က ၂ လကို သိန္း ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ကုန္သြားခဲ႔ပါတယ္.... ၂ဖက္မိဘကိုလည္း ကန္ေတာ႔ျဖစ္ခဲ႔တာေပါ႔ေလ... ပိုက္ဆံက ဒီကိုမျပန္လာခင္ျပတ္သြားလို႔ ဦးဥာဏ္ကို ပို႔လာခိုင္းေတာ႔ အဲေလာက္ပဲကုန္ရသလားဆိုျပီး နည္းနည္းပဲ ပို႔ေပးခဲ႔ပါတယ္... သူျပန္ေရာက္မွ ျမန္မာျပည္က အသံုးစရိတ္ေတြအေၾကာင္း သိပါလိမ္႔မယ္.. အေဟးးး း))) အဲဒါနဲ႔ စကၤာပူက ေမာင္ေလးဆီဖုန္းဆက္ျပီး အကူအညီေတာင္းေတာ႔ ေမာင္ေလးက ေငြ ၅သိန္းပို႔ေပးခဲ႔ပါေသးတယ္... ျမန္မာျပည္မွာ ၀င္ေငြမရိွေပမယ္႔ ထြက္တဲ႔ေငြက ေတာ္ေတာ္ျမန္ပါတယ္ရွင္.. သမီးေလးက “ေမေမမုန္႔ဘိုးေပး”ဆိုရင္ ၂ ေယာက္ဆိုရင္ ၅၀၀ တန္မွ ရပါတယ္.. ေမာင္နွမ၀မ္းကြဲ ၄ ေယာက္ဆိုေတာ႔ တစ္ခါ မုန္႔၀ယ္စားရင္ပဲ (သြားရည္စာေလးပဲ) ၁၀၀၀ တန္ေပးမွရပါတယ္.... ေၾကးအိုးဆိုင္ကို ေမာင္နွမေတြ စုျပီးသြားစားၾကရင္ ေငြ ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ရွင္းရပါတယ္... ကိုယ္က နိုင္ဂံဂ်ားျပန္ၾကီးဆိုေတာ႔ ဒိုင္ခံရွင္းရတာ မ်ားပါတယ္.... း))))) ပိုက္ဆံ တစ္သိန္းဆိုရင္ ခဏဆို ပလံုသြားတာပါပဲ။ ဒါေတာင္ ျပန္ခါနီး ပိုက္ဆံျပတ္သြားျပန္လို႔ အစ္မက အခ်ိဳအေအးၾကိဳက္တာ ၀ယ္ေကၽြးခဲ႔ရပါေသးတယ္... း)))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၇ ဇြန္လမွာ</span> သားအမိနွစ္ေယာက္ ဂ်ပန္ျပန္လာၾကျပီး ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လမွာ ျမန္မာသူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႔အတူ ဂ်ပန္ျပည္တြင္းခရီး Hamamatsu , Gifu , Kyoto , Kobe , Oosaka , Nagoya ျမိဳ႕ေတြကို အလည္သြားခဲ႔ၾကပါျပီး Oosaka Hotel မွာ တည္းခဲ႔ၾကပါတယ္။ Nagoya ေရာက္ေတာ႔ Nagoyaျမိဳ႕မွာ နာမည္ၾကီးစိန္ဆိုင္ရိွတာေၾကာင္႔ အေရာက္သြားၾကျပီး နာဂိုရာကို ေရာက္ခဲတယ္ ၊ေရာက္တုန္း၀ယ္ၾကရေအာင္ဆိုျပီး အမွတ္တရ စိန္လက္စြပ္နဲ႔ စိန္ဆြဲၾကိဳး ကို Credit card နဲ႔ ၀ယ္ျဖစ္လိုက္တာ ၂၀၀၇ နွစ္ကုန္အထိ အေၾကြးဆပ္လိုက္ရပါေတာ႔တယ္ေလ။ း))))))) ( စိတ္ေတာ႔မေကာင္းပါဘူး ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးနဲ႔ေပါ႔.. အဟတ္) း)))) အဲလိုနဲ႔ ၂၀၀၇ မွာ ဘာေငြမွ မစုမိလိုက္ပါဘူး။<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၈ မွာေတာ႔</span> အေၾကြးေတြ ေက်သြားလို႔ ပိုက္ဆံျပန္စုၾကရေအာင္ဆိုျပီး ခရီးသိတ္မထြက္ျဖစ္ပဲ ပိုက္ဆံစုျဖစ္ခဲ႔ၾကပါတယ္... ဒါေပမယ္႔ ပိုက္ဆံကို ဘယ္လိုပဲစုစု တစ္နွစ္လံုးေနလို႔ သိန္းတစ္ရာျပည္႔ေအာင္ မစုနိုင္ပါဘူးေလ... အလြန္ဆံုးစုနိုင္ တစ္လ ယန္း၅ ေသာင္းနွဳန္းပါပဲ။ ပိုက္ဆံစုမယ္ဆိုျပီး စုေနဆဲမွာပဲ ၂၀၀၈ စက္တင္ဘာလမွာ ဦးဥာဏ္က ျပင္သစ္မွာစာတန္းဖတ္ဖို႔သြားရမွာျဖစ္လို႔ လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ေပးရင္း နဲ႔ ကုန္စရာေတြက ေပၚလာျပန္တာပဲေလ... ခရီးစရိတ္ နဲ႔ ဟိုတယ္စရိတ္ ၊စားေသာက္စရိတ္ေတြ ျပန္ရေပမယ္႔ က်န္တာေတြ အကုန္ ကိုယ္အိပ္စိုက္ကုန္ရျပန္တာပါပဲ ။ ဦးဥာဏ္က ျပင္သစ္ေရာက္မွေတာ႔ မိန္းမအတြက္ Louis Vuitton အိပ္၀ယ္ရမယ္ဆိုျပီး ေစ်းၾကီးလြန္းလို႔ ကၽြန္မက မမွာေပမယ္႔ Credit card နဲ႔ ၀ယ္လာခဲ႔ေလေတာ႔ ျပန္လာေတာ႔ ဆပ္ပါဦး အေၾကြး ၂ လ။ း))))) အဲဒီ Credit card ၾကီးက သံုးလို႔ေတာ႔ အရမ္းေကာင္းပါရဲ႕ ေၾကြးဆပ္ရေတာ႔မယ္ဆိုမွ စာရင္းေတြထြက္လာလိုက္တာ မ်က္လံုးျပဴးပါေရာပဲ.. အဟဲ.( အားလံုး တူတူပဲေလ.. ဟုတ္တယ္ဟုတ္) း)))))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၈ နွစ္ကုန္အထိ</span> အေၾကြးဆပ္လိုက္ရျပီးေတာ႔ ၂၀၀၉ မွာ စကၤာပူက ေမာင္ေလးမဂၤလာေဆာင္မယ္ဆိုေတာ႔ သြားခ်င္ျပန္ေလေရာေလ.. အဲဒါနဲ႔ ေမာင္ေလးတို႔ကို လာမယ္ေပါ႔ေျပာလိုက္တယ္... သူတို႔ကလည္း အရမ္းလာေစခ်င္ၾကတယ္... ကၽြန္မကလည္း သြားခ်င္တာ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြနဲ႔ဆံုခ်င္တာလည္းပါတယ္ေလ ညီမေလး Dream ကို စကၤာပူလာမယ္ဆိုျပီး ေျပာျပထားလိုက္တယ္။ ညီမေလးဒရင္းကလည္း ကၽြန္မလာရင္ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္နိုင္ေအာင္သူစီစဥ္ေပးမယ္ဆိုလို႔ ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲဆိုျပီး ပိုသြားခ်င္ခဲ႔မိပါတယ္.... ဒါေပမယ္႔ စကၤာပူမဂၤလာပြဲကို ေမေမ နဲ႔ မမက လာၾကမယ္ ဆိုေတာ႔ သူတို႔ကိုၾကံဳတုန္း ဂ်ပန္ဆက္လာေစခ်င္တာနဲ႔ ဂ်ပန္ဆက္လာနိုင္ေအာင္ဖိတ္ေခၚျပီး ခရီးစရိတ္ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္... အဲဒီေတာ႔ ကၽြန္မအရမ္းသြားခ်င္တဲ႔ စကၤာပူခရီးစဥ္ကို ဖ်က္ဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာခဲ႔ရပါတယ္။ ေမေမ နဲ႔ မမ ဒီေရာက္ရင္ သံုးဘို႔ေငြလည္းလိုဦးမယ္။ ကၽြန္မတို႔ပါ စကၤာပူသြားရင္ ပိုက္ဆံကေလာက္နိုင္ေတာ႔မွာ မဟုတ္လို႔ ဦးဥာဏ္ အလုပ္မ်ားတာကို အေၾကာင္းျပျပီး ေမာင္ေလးကို မဂၤလာေဆာင္ မလာနိုင္ေတာ႔ေၾကာင္း ဖ်က္ခဲ႔ရပါတယ္... တကယ္ေတာ႔ ပိုက္ဆံမရိွေတာ႔လို႔ပါ။ အဟတ္ း))))))<br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">၂၀၀၉ ဇန္န၀ါရီမွာ</span> ေမေမ နဲ႔ မမ ဒီကိုအလည္ေရာက္ၾကျပီး လည္စရာေနရာေတြကိုလိုက္ပို႔ေပး ၊ အခ်ိန္မရတာရယ္ ေငြအေျခအေနရယ္ေၾကာင္႔ ေ၀းေ၀းလံလံေနရာေတြလည္း လိုက္မပို႔ေပးနိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ တိုက်ိဳပတ္၀န္းက်င္မွာရိွတဲ႔ နာမည္ၾကီးေနရာေလးေတြကိုပဲ လိုက္ပို႔ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဘယ္သြားသြား တစ္ရက္ အျပင္ထြက္ရင္ ခရီးစရိတ္နဲ႔ စားစရာက ယန္း ၁၀၀၀၀ ပံုမွန္ အနည္းဆံုးပါပဲ။ ဂ်ပန္မွာက ခရီးစရိတ္ၾကီးပါတယ္။ ေ၀းေ၀းလံလံ ဘယ္မွ လိုက္မပို႔နိုင္ခဲ႔လို႔ ဂ်ပန္ေရာက္တုန္း အမွတ္တရအျဖစ္ Shinjuku မွာရိွတဲ႔ စိန္ဆိုင္ကိုေခၚသြားျပီး ေမေမ ၂ေယာက္နဲ႔ မမ ၂ေယာက္အတြက္ လက္စြပ္တစ္ကြင္းစီ လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ေလး ၂ေယာက္အတြက္ေတာ႔ နာရီ တစ္ေယာက္တစ္လံုးစီေပါ႔ေလ... ဂ်ပန္ျပည္အမွတ္တရေပါ႔.... ရွင္းလိုက္တာက သိတဲ႔အတိုင္း Credit card နဲ႔ဆိုေတာ႔ ပလံု ပလြမ္... ပလံု ပလြမ္ ( အသံေတာ႔ ျမည္တယ္. အဟတ္)း))) ဆပ္လိုက္ရတဲ႔အေၾကြး ဒီလမွပဲေၾကပါေတာ႔တယ္ေလ... အဟားးးးး ( စုမိတာ..စုမိတာ.. ေငြေတြ ..အဲေလာက္) း)))))) ဂ်ပန္မွာ ေနတာ၄နွစ္ေက်ာ္သြားျပီ တိုက္ခန္းေလး တစ္ခန္း နဲ႔ ဖုန္းေလးတစ္လံုးပဲ ၀ယ္နိုင္လိုက္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြၾကားရင္ေတာ႔ ရယ္မလား မသိပါဘူး။ တကယ္ေျပာတာပါ။ ဒီေလာက္ကေလးကေတာ႔ ၾကြားစရာလည္းမဟုတ္ပါဘူးေနာ္. .း))))<br /><br />အခု လာျပန္ျပီ တမ်ိဳး.... ဦးဥာဏ္က စက္တင္ဘာ ပထမပတ္မွာ စကၤာပူမွာစာတန္းသြားဖတ္ရပါမယ္။ အဲလိုဆိုေတာ႔ မီးမီးတို႔လည္း လိုက္ခ်င္တယ္ေပါ႔ေနာ္.. း)))) သြားၾကမယ္ မိသားစု ၊ မတတ္နိုင္ဘူး ေငြကုန္တာ ကုန္ပါေစေတာ႔ေပါ႔။ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္သြားရင္ ခရီးထြက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒီတခါ တကယ္ စကၤာပူသြားၾကမယ္လို႔ စီစဥ္ထားျပန္ပါေလရဲ႕...စကၤာပူမွာေတာ႔ ဟိုတယ္ေတာင္ဘြတ္ကင္လုပ္ထားလိုက္ျပီ..အေဟးးး ဒါေပမယ္႔ အခုေလာေလာဆယ္ ခက္ေနတာက ကၽြန္မ ပတ္စ္ပို႔စ္ဗီဇာက ၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလကုန္အထိပဲရိွေနလို႔ စကာၤပူသံရံုးမွာ ဗီဇာေလ်ွာက္လို႔ ရမလားလို႔ ဦးဥာဏ္က ဒီေန႔စံုစမ္းေတာ႔ ...စကၤာပူ သြားမွာက စက္တင္ဘာလဆိုေတာ႔ အနည္းဆံုး ပတ္စ္ပို႔စ္ဗီဇာက ၆ လက်န္မွရမယ္တဲ႔ေလ။ အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာသံရံုးသြားျပီး အခြန္ေဆာင္ျပီး ပတ္စ္ပို႔သက္တမ္းမကုန္ခင္ သက္တမ္းၾကိဳတိုးရပါဦးမယ္ရွင္။ း)))) ကုန္စရာေတြက အဲလိုေပၚလာတာ....<br />ဒီတခါေတာ႔ မျဖစ္မေန လာနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္... ေမာင္နွမေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခ်င္ပါတယ္။<br />ကၽြန္မလာရင္ မုန္႔ေကၽြးဘို႔ ၾကိဳတင္ဘြတ္ကင္လုပ္ေနတဲ႔သူေတြရိွေနပါတယ္... အဟားးး စားရဦးမွာပဲ... ပိုက္ဆံမရိွဘူးလို႔ ၾကိဳျငီးျပထားတာေနာ္.... တကယ္လာမွ မေျပးၾကနဲ႔ .... ဒီက ေလယာဥ္စရိတ္နဲ႔ ဟိုတယ္ခပဲ အကုန္ခံမွာ... စကာၤပူေရာက္ရင္ေတာ႔ ဘေလာ႔ဂါေမာင္နွမေတြအိမ္ကို တစ္အိမ္တက္ဆင္း လိုက္စားရေတာ႔မွာပဲ။ အခုကတည္းက သတင္းေပးထားတာေနာ္.. ၾကိဳေရွာင္ပုန္းေနလို႔ရတယ္..... း)))))))<br /><br />ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..<br /><br />၀ါ၀ါခိုင္မင္း </div>Anonymousnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-19811912257245179692009-10-18T22:18:00.000+06:302009-10-18T22:19:48.536+06:30idulize>>> အေတြ႕ခ်င္ဆံုး ၁၀ေယာက္<span style="font-size: 100%;">အေတြးခ်င္ဆံုး ၁၀ေယာက္ဆိုၿပီး <a href="http://pannkhinlay.iblogger.org/">ပန္းခင္းေလး</a> က တက္ခ္ထားတာပါ.. ၾကာပါၿပီ ... မအားတာနဲ႔ မေရးျဖစ္တာ ခု တက္ခ္အေၾကြးေတြ မ်ားလာၿပီဆိုေတာ့ စတင္ေရးၿပီဗ်ာ စာေရးတဲ့ေမာင္ႏွမေတြထဲမွာ ေတြ႕ျမင္ဖူးတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ႐ွိသလို မေတြ႕မျမင္္ဖူးပဲ ခင္မင္တဲ့ေမာင္ႏွမေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ .. အေတြ႕ခ်င္ဆံုး၁၀ ေယာက္ဆိုေတာ့ စာေရးတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြထဲမွ အျပင္မွာ ေတြ႕ခြင့္ရခ်င္တဲ့ ေတြ႕ခ်င္မိတဲ့ ၁၀ေယာက္ကိုပဲ ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္ ..။၁၀ေယာက္ထဲ ကန္႔သတ္ထားေတာ့ ခက္သားပဲ ..။ ဘေလာ့ခ္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးကိုေတြ႕ခ်င္မိတာေတာ့ ရင္ထဲက ဆႏၵပါ ..။<br /><br />၁ ... ဘေလာ့ခ္စေရးတုန္းက တတိယေျမာက္ ခင္မင္ခဲ့ရတဲ့ ညီမေလး .. <a href="http://memories.isgreat.org/">ေ၀ေလး </a>ပါ ..။ညီမေလး ေ၀ေလးနဲ႔ ကဗ်ာအေၾကာင္းေလးေတြ စသည့္ျဖင့္ ေျပာခဲ့ရင္း သံေယာဇဥ္တိုး ခင္မင္သြားတဲ့ ညီမေလးပါ ..။ခုေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဘီးဇီး ေနတာနဲ႔ အရင္ကလို စကားသိပ္မေျပာျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ ..။အခြင့္ ႐ွိေသးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ညီမေလး ေ၀ေလးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခ်င္ပါေသးတယ္ ..။ပထမ စသိတဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔ ဒုတိယကေတာ့ ျပည္တြင္း ျပန္လာတုန္းေလး ေတြ႕ဖူူးသြားပါၿပီ ..။<br /><br />၂ ... စတုတၳေျမာက္သိကၽြမ္းခဲ့တဲ့ ညီမငယ္ <a href="http://nyeinlay.blogspot.com/">ငွက္ငယ္ေလး</a>ပါ .. တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူညီတဲ့အခ်ိန္(ေန႔ ၊ည )မွာ ညီမငယ္ၿငိမ္းက မနက္ဆို ကၽြန္ေတာ္က ည ကၽြန္ေတာ္ညဆို သူက မနက္ .. အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ အခ်ိန္ပိုင္းေလးပဲ ေျပာခြင့္ရခဲ့တဲ့ ညီမငယ္ ငွက္ငယ္ေလးကိုလည္း စကားေတြေျပာရင္း ရင္းႏွီးမႈ ရလာတာႏွင့္ အမွ် ေတြ႕ခ်င္မိလာတဲ့အထဲ သူတစ္ေယာက္ အၿမဲလိုလိုပါပဲ ..ခုေတာ့ စကားမေျပာျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ့ကို ၾကာပါၿပီ .. ခုဆို ကၽြန္ေတာ္ ညပိုင္း အြန္လိုင္း တက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြဆို ၿငိမ္းကိုမ်ား ေတြ႕မလားလို႔ ေမွ်ာ္ေနတတ္မိပါတယ္ ..။<br /><br />၃ ... ညီမငယ္ <a href="http://ngunngemoe.blogspot.com/">ငြန္ငယ္မိုး</a>ပါ .. စကားေျပာရင္ “ ေနာ့ ” ဆိုတာေလး ထည့္ထည့္ေျပာတတ္တယ္ ညီမငယ္ပါ ..။<br />ငြန္ငယ္ အားလို႔ အြန္လိုင္းတက္လာတဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္အြန္လိုင္းတက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ တိုးရင္ စကားေျပာျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္ ..။ခုေတာ့ မေတြ႕ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ .. ဘေလာ့ခ္လည္း သူကိုယ္တိုင္ မေရးေတာ့ပါဘူး ..။ သူ႔အစ္ကို ကိုလတ္ပဲ ဆက္ေရးပါေတာ့တယ္ ။ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္လံုးနဲ႔လည္း ေတြ႕ခ်င္မိပါတယ္ ..။ သတိတရလည္း ႐ွိပါတယ္ ..။<br /><br />၄ ...အဘြား <a href="http://www.nayyeenwe.blogspot.com/">ေနရီႏြယ္</a>ပါ .. အဘြားနဲ႔ကေတာ့ သူစာက်က္လို႔ အိပ္ငိုက္လာတဲ့ အခ်ိန္ .. ပ်င္းလို႔ သက္ျပင္းခ်တဲ့ အခ်ိန္ေတြအျပင္ ေတြ႕တိုင္း စေနာက္ၿပီး ေမာင္ႏွမအရင္းလို ေျပာျဖစ္ၾကတဲ့ အဘြားပါ ..(အဘြားလို႔ ေခၚရျခင္းမွာ သူ႔အိမ္ကို စသိခါစက စာဖတ္ၿပီး ဆီပံုးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ႀကီးမယ္ထင္ၿပီး အစ္မဆိုၿပီး ေရးခဲ့မိတယ္ .. ေနာက္ပိုင္း စကားေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ငယ္မွန္း သိခဲ့ရတယ္ ...အဲမွာ သူက သူ႔ကိုအသက္ႀကီးတယ္လို႔ ထင္တယ္ဆိုၿပီး စိတ္ေကာက္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီပံုးမွာ အဘိုး ဆိုၿပီး ျပန္လာေအာ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ကို အဘြားလို႔ စေနာက္ ေခၚျခင္းပါ . ။) စာေတြ ႀကိဳးစားေနတာေလ ..ကၽြန္ေတာ္ လိုင္းေပၚ မေရာက္တာနဲ႔ ညီမေလး နဲ႔ ေအးေဆး မေျပာျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ ..။ ေမာင္ႏွမအရင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္လို႔ ကတိေတြ ေပးထားတဲ့ ညီမေလးပါ .. သူ႔နဲ႔လည္း ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ .။ ပါးကြက္ကေလးကေတာ့ အမွတ္ရစၿမဲေပ့ါ ..။<br /><br />၅ ... မႀကီး<a href="http://eaindrar.blogspot.com/"> အိျႏၵာ</a>ပါ .. ကဗ်ာေတြ အေရးေကာင္းၿပီး ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္အေပၚ သြန္သင္ျပတဲ့ မႀကီးပါ ..။<br />မႀကီးနဲ႔ မအားလို႔ စကားမေျပာျဖစ္ရင္ေတာင္ အြန္လိုင္းမွာ မႀကီး ႐ွိေနတယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က ေပ်ာ္ေနတတ္သူပါ ..စကားေျပာျဖစ္တဲ့ အခါက်ရင္ေတာ့ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ေနမိတယ္ .. ကဗ်ာအေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာလိုက္ အလုပ္အေၾကာင္းေလးေတြ ေျပာလိုက္နဲ႔ ေန႔ရက္ကေလးေတြ ကုန္လြန္လာတာႏွင့္အမွ် မႀကီးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ .. တစ္ရက္တစ္ရက္နဲ႔ မႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ နီးလာတာႏွင့္ အမွ် ေပ်ာ္ေနမိတာလည္း အမွန္ပါ ..။ ဘ၀တာတိုမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏိုးရေသာ ကဗ်ာေတြ .. ကဗ်ာေတြကိုေရးေနေသာ မႀကီး .. စသည္ျဖင့္ ကဗ်ာေတြၾကားမွာပဲ ကဗ်ာဆရာ .. မႀကီးကို တန္ဘိုးထားပါ၏ ..။<br /><br />၆ ... <a href="http://www.eainhome.co.cc/">ကိုအိမ္</a>ပါ .. ဟာသေတြေျပာင္ေျမာက္ ဖတ္ရသူ စိိတ္အေနာက္ေတြ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ေရးႏိုင္တဲ့ ကိုအိမ္ ...<br />ၿပီးေတာ့ ခုလက္႐ွိ ခ်စ္သူ မရေသးဘူးေလ (လူတကာ သိေအာင္လို႔ ) ၊ အဲ့အစ္ကိုေတာ္ ကိုအိမ္နဲ႔လည္း ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္ ...မၾကာေတာ့မဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေတြ႕ရမယ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပါပဲ ..။<br /><br />၇ ... <a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/">အစ္မ၀ါ</a>ပါ .. MBS နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္ေလးတစ္ခု တင္တာကို ကြန္းမန္႔သြားေပးရင္း ခင္မိခဲ့တဲ့ အစ္မပါ ..<br />အျပန္အလွန္ စာေတြ ဖတ္ရင္း ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခဲ့တဲ့ အစ္မပါ .. အစ္မေတာ္လည္း ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမယ္ မသိေပမယ့္ အခြင့္႐ွိေသးတယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ ေတြ႕ခ်င္ပါေသးတယ္ .. (အစ္ကိုနဲ႔ သမီးငယ္လည္း ပါတယ္ေနာ္ ) ..။<br /><br />၈ ... <a href="http://www.blackdream21.com/">BLACK DREAM</a> ပါ .. စာအေရးအသားေကာင္းသလို နည္းပညာထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္သက္မိတဲ့အထဲ ဘလက္လည္း အပါအ၀င္ေပါ့ .. ၿပီးေတာ့ ၿပီးေတာ့ .... ထိုေၾကာင့္ ထို႔ေၾကာင့္လည္း သူ႔ကို ခင္မိပါတယ္ သူျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ေတြ႕ရဦးမယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္မိသလို ေတြ႕လည္း ေတြ႕ခ်င္ပါသည္ ..။သူကေတာ့ ျပန္ေရာက္ရင္ ဘယ္သူ႔ကို အရင္ေတြ႕မယ္ မသိ .. ဟိဟိ ..။<br /><br />၉ ... အစ္မ <a href="http://www.kaungkinpyar.co.cc/">ေကာင္းကင္ျပာ</a>ပါ .. အစ္မေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အႀကိဳက္ခ်င္း တူတာ တစ္ခု႐ွိတယ္ .. ။ ဘေလာ့ခ္သြားဖတ္ရင္း ေတြးမိတာက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ငယ္မယ္ထင္တာ .. တစ္ကယ့္တစ္ကယ္ သိၿပီဆိုမွ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ႀကီးတာ သိတာ .. ဟီး .. ( ၁၆ႏွစ္ ဟုတ္ဘူးေနာ္ ).. ၿပီးေတာ့ ျပန္လာမယ္ ျပန္လာမယ္ဆိုၿပီး ျပန္မလာေသးတဲ့အတြက္ေရာ အႀကိက္ခ်င္းတူတာေလး အတြက္ေရာ ကဗ်ာေလးေတြ လာလာဖတ္တဲ့အခါ စိတ္ထဲက သံေယာဇဥ္တိုးလို႔ ခင္မင္ ေတြ႕ခ်င္မိတဲ့ အစ္မပါ ..။<br /><br />၁၀ ...<a href="http://koyinnawkhinlaynge.blogspot.com/"> ဦးေနာ္နဲ႔ တီငယ္</a>ပါ (ႏွစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ ) ဘေလာ့ခ္တစ္ခုထဲမို႔ တစ္ေယာက္အျဖစ္ပဲ သတ္မွတ္တာ ..<br />တီငယ့္ စာေတြဆို အရမ္းႀကိဳက္တယ္ .. စာေတြ ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း ခင္မင္မႈေလးေတြ ရတဲ့အခါ တီငယ္က သူေရးထားတဲ့ စာေလးေတြကို ေမးလ္ကေန ပို႔ေပးဖူးတယ္ .. ၿပီးေတာ့ စသိခါစတုန္းက ပို႔စ္ေတြ အကုန္မဖတ္ရေသးပဲ ေမးမိတာ တစ္ခုအတြက္ တီငယ္ေျဖ႐ွင္းခ်က္ ထုတ္ရတာ မွတ္မိေသးတယ္ .. ဟိ ..ၿပီးေတာ့ ဦးေနာ္ ကဗ်ာ႐ႊတ္တဲ့ အသံ ...၊ နားေထာင္ရေပမယ့္ ဦးေနာ္မွန္း မသိတဲ့ အျဖစ္ .. .. နားထဲမွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ အသံအေနအထား ပီျပင္ေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ ႐ြတ္ဆိုႏိုင္တဲ့ ဦးေနာ္ .. အေရးေကာင္းတဲ့အတြက္ေရာ .. စသည္ျဖင့္ အဲလိုအဲလိုေတြေၾကာင့္ ေတြ႕ခ်င္ပါ၏ ...<br /><br />ညီမေလး ပန္းခင္းေရ .... ခုမွပဲေရးေပးျဖစ္တာ နားလည္ေပးပါေနာ့ .... ေတာ္ေသးတယ္ အေၾကြး႐ွင္က ေမ့ေနတာ ေနမယ္ ..အေၾကြးမေတာင္းလို႔ ...။ သတိရတုန္းေလး ေရးလိုက္တာ ... ဆက္ေရးရင္ ဘေလာ့ခ္စာရင္း၀င္ အကုန္ပါမွာ ေသခ်ာတယ္ ..။ေတြ႕သာေတြ႕ခ်င္တာ .. ၁၀ေယာက္လံုးရဲ႕ဘေလာ့ခ္ေတြ ေနာက္ပိုင္း မဖတ္ျဖစ္တာ မ်ားေနၿပီ .. စိတ္ဆိုးနဲ႔ေနာ္ ..မအားလို႔ပါ ..။ေနာက္မ်ား မၾကာမီ အိမ္ေတြ ျပန္လည္လို႔ စာဖတ္ျဖစ္ေတာ့မွာပါ ..။ ခုေတာ့ ဘူးသီးေနာ္ ..။<br /></span>အ႐ုပ္ကေလးhttp://www.blogger.com/profile/01251947768460977759noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-49576270741977723382009-10-18T22:16:00.001+06:302009-10-18T22:18:27.794+06:30idulize>>>ညည္းျဖစ္ေသာ သီခ်င္းမ်ား<span style="font-size: 100%;"><span style="color: rgb(255, 204, 102);">ညည္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းမ်ားဆိုၿပီး </span><a style="color: rgb(255, 204, 102);" href="http://www.zaung.net/">ပေရာ္စီေကြ႕ေခၚ ေဇာင္း</a><span style="color: rgb(255, 204, 102);">က တက္ခ္ထားသည့္အတြက္ လတ္တေလာ ညည္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေတြကို စိတ္ထဲက ညည္းရင္း ေရးလိုက္ၿပီ ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၁ .. အာဇာနည္ ( မင္းေလးတစ္ေယာက္ )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“အလြမ္းဆံုးသီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္နဲ႔ ငါမင္းကိုေမ့ခ်င္လဲ ... သီခ်င္းေလးထဲအထိ မင္းရဲ႕အေၾကာင္းေတြ ၀င္၀င္လာတယ္ ... အိပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ ေဆးတစ္ခြက္ ငါေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ .. အိပ္မက္ထဲေတာင္ မင္းေလးေရာက္ေနဆဲ ...... မခ်စ္နဲ႔ မခ်စ္နဲ႔ လူေတြက မုန္းဖို႔ေျပာတယ္ .. ကိုယ့္ရဲ႕အနားမွာ မင္းမ႐ွိပဲ ဘယ္လို ေနႏိုင္မလဲ .. အခ်စ္နဲ႔ အမုန္းနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းလဲရမယ္ အသက္႐ွင္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ ကိုယ့္ရင္ထဲမွာ မင္းေလး တစ္ေယာက္ထဲပဲ” .....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၂ .. Gay Zar ( ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာ )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“ခ်စ္တဲ့ မ်က္၀န္းေလး ႏွလံုးသားခ်င္းနားလည္ခဲ့ .. လွ်ိဳ႕၀ွက္ သံေယာဇဥ္ ရင္ခုန္စြာ တမ္းတရင္း .. အို ေန႔ရယ္</span><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">အို ညရယ္ စိုးမိုးလို႔ ထားခဲ့ၿပီေပ့ါ ... ေမ့မရ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလး ႏုညံ့တဲ့ မုန္းတိုင္းေလးလား” ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၃ .. cobra ( ႐ူးမတတ္ခံစား )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“မင္းကိုေတြ႕တဲ့ ေန႔ကစၿပီး ရင္ခုန္သံေတြကို သံစဥ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲတတ္လာခဲ့တယ္ .. တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ငါ့အနားကမင္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာကို အရမ္းေၾကာက္ေနလို႔ ..... ငါေရးထားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ နံရံေပၚေတြ႕လို႔ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မင္းအေၾကာင္းျဖစ္ေနလို႔” ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၄ .. ဒီေလး ( မင္းနားလည္မွာပါ )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“မလြမ္းပဲ မေနႏိုင္ေအာင္ မင္းလုပ္ခဲ့တယ္ .... မခ်စ္ပဲ မေနႏိုင္ေအာင္ မင္းရဲ႕ အၿပံဳးရယ္ .. ႏွလံုးသားဒဏ္ရာေတြ မင္း မေပးပဲနဲ႔ ရ႐ွိခဲ့တာ ဘာေၾကာင့္လဲ” ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၅ .. ဟန္ထြန္း ( အလြမ္းကဗ်ာ႐ွည္ )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“ အလြမ္း ... ကဗ်ာေလးပဲ ........ ကဗ်ာ႐ွည္ဟာ မဆံုးဘူး ..... အနမ္းတစ္ခုလည္း ေၾကြက်သြား ..... ကိုယ့္ရင္ထဲ .. အၿမဲသိမ္းထား .... ရင္ခုန္သံကာရံေလးမ်ား” ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">၆ .. ဒီေလး ( မသိျခင္းမ်ား )</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 204, 102);">“မယံုရင္ ကိုယ့္ရင္ကို၀င္ၾကည့္ မင္းမသိတဲ့ အခ်စ္ေတြ ျပည့္ၾကပ္လြန္းတဲ့ မင္းရဲ႕အေၾကာင္းေတြ .. ဘယ္သူမွမသိ ကိုယ္တိုင္နားမလည္ေသာ မင္းရဲ႕စိတ္ကို အေျဖ႐ွာခဲ့ ... ယံုပါခ်စ္သူေလး .. မင္းရဲ႕အနီးအနားမွာ အရိပ္တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ ေနခြင့္ရခ်င္တယ္ .. ဆုေတာင္းလဲ .. တစ္ကယ္ကို မျပည့္ႏိုင္ခဲ့ .. အခ်စ္နတ္ဘုရားေရ .. ဘယ္မွာလဲ .. ဟယ္ ..အိုး.........ဟိုးးးးး” ....။</span><br /><br /><span style="color: rgb(102, 255, 255);">ညီငယ္ .. ေဇာင္း ..ေရ .. ေရးလိုက္ၿပီေနာ္ ..</span><br /><br /></span>အ႐ုပ္ကေလးhttp://www.blogger.com/profile/01251947768460977759noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-41328510199122426162009-06-23T00:01:00.000+06:302009-06-23T00:02:08.911+06:30ေနာင္လာမယ့္ နွစ္(၂၀)<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://www.khaingthinzar.co.cc/2009/06/blog-post_15.html">ေနာင္ အနွစ္ (၂၀)</a> </h3> <p><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ေမာင္ေလး ၀သန္မိုးက တတ္ဂ္ထားတာပါ တတ္ဂ္ထားတာလဲ ၾကာေနျပီး သူမ်ားေတြလဲ ေရးျပီးကုန္ျပီး</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">မီးေလးလဲ ဘာေရးရမွန္းမသိေသးလို႕ ခုမွပဲေရးရေတာ့တယ္ ..... နည္းနည္းအပ်င္းတစ္တာလဲပါတာေပါ့ေနာ္</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ဟီးးးးးးးးး</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">အမွန္ေတာ့ေနာက္နွစ္(၂၀) မေျပာနဲ႔ မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာေတာင္ သိၾကတာမွမဟုတ္တာေနာ္....</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">၀သန္ေျပာသလို မီးေလးဇာတစ္ေယာက္ အမွန္တကယ္ပဲ ဒီဇိုင္နာၾကီးျဖစ္လာခဲ႔ရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္လို႕ေတာ့ေကာင္းသား......း)</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ၾကိဳးစားရမွာေပါ့ေနာ္ လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူးပဲ ......</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">မျမင္ေတြ႕နိုင္ေသးတဲ႔ ေနာက္အနွစ္(၂၀)အတြင္းမွာ ခ်စ္တဲ႔ကိုလတ္နဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ေကာင္းတဲ႔</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">မိသားစုေလးကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ လိုခ်င္ေတာင့္တေပမယ့္ ျဖစ္လာနိုင္ဖို႕အတြက္ ၾကိဳးစားရမွာေတြလဲအမ်ားၾကီးရယ္ ဒီလိုမိသားစုတစ္ခု ျဖစ္ဖို႕ကလဲ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ ၾကိဳးစားလို႕ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ ပုံေသတြက္ခ်က္လို႕ မရနိုင္ဘူးေလေနာ္......</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ဘယ္အရာကမွတည္ျမဲတာမွ မဟုတ္ပဲေလ............. အပ်ိဳၾကီးပဲျဖစ္ေနမလား ဟိဟိ သိမွမသိရတာေလေနာ္</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">စိတ္ကူးယဥ္တာ ပိုက္ဆံကုန္တာမွ မဟုတ္တာေနာ္ မ်ားမ်ားသာယဥ္လိုက္....... ေပ်ာ္ရႊင္စရာေလးေတြေတြး</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">စိတ္ခ်မ္းေျမ့ေနရင္ လူလဲလန္းဆန္းေနေရာ .... စိတ္ပ်ိဳကိုယ္နုေပါ့ေနာ့.း)</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ဒီေလာက္ပဲေပါ့ေနာ္ ေမာင္ေလး၀သန္ေရ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္</span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">က်န္းမာေနရင္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႕ရတဲ႔အတြက္ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ၾကေနာ္</span></p>flowerworldhttp://www.blogger.com/profile/17854368368546619757noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-10278572727220698412009-06-22T23:59:00.000+06:302009-06-23T00:00:37.598+06:30မီးေလးရဲ႕၀ါသနာေလးေတြ<h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://www.khaingthinzar.co.cc/2009/06/blog-post_11.html">မီးေလးဇာရဲ႕ ၀ါသနာ</a> </h3> <span style="color: rgb(51, 51, 255);">၀ါသနာဆိုျပီးေတာ့ မလတ္(နွင္းဆီနက္)ကတတ္ဂ္လာပါတယ္ </span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အဲ႔ဒါနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ျပီးသုံးသပ္ၾကည့္မိတယ္ ငါဘာ၀ါသနာပါလဲေပါ့</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မီးေလးက ဒီေနရာလဲပါခ်င္ ဟိုေနရာလဲပါခ်င္နဲ႔ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ လိုက္လုပ္ရတာကို ၀ါသနာပါတယ္ </span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">သူမ်ားကိုလိုက္ရွဳပ္ရတာလဲ ၀ါသနာပါတယ္ေလ...ဟီးးးးးးးးးးးး</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မီးေလးဇာဆိုတာ အဲ႔လိုအဲ႔လို ဟိဟိ စတာပါေနာ္ ယုံနဲ႔ း)</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အမွန္ေတာ့မီးေလးက သီခ်င္းဆိုရတာ၀ါသနာပါတယ္ ထမင္းဟင္းခ်က္ရင္လဲ သီခ်င္းေလးဖြင့္ျပီးေတာ့ လိုက္ဆိုရတာၾကိဳက္တယ္ အေမကေတာ့ေျပာတာေပါ့ ထမင္းဟင္းခ်က္ရင္းနဲ႔ သီခ်င္းမဆိုရဘူး ကိုယ့္ထက္အသက္ၾကီးတဲ႔သူနဲ႔ရတတ္တယ္တဲ႔ မီးေလးကလဲ အဲ႔လိုဆိုေကာင္းတာေပါ့ ၾကီးရင္မွီငယ္ရင္ခ်ီလို႕ ဟိဟိ</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အမွန္ေတာ့ သီခ်င္းဆိုရင္း ထမင္းဟင္းခ်က္ရင္ တံေတြး ေတြဟင္းအိုးထဲ ၀င္ကုန္မွာစိုးတာပါ...</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အသံကဒီတိုင္းဆိုရင္ သိပ္မသိသာေပမယ့္ ကာရာအိုေကဆိုလိုက္ေတာ့ အေဖကလာေျပာတယ္ မီးေလးရာ ရုပ္နဲ႔နွိပ္စက္ရ ေတာ္ေတာ့ေပါ့တဲ႔ အသံဆိုးနဲ႔ေတာ့ထပ္မနွိပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့တဲ႔ေလ အဲ႔ဒါနဲ႔ ကာရာအိုေကကို ဆိုကိုမဆိုျဖစ္ေတာ့ဘူး ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့ ၀ါသနာက မေသေသးဘူးေလ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ ဂြမ္းသာစြပ္ထားၾကဆိုျပီးေတာ့ အျပတ္ဟဲတာေပါ့ ဟိဟိ မီးေလးတို႕မိသားတစ္စုလုံးက သီခ်င္းဆိုတာ၀ါသနာပါၾကတယ္ေလ မီးေလးက ပါးစပ္ထဲ ေတြ႕ကရာေလွ်ာက္ဆိုတာ ညီမေလးဆိုအျမဲေျပာရတယ္ ဆိုေနတာ တစ္ျခားစီပဲတဲ႔ မ်က္ေစာင္းခဏခဏထိုးတယ္ေလ............</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ျပီးေတာ့ ဓါတ္ပုံရိုက္တာ၀ါသနာပါတယ္ ကင္မရာတစ္လုံးလက္ထဲေရာက္ျပီးဆိုတာနဲ႔ ရိုက္လိုက္တဲ႔ဓါတ္ပုံေတြ </span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လွလွမလွလွ ရိုက္တာပဲ အိုက္တင္ကလဲ မ်ိဳးစုံေပးတာ ရိုက္ေပးတဲ႔သူေတာင္မ်က္စိမူးတယ္ ကူးလိုက္ရတဲ႔ ပုံေတြလဲ အိမ္မွာပုံလို႕ ........ျပီးခဲ႔တဲ႔အပတ္ကေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ပန္းျပပြဲမွာဓါတ္ပုံသြားရိုက္မယ္</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">လိုက္မလားလို႕အေဖာ္စပ္ေသးတယ္ အလုပ္ကမနားတာနဲ႔ မလိုက္သြားလိုက္ရဘူး သူငယ္ခ်င္းျပန္လာေတာ့ ဘယ္လိုလဲလို႕ေမးလိုက္တာ နင္သြားရင္ေသခ်င္ေစာ္ေတာင္နံသြားမယ္တဲ႔ အယ္ ..ဘာလို႕လဲေပါ့</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ပန္းေတြကအရမ္းလွျပီး လူေတြကရုပ္ဆိုးေနလို႕ေပါ့ဟဲ႔ ...တဲ႔ေလ.ဟိဟိ ေတာ္ေသးတာေပါ့ အီေဖကိုမပါသြားလို႕ ခိြခိြ</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ၀တၳဳဖတ္တာ ၀ါသနာပါတယ္ ေက်ာင္းစာေတာ့လုံး၀ပဲေနာ္ ကိုင္လိုက္တာနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ အဲ႕လိုၾကိဳးစားတာ ညည၀တၳဳဖတ္ခ်င္ရင္ သခ်ာၤတြက္တယ္ အိမ္စာလုပ္တယ္ </span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အဲ႔လိုမွဖတ္ရမယ္ေလ စာက်က္ရင္ေတာ့ ဘယ္ရမလဲေနာ္ ဘာလို႕ဆိုေတာ့ မီးေလးကစာကိုေအာ္က်က္လို႕ အေမတို႕ဆို မီးေလးစာက်က္ရင္အနားမွာမေနဘူး အသံကိုနားေထာင္တာ ေျပာရရင္ရွည္ေနဦးမယ္.....</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ဒီသုံးမ်ိဳးကေတာ့ ၀ါသနာအရမ္းပါတာေပါ့ေနာ္ မီးေလးတစ္ခုခုကိုစိတ္၀င္စားလို႕ လုပ္ခ်င္ျပီးဆိုရင္ အေမနဲ႔အေဖ</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေျပာေနၾကစကားကေတာ့ မီးေလးတစ္ေယာက္ ဒီေရတတ္ျပန္ျပီးတဲ႔ ဘယ္ေန႕ဒီေရျပန္က်မလဲမသိဘူးတဲ႔ ဟီးးးးးးး အဲ႕လိုဆို သိျပီးေပါ့ေနာ္ ခိြခိြ.....း)</span>flowerworldhttp://www.blogger.com/profile/17854368368546619757noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-80180118543256623622009-06-16T18:26:00.001+06:302009-06-16T18:31:00.591+06:30Dream>>၀ါသနာ<div style="text-align: justify;">၀ါသနာအေၾကာင္း ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဘာမွေသေသ ခ်ာခ်ာ မရွိဘဲ အားလံုးက စိတ္အလုိလိုက္ၿပီး ေယာင္၀ါး၀ါးပါပဲ။စာအုပ္စာေပေတြ ဖတ္တာအျပင္ ကေလးဘ၀မွာ အကအခုန္ ၀ါသနာပါတယ္။ သီခ်င္းဆိုတာ ၀ါသနာပါတယ္။ ေန႔ခင္းဘက္ အိမ္မွာေန တဲ့အခါ မိသားစုက ေနပူထဲ အျပင္ေပးမထြက္ မေဆာ့ခိုင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အိမ္ကိုေခၚေဆာ့တယ္။ ေဆာ့ေတာ့လဲ ကတုိင္းခုန္တိုင္းပဲ။ ညပိုင္းေရာက္တဲ့ အခါမွာလဲ သိတဲ့အတိုင္း ကေလးသဘာ၀ ကေလးေတြ စုေ၀းၿပီး ညအခါ လသာသာမွာ ကုိယ္စီကိုယ္စီ အုပ္စုေလး ေတြဖြဲ႔ၿပီး နွစ္သက္ရာ ကစားၾကတယ္။ ေဆာ့ၿပီးေမာရင္ အခင္းေလးေတြ ခင္းၿပီးအလွည့္က် ကၾက၊ ဆုိၾကပါတယ္။အဲလိုအဆုိ၊ အက၊ အခုန္ ၀ါသနာ ပါေတာ့ မိသားစု ေတြက အက မင္းသမီးမ်ား ျဖစ္သြားမလား လို႔ေတာင္ထင္ခဲ့တယ္။ အခုအသက္ ႀကီးလာေတာ့ ကတယ္ဆုိတာ ကိုယ္နဲ႔မဆုိင္ သလုိပါပဲ အရမ္းကုိ တည္ျငိမ္ရင့္ က်က္သြားတယ္....အဟီးး....ကဖုိ႔မေျပာနဲ႔ တြန္႔ေတာင္မတြန႔္ ရဲေတာ့ဘူး။ :P<br /><br />ေက်ာင္းတတ္လို႔ အတန္းႀကီးလာေတာ့ ရုပ္ရွင္ဗီြဒီယုိ ကားေတြတအား ၾကည့္ခဲ့တယ္။ တေန႔ကို ဗီြဒီယုိေခြ ငါးေခြေျခာက္ေခြေလာက္ကို မထတမ္း ၾကည့္ခဲ့တာ။ ရုပ္ရွင္ရံုမွာလဲ တစ္ပတ္တခါ ကားသစ္လဲတုိင္း မျပတ္တမ္း သြားၾကည့္ေနက်။ အဲဒီမွာ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ေတြလုိ အိုင္တင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္လုိက္ေသးတယ္။ မသိရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ၾကေနတာပဲ...အဟဲ....အဲဒီမွာ မင္းသမီးလုပ္ဖုိ႔ကို ၀ါသနာ ပါသြားတာ။ အဲဒီအခ်ိန္ တုန္းကဆုိ မို႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္ေခတ္ေလ။<br /><br />မက္မက္က မုိ႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္ဆို အရမ္းႀကိဳက္တာ။ သူ႔မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာရင္ကို မႀကိဳက္ဘူး။ အဲလုိမႀကိဳက္ မွန္းသိေတာ့ ကုိယ့္အေၾကာင္း သိတဲ့ သူေတြက ေနာက္ေျပာင္ၿပီး မမို႔မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာရင္ကုိ ေျပာတဲ့သူနဲ႔ ရန္ျဖစ္ျပစ္လိုက္တာ။ကုိယ့္ကိုလဲ မမုိ႔လုိ႔ ေခၚမွႀကိဳက္တာ။ အဲ့အခ်ိန္က မမို႔တုိ႔က ဆံပင္အေမာက္ေထာင္ စတိုင္လ္နဲ႔ ဆုိေတာ့ မက္မက္လဲ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ မုိ႔မုိ႔ျမင့္ေအာင္ စတုိင္လ္နဲ႔ ကုိယ့္ဆံပင္ကုိ အေမာက္ေထာင္ထားတာ။ အဟား...အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး မင္းသမီးလုပ္ဖို႔ အရမ္း ၀ါသနာပါၿပီး ေတာ္ေတာ္ရူးခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ႀကီးလာတဲ့အခါ မင္းသမီးလုပ္ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ တာေတာင္ ရွက္တတ္တယ္ေတာ့။အဟီးးး ... :P<br /><br />အထက္တန္း ေရာက္လာတဲ့အခါ စစ္ေဆးရံုက စတိုင္လ္လွလွေလးနဲ႔ စစ္ဗိုလ္မ အရမ္းျဖစ္ ခ်င္ခဲ့တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္လည္း စတင္ႀကိဳး စားပါတယ္။စိတ္ကူးထဲမွာ အျမဲတမ္း စစ္ေဆးရံုက သူနာျပဳ ၀တ္ရံုေလး ေတြ၀တ္ၿပီး နားက်ပ္ေလး ဂုတ္မွာခ်ိတ္လို႔ တစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ကူးေတြ အရမ္းယဥ္ခဲ့တယ္။လူႀကီးေတြကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ တကယ္စစ္ဗိုလ္မ လုပ္မွာလားတဲ့။ ညည္းပံုစံနဲ႔ ေရွ႕တန္းထြက္ ရတဲ့ဒဏ္၊ ၿပီးေတာ့ စစ္ေျမျပင္မွာ ရဲေဘာ္ေတြ ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာ ရေနတဲ့အခါ ေသြးေတြဘာေတြ နဲ႔ကုိယ္အဂၤါ ပ်က္စီးေနတဲ့ သူေတြကို ကိုင္တြယ္ျပဳ စုရမယ္ ၊ အဲဒီဒုကၡကို မခံႏိုင္ ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ေသခ်ာစဥ္းစား ေပါ့ဆုိၿပီး ေျပာတယ္။<br /><br />နင္ရဲ့ရြံတတ္ပံု၊ ေၾကာက္တတ္ပံု နဲ႔ဆုိ ဘယ္လိုလုပ္ မလဲတဲ့ ေသခ်ာစဥ္းစားပါတဲ့။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ကစစ္ကားေတြ၊ တုိက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ကားေတြၾကည့္ေတာ့ လူႀကီးေတြက ေျပာတယ္၊ တကယ့္အျပင္မွာလဲ စစ္ျဖစ္ရင္ အဲဒီအတိုင္းပဲတဲ့ ၊ နင္ထင္သလုိ လွလွပပ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး မထင္နဲ႔တဲ့။ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ သြားတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ျပန္ၿပီးစဥ္းစား သံုးသပ္ေတာ့ ေအာ္...ငါ၀ါသနာ ပါတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ အေပၚယံ အလွအပေလးနဲ႔ ရုပ္ရွင္ျမင္ကြင္းထဲက စတိုင္လ္ခပ္မိမိနဲ႔ သရုပ္ေဆာင္ေနတာကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ ၀တ္ရံုအလွ အေပၚမွာ ျငိတြယ္မိတာကုိ။ အခုေတာ့ ကုိယ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အဲဒီဘ၀မွာ သူတို႔ေတြ လုပ္ကိုင္ေန ရတာကုိ ၾကည့္ၿပီးအရမ္းကို ေလးစားမိတယ္။ အဲဒီလူေတြကုိလည္း အရမ္းကိုယ္ခ်င္းစာ မိပါတယ္။အဲဒါနဲ႔ တဆက္ထဲ သိလုိက္ရတာက ကိုယ့္၀ါသနာဟာ စစ္ေဆးရံုက စစ္သူနာျပဳ လုပ္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ဘဲ သူတို႔ရဲ့ စတုိင္လ္က် ၀တ္ရံုေလးကို စြဲလမ္းၿပီး ၀တ္ခ်င္လြန္းလို႔ ၀ါသနာ လုိ႔ထင္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ မႈေလးပါပဲ။<br /><br /><br /><span style="display: inline;" id="fullpost">ေက်ာင္းေတြပိတ္ေတာ့ အေဖက အဂၤလိပ္ စကားေျပာ သင္ေပးတဲ့အခါ သူ႔သားသမီး ျဖစ္တဲ့ မက္မက္တုိ႔ကုိပါ သူ႔တပည့္ေတြနဲ႔တစ္၀ုိင္းတည္း သင္ေပးပါတယ္။ ကုိယ္ကအဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ကေလးဆုိေတာ့ အေဆာ့မက္တယ္။ ကစားဖုိ႔ေလာက္ပဲ အာရံုက ရွိေနတာေပါ ။အေဖက သူ႔တပည့္ေတြထက္ သူ႔သားသမီးကို ပိုေတာ္ေစခ်င္ေတာ့ တပည့္ေတြ ေရွ႕မွာဆုိ ဆူရင္ကုိယ့္ပဲ ဆူတယ္ ၊ အေဖဆူေတာ့ စိတ္ေကာက္တယ္။ စာသင္ေတာ့ မယ္ဆုိရင္ အေၾကာင္းတစ္ခုခု ျပၿပီးပုန္း ေရွာင္ေတာ့တာပဲ။ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေတြမွာ သူ႔တပည့္ေတြ နဲ႔အတူ အေဖ့ဆီမွာ စာသင္ၾက ရပါတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ အျပင္က ဆရာေတြဆီမွာ လည္းလုိက္တတ္ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အေဖေလာက္ေတာင္ ေလယူေလသိမ္း မေကာင္းဘူး ဆုိတာ သိေပမယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အျပင္ကုိ သြားအတူ လာအတူ စားအတူ သြားလာေနရေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပဲ တတ္ခဲ့တယ္။ဒါကလဲ ခဏတာ ေလာက္ေလးပါပဲ။<br /><br />အဲဒီေနာက္မွာ ျမန္မာျပည္မွာ သာသနာ လာျပဳေနတဲ့ ဘံုေက်ာင္းက ထိုင္၀မ္တရုတ္ေတြနဲ႔ ရင္းနွီးၿပီး သူတုိ႔ဆီ သြားလည္ရင္းနဲ႔ စကားျပန္ အစ္မႀကီးေတြကို ေတာ္ေတာ္အား က်ခဲ့တယ္။ သူတို႔လိုလဲ တရုတ္စကားကို သြက္လက္ေအာင္ အရမ္းေျပာ ခ်င္ခဲ့တယ္။သူတို႔လုိ အားက်ၿပီး စကားျပန္ အရမ္းလုပ္ ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ ေအာင္စာရင္း မထြက္ခင္မွာ အျပင္သင္တန္းေတြ လုိက္တတ္ရင္း တရုတ္တန္း ၁၇လမ္းက ေရႊဆိုင္မွာ အလုပ္၀င္ လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကေန တဆင့္ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳ ရလာေတာ့ ဘ၀တတ္လမ္း အခြင့္အေရးအရထုိင္၀မ္နိုင္ငံက လာဖြင့္တဲ့ ေရႊဆုိင္မွာ အလုပ္ေျပာင္း လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီက စကားျပန္ အစ္မကို အရမ္းအားက်ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘ၀အတြက္ လုိအပ္တဲ့ L.C.C.I Level 1,2,3 နဲ႔ Computer စာရင္းကုိင္လဲ တက္လုိက္ေသးတယ္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလုပ္ တဲ့အခါ လုိအပ္တဲ့ Marketing လည္းတက္လုိက္ ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြ တက္သာတက္ ေနရတာ အဲဒီစာရင္း ဇယားေတြ ကိုင္တြယ္ရတာကို လံုး၀မႀကိဳက္၊ ၀ါသနာလည္း မပါခဲ့ဘူး။ တကယ္တမ္း သိလုိက္ရတာက ျမဳပ္ကြယ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့၀ါသနာဟာ ဒီစာရင္းကုိင္ မဟုတ္ဘဲ တဘက္သားကို နားလည္ေအာင္စကားျပန္ေပး ရျခင္းနဲ႔ စာသင္ေပးရျခင္း ျဖစ္တယ္ ဆုိတာပါပဲ။<br /><br />အဲဒီလို သင္တန္းေတြ တက္ေနရင္းမွာပဲ အခါအခြင့္ သင့္လာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ စီးပြားေရး လာလုပ္ၾကတဲ့တရုတ္ျပည္က တရုတ္လူမ်ိဳး ေတြဆီမွာ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အတူတူ စကားျပန္ အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ တရုတ္ေတြဆီက ကိုယ္နားမလည္ ကိုယ္မသိတဲ့ စကားကုိလဲ ပုိတတ္ကၽြမ္းလာေအာင္ သင္ယူရင္းနဲ႔ တစ္ဖက္ကလဲ အလုပ္သမားေတြကို ကုိယ္၀ါသနာ ပါတဲ့ စကားျပန္ အလုပ္နဲ႔ ဘာသာျပန္ ေပးရပါတယ္။စက္ရံုမွာ ၀န္ထမ္းအားလံုးရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာ၀န္ေရာ စက္ရံုတစ္ခုလံုးရဲ့ ဘ႑ာေရးေရာ ကိုင္တြယ္ရေတာ့ကိုယ့္အတြက္ အရာအားလံုးကုိ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ သင္ယူခြင့္ေတြ ရရွိလာတယ္။<br /><br /><br />အဲဒီအခ်ိန္က အသက္က ၁၈ ႏွစ္ ၁၉ ႏွစ္ေလာက္ေပါ့။ အသက္အရြယ္ ငယ္ငယ္နဲ႔ စကားျပန္ မေလးကို အားလံုးက ခ်စ္ၾကပါတယ္။သူေဌးၿပီးရင္ ကိုယ္ကအႀကီးဆိုေတာ့ အားလံုးက ေၾကာက္လဲေၾကာက္၊ ခ်စ္လဲခ်စ္ၾကပါတယ္။<br /><br />အဲဒီလို ကုိယ္က သူတို႔ေတြကို မိဘလို မိသားစုလုိ သံေယာဇဥ္ ေစသနာ ေတြနဲ႔ လုပ္ကိုင္ေပး ခဲ့လို႔နဲ႔ တူပါတယ္။သူတို႔ကလည္း အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားလုိ မဆက္ဆံပါဘူး။ ကိုယ့္ကို မိသားစု၀င္ တစ္ေယာက္လို တန္ဖုိးထားၿပီး ေနရာေပးပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုလည္း သူတို႔ယံုၾကည္ ၾကပါတယ္။ကုိယ္ကလဲ သူတို႔ကို ခ်စ္တယ္။ ေစသနာ အျပည့္အ၀ ထားတယ္။ ကုိယ္ကလဲ သူတုိ႔ေတြ လူလိမ္မခံ ရေအာင္လဲ တစ္ဖက္က သင္ေပးတယ္။ ျမန္မာစကားက အစေပါ့။ကုိယ္ကသူ တုိ႔ဆီက သင္ယူ ၿပီးသူတုိ႔က ကုိယ့္ဆီက သင္ယူနဲ႔ပါပဲ။ အဲဒီလို ေစသနာရဲ့ ေရာင္ျပန္ ဟပ္မႈေၾကာင့္ တူပါတယ္။<br /><br />သူတို႔နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ဖို႔လာသမွ် ႏိုင္ငံျခား ဧည့္သည္ေတြဟာ ၀န္ႀကီးငွာနေတြမွာ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈမွာ တကယ့္ဘာသာျပန္ ကၽြမး္က်င္တဲ့ သူေတြကို မေခၚယူပဲနဲ႔ မက္မက္ကို အားကုိးၿပီး တစ္ဖက္ကေန စကားျပန္မႈမွာ ရဲ၀င့္ေအာင္၊ သတိၱရွိေအာင္၊ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္ ပံ့ပိုးလုိ႔ မက္မက္ကိုပဲ သြားေလရာ ေခၚေဆာင္ၿပီး စကားျပန္ ခုိင္းပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ့ ေမတၱာ၊ ေစသနာ ဟာကိုယ္ရဲ့ ဘာသာျခား စကားတတ္ ေျမာက္မႈမွာ ေမ့မရတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြပါ။ အခုထိလည္း မက္မက္ရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ တခ်ိန္က ကိုယ့္အလုပ္ရွင္ ေတြကို ေမ့မရပါဘူး။ အျမဲတမ္း သူတို႔ရဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြကို ျပန္လည္ဆင္ျခင္ရင္း သူတုိ႔သင္ ေပးလိုက္တဲ့ ပညာနဲ႔ ကိုယ္တတ္သေလာက္ သိသေလာက္ေလးကို ျပန္လည္ေ၀မွ်လုိ႔ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ မက္မက္ရဲ့ အိမ္မွာပဲ ကေလးေတြကို ေခၚယူၿပီး တရုတ္စာကို ၀ါသနာအရ အခမဲ့ ျပန္လည္သင္ျပ ေပးပါတယ္။ <br /><br />အခုစကၤာပူ ႏုိင္ငံကုိ ေရာက္ေနစဥ္မွာလဲ သူတစ္ပါးကို သင္ၾကားျပသ ေပးခ်င္တဲ့ ၀ါသနာအရ ကိုယ္သိသေလာက္ကို အခမဲ့ ျပန္လည္ သင္ျပေပး ေနပါတယ္။ဆရာမ အျဖစ္နဲ႔ သူတုိ႔ကို သင္ၾကားျပသေပးရင္း ကုိယ္ကလဲ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေလ့လာ မွတ္မိတာေပါ့။ ဘာသာရပ္ တစ္ခုဟာ ေလ့လာၿပီးရင္ျပန္လည္ အသံုးမခ်ဘဲ ျပစ္ထားရင္ ေမ့လြယ္ကုန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မက္မက္ရဲ့ ၀ါသနာအရ အခုဆုိရင္ ဆရာမ အျဖစ္နဲ႔ကိုယ္သိသေလာက္ တတ္သေလာက္ေလးကို တပည့္ေတြကို ျပန္လည္ေ၀မွ် သင္ၾကားေပးပါတယ္။<br /><br />ကဲ...တီတီနက္နဲ႔ ညီမဆုေလးတို႔ေရ...မက္မက္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ တုန္းကလုိ ကုိယ္လုပ္ကုိင္ ခဲ့ရတဲ့ စကားျပန္အလုပ္ရယ္ အခုစကၤာပူမွာ Sales&Marketing Executive ရာထူးနဲ႔ လုပ္ကုိင္ေနရတဲ့ အလုပ္ရယ္ ၊သူတစ္ပါးကို ဆရာအျဖစ္နဲ႔ ကုိယ္သိတဲ့ ဘာသာစကားကို အခမဲ့ ျပန္လည္သင္ၾကား ျပသေပးရတဲ့ အလုပ္ရယ္ ဟာဆုိရင္ မက္မက္အတြက္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ တကယ့္၀ါသနာေၾကာင့္ ျဖစ္တည္လာ ရတာေတြပါ။<br /><br />အဲဒီလိုလည္း ကိုယ့္ကုိကုိယ္ ထင္ျမင္ယံုၾကည္ မိပါတယ္။ သက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ ပညာရပ္ေတြမွာ မိမိ္ရဲ့ ၀ါသနာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ပါမွ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ဆြတ္ခူးရရွိ ၾကမွာပါ။ မည္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနပါေစ၊ မိမိရဲ့ ၀ါသနာကို အေျချပဳလို႔ လုပ္ကုိင္ပါမွ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အလုပ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေအာင္ျမင္မႈ ကိုရရွိ ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မက္မက္လဲ ပင္ပန္းမႈဒဏ္၊ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ေတြကို ကုိယ္၀ါသနာ ပါရာလုပ္ကိုင္ ရတဲ့အတြက္ အဲဒီက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပီတိေတြကို စားၿပီး ပင္ပန္းမႈကို ေျဖေဖ်ာက္လုိ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏႈး ရပါတယ္။<br /><br />မက္မက္ရဲ့ ၀ါသနာကေတာ့ အဲဒီေလာက္ပါပဲ၊ <a href="http://www.hninsinet.com/">တီတီနက္</a>နဲ႔ <a href="http://www.latepyarlay.blogspot.com/"><span style="text-decoration: underline;">တီတီလိပ္ျပာေလး</span></a>တုိ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ မက္မက္ကို ခင္မင္လို႔ တက္ဂ္ထားတဲ့ အတြက္လဲ <a href="http://www.hninsinet.com/">အစ္မႏွင္းဆီနက္</a>နဲ႔ <a href="http://www.crazydreamlover.com/www.latepyarlay.blogspot.com">ညီမေလးဆုေလး</a>တုိ႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။မက္မက္ရဲ့ ၀ါသနာကို လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့ စာဖတ္သူ အစ္ကို၊အစ္မ၊ ဦးဦး၊တီတီ တို႔ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ အာ၀ါးးးးးးးးးေနာ္.. <img src="http://kendhin.890m.com/smile/yahoo_bigsmile.gif" style="border: 0pt none ; margin: 0pt; padding: 0pt;" id="new" /> </span><br /><span style="display: inline;" id="fullpost"> </span></div>Dreamhttp://www.blogger.com/profile/15656988267682359741noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-21550242104807262009-06-14T02:00:00.003+06:302009-06-14T02:01:53.300+06:30ကၽြန္ေတာ္ ၀ါသနာပါသည္<div style="text-align: justify;">ကၽြန္ေတာ္ ဂီတကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ၀ါသနာပါခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အေဖက Drum, Guitar , Keyboard, စႏၵယား၊ ပတၱလား ၊ဒံုမင္း မ်ားတီးတတ္သူျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အေဖႏွင့္ေနစဥ္အတြင္း အေဖ့ဆီမွ Guitar ႏွင့္ ပတၱလားသာ အေမြရခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ညံ့လို႕လဲ ျဖစ္ပါမည္။ ၿပီးေတာ့ အေဖ့အိမ္မွ ခြဲခြာၿပီး ရန္ကုန္တြင္ ေက်ာင္းတက္လာရေတာ့လည္း အေဖ့ဆီက ပညာေတြႏွင့္ ေ၀းကြာခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာ၀င္တိုင္း အေဖ အၿမဲတမ္း ဒံုမင္းတီးကာ ေခ်ာ့သိပ္ေလ့႐ိွသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း သီခ်င္းေတြ ေရးေလ့႐ိွသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဂီတလက္သံႏွင့္ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။ ကိုတိုးႀကီး(ခင္ေမာင္တိုး)၊ စိုင္းထီးဆိုင္၊ကိုင္ဇာ တို႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္ႀကိဳက္ေသာ ေတးသံ႐ွင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါ၏။ "ငါ ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ဂီတေလာကထဲမွာ တက္လမ္းရိွတာပဲ" ဆိုၿပီး အိပ္မက္မ်ား မက္္ခဲ့ရသူျဖစ္သည္။<br /></div><div style="text-align: justify;"><span id="fullpost"><br />သို႕ေသာ္ ရန္ကုန္ေရာက္ခဲ့ေတာ့ လူ႕ေတြရဲ႕ ကလိမ္က်စ္ဥာဏ္မ်ားကို ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ ရသေလာက္ အျမတ္ႀကီးစားလို႕..........။ ဆရာခိုင္ေက်ာ္ႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ရစဥ္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လက္ သင္ယူခြင့္ရခဲ့သည္။ တစ္ၿပိဳင္တည္း ကံေကာင္းခဲ့သလို တစ္ခါတည္းပင္ သီခ်င္းမ်ား လုပ္စားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဆရာကေတာ့ ဒီေလာကအေၾကာင္းေတြႏွင့္ ထုိးယွဥ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့၏။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္၏ ဂီတအေပၚ ၀ါသနာ ပါခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။<br /><br />ထိုအခ်ိန္ ဂီတအေပၚ၀ါသနာပါသည္ႏွင့္ထပ္တူ စာေရးရသည္ကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ပံုေဖာ္ စေရးခဲ့သည့္ ပထမဦးဆံုးမွာ "ငယ္ခ်စ္ဦး" ပင္ျဖစ္သည္။ အဲ့အခ်ိန္က"ငယ္ခ်စ္ဦး"မွာ သီခ်င္းပင္ျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္မွ သီခ်င္းအား ဇာတ္လမ္းစတင္ ေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ယခု City FM တြင္ ဇာတ္လမ္းသီခ်င္းမ်ားလိုပင္ တူညီေနေပလားဟု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးၿပံဳးမိေသးသည္။<br /><br />ဆုိရေသာ္......... ကၽြန္ေတာ္အခုအခ်ိန္ထိ ၀ါသနာပါသည့္ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးတြင္ စာေရးျခင္းအလုပ္ကိုသာ ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနႏိုင္ၿပီး ထပ္တူက်ေနသလို၊ ဂီတကိုေတာ့ ဆက္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့...။ လူ႕ဘ၀သည္ ဤသို႕ ဤသို႕ပင္ ျဖစ္ေခ်သည္ဟုသာ ေျဖသိမ့္ရသည္။ ကိုယ္ရပ္တည္ေနေသာ အေျခအေနႏွင့္ ဂီတနယ္ပယ္မွာ ေ၀းကြာေနရသည္။ ဘယ္လိုပင္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္၀ါသနာပါရာႏွစ္ခုတြင္ တစ္ခုေသာအရာကို လုပ္ႏိုင္ေန၍ ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းသာမိသည္။<br /><br />၀ါသနာႏွင့္ ဘ၀ ထပ္တူမက်သလို... ထပ္တူက်ၿပီးလုပ္ႏိုင္ေသာ စာေပကိုသာ ဆက္လက္ေရးသား ေနပါေၾကာင္း.....................။<br /><br />ညီငယ္ <a href="http://www.mgtaylay.co.cc/">ေတေလ</a> က "ကၽြန္ေတာ္ ၀ါသနာပါသည္"ဆိုၿပီး Tag ထားပါတယ္... ကၽြန္ေတာ္လည္း အခုမွ က်န္းမာေရး ေကာင္းေကာင္းခ်င္းေရးလိုက္ပါသည္။<br /><br />လူတိုင္း လူတိုင္းတြင္ ၀ါသနာပါရာ တစ္ခုစီေတာ့ ရိွစၿမဲပင္ ျဖစ္ပါ၏.. သို႕အတြက္ေၾကာင့္ပင္ ခင္မင္ရာ ဘေလာဂ္ေရးသူမ်ားကို "Tag Game" အလို႕ငွာ ထပ္မံကာ ေမာင္းတီးရေပဦးေတာ့မည္။<br /><br /><a href="http://mmthinker.net/">ကိုသင္ကာ</a><br /><a href="http://www.villain-lay.com/">ကိုဗီလိန္ (ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://mrguitar.co.cc/">ကိုဂစ္တာ</a><br /><a href="http://kmaung.myanmarbloggers.info/">ကိုေကေမာင္ၿငိမ္း(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://www.manawthar.com/">ကိုမေနာသား(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://www.mgngal.com/">ကိုေမာင္ငယ္</a><br /><a href="http://aungpaisoe.blogspot.com/">ကိုေအာင္ပိုင္စိုး(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://www.thetpaingthu.com/">ကိုသက္ပိုင္သူ(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://arrmanthit.blogspot.com/">ကိုသီဟသစ္(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://thurathawah.myanmarbloggers.info/">ကိုသူရႆ၀ါ(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://lynnrammar.blogspot.com/">ကိုလင္းရမၼာ</a><br /><a href="http://www.zaung.net/">ကိုေဇာင္း(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://www.mathetzin.com/">မသက္ဇင္</a><br /><a href="http://www.hninsinet.com/">မႏွင္းဆီနက</a>္ (ခရီးမသြားမီ အၿပီးေရးရန္)(ေရးၿပီး)<br /><a href="http://warwarkhaingmin.blogspot.com/">မ၀ါ၀ါခိုင္မင္း(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://4friends2flip.blogspot.com/">မ႐ႊန္းမီ</a><br /><a href="http://eaindrar.blogspot.com/">ကဗ်ာဆရာမေလး အိျႏၵာ</a><br /><a href="http://latepyarlay.blogspot.com/">မဆုငယ္(ေရးၿပီး)</a><br /><a href="http://moekhar.blogspot.com/">မမိုးခါး</a><br /><a href="http://www.artsof-greengirl.com/">အစိမ္းေရာင္မိန္းကေလး(ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ထပ္ေရးပါရန္)</a><br /><br /><div style="text-align: right;">လင္းဦး(စိတ္ပညာ)<br /></div></span></div>လင္းဦး(စိတ္ပညာ)http://www.blogger.com/profile/15176206880558519063noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-67120505266217670602009-06-03T23:35:00.000+06:302009-06-03T23:52:21.359+06:30Nick name<p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">တတ္ဂ္ပို႕စ္နဲ႔ ဆားခ်က္လိုက္ျပန္ျပီးေနာ့္ တူေတာ္ဂ်ယ္ကတတ္ဂ္တာဆိုေတာ့ အျမန္ေလးေရးေပးရတယ္ း) အျမန္ေရးလို႕ နည္းနည္းၾကာသြားတယ္ အဟီးးးးးးး<br /></span></p><p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal">မီးေလးကိုေတာ့အိမ္မွာ မီးေလး အိစံကြား ဘုတ္စုံမ မီးငယ္ေလး အဲ႔လိုေခၚၾကပါတယ္ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ခိုင္သဥၨာလို႕ေခၚပါတယ္<br /><span style="font-family: Zawgyi-One;"><o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">မီးေလးဇာဆိုတဲ႔နာမည္ကိုေတာ့ မီးေလးရဲ႕မိတ္ေဆြသုံးဦးကေပးခဲ႔တာပါ <o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">ပထမ မီးေလးရဲ႕ရည္းစားေဟာင္းက (yahoo)ေမးလ္ ကိုဖြင့္ေပးပါတယ္ မီးေလးဆိုတဲ႔နာမည္ယူေတာ့ သူမ်ားသုံးေနလို႕မရဘူး<o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">အဲ႔ဒါနဲ႔ သူလဲစဥ္းစားေပးလိုက္တာ မီးေလးရဲ႕ခိုင္သဥၨာ ဆိုတဲ႔နာမည္ကေန ဇာကိုယူျပီး melayzar လို႕ေပးလိုက္တယ္ <o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">ဘေလာ့ဂ္လည္ေတာ့လည္း melayzar နဲ႔ပဲလည္ျဖစ္တယ္ ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းမီးေလးနဲ႔ခဏခဏ အမွားခံရလို႕<o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;"><span style=""> </span>မီးေလးဆိုတဲ႔နာမည္ကိုမယူျဖစ္ခဲ႔ဘူး သဥၨာယူမယ္လုပ္ေတာ့လဲ<o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">ဘေလာဂါသူငယ္ခ်င္းသဥၨာနဲ႔မွားျပန္ေရာ အဲ႔ဒါနဲ႔မမီဘန္ေကာက္လာတုန္းက စကားစပ္မိျပီးဘေလာ့ဂ္ေရးမယ္လုပ္ေတာ့ ဘာနာမည္ေပးရမလဲမသိဘူးလို႕<o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">မီးေလးလဲေပးဖို႕က လူမွားမွာစိုးတယ္လို႕ အဲ႔ဒါနဲ႔ မမီ(မယ္လိုဒီ)က မီးေလးဇာလို႕ေပးလိုက္တဲ႔ <o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">ဘေလာ့ဂ္လုပ္ေတာ့ ကိုေကာင္းကင္ကိုၾကီးကို အကူအညီေတာင္းေတာ့ ကိုေကာင္းကင္ကိုက ဘာနာမည္သုံးမလဲတဲ႔ သိဘူးလို႕ ေပးခ်င္တဲ႔နာမည္ေပးဆိုလို႕ <o:p></o:p></span></p> <p style="color: rgb(51, 51, 255);" class="MsoNormal"><span style="font-family: Zawgyi-One;">ကိုေကာင္းကင္ကိုလဲ meelayzar ဆိုျပီးေပးလိုက္တယ္ အဲ႔ဒါပါပဲမီးေလးရဲ႕မီးေလးဇာျဖစ္လာရျခင္း ဟီးးးးးးးးးးးးး အရွည္ၾကီးေရးေတာ့ဘူးေနာ္ တိုတိုေလးပဲေရးလိုက္တယ္ အဟဲ</span></p>flowerworldhttp://www.blogger.com/profile/17854368368546619757noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-26163880546647364022009-05-23T00:57:00.000+06:302009-05-23T00:58:57.729+06:30Dream>> CrazyDreamLover<div style="text-align: justify;">ဘာေၾကာင့္ အိပ္မက္ခ်စ္သူလုိ႔ အမည္မည့္ ခဲ့တာလဲ ဆုိေတာ့ ဒီလုိပါ ဘတ္ဘတ္ေရ။သိခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ျဖင့္ အဟမ္း..အဟမ္း....အဟြတ္..(ေခ်ာင္းေတာင္ဆိုးတယ္..ဟတ္..ဟတ္ :P ) ေျပာျပရ မွာေပါ့ေနာ့္။<br /><br />မက္မက္က ဟုိးအရင္တုန္း ကတည္းက စာအုပ္ေတြ ဖတ္တာ၀ါသနာ ပါတာေလ။ ( လူ႔ဘ၀မွာ ဗဟုသုတနဲ႔ အသိတရားဆုိတာ ေက်ာင္းအတန္းပညာ ထဲကရတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အျပင္ေလာကက ဒီလုိစာအုပ္စာေပ ေလ့လာဖတ္ရႈရင္းနဲ႔ စာေပယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အသိပညာ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ရရွိတာမလား။ ဒါကမက္မက္ အျမင္ေနာ္။)ဟုိးငယ္ငယ္ ေလးထဲက ဟာသစာအုပ္နဲ႔ ကာတြန္းစာအုပ္ကအစ အိမ္ေထာင္ေရး အခ်စ္ေရး လူ႔မႈေရး စီးပြားေရး ဘာသာေရး စသျဖင့္ ဘာစာအုပ္မွ မက်န္ ရသစံု ေတြကို အတန္းပညာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဖတ္တာ။ဒါေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ခါ မက္မက္က နဲနဲေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ ျဖစ္တာေနမွာ...ဟဲ..ဟဲ :P အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါ၊ ေျပာရင္းနဲ႔ လုိရင္းကို မေရာက္ေတာ့ဘူး ေနာ့္.... ဟိဟိ.. :P<br /><br />မက္မက္က စာအုပ္ေတြ ဖတ္တယ္။ အြန္လုိင္းစာအုပ္ေတာ့ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ ဘာလုိ႔ဆုိ ကြန္ျပဴတာဖြင့္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ခ်က္တင္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာႏွဳတ္ဆက္ရင္ ရီပလုိင္း လုပ္ေန ပြားေနတာနဲ႔ပဲ စာကိုမဖတ္ျဖစ္ဘူး။ ကုိယ္ကလဲ ကြန္ျပဴတာ ဖြင့္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္ကုိ မဖြင့္ရ မေနႏုိင္ ဘူးေလေနာ္။ ဟဲ...ဟဲ..ကိုယ္ကလဲ အားနာတာကိုး.....ခ်က္ေနၿပီဆုိရင္လည္း ေျပာလုိ႔ကို မၿပီးႏုိင္ဘူးေလ။(အဟား....ဘတ္ဘလဘတ္ အျမင္ပဲေလ ....သိခ်င္ရင္ အူးအူးဖြတ္ခ်ိန္ ကိုေမးၾကည့္....ဟတ္ဟတ္... :P ) ဒီေတာ့စာမွာ အာရံုမရွိေတာ့ အြန္လုိင္းက စာအုပ္ကို ဖတ္ဖို႔ေ၀း ၿပီေပါ့ေနာ့္။ဒါေတာင္ အခု ဘေလာ့ေတြ လုိက္လည္ၿပီး စာဖတ္ေနရင္ ဂ်ီေတာ့ကို မအြန္ရဲဘူး....ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္သိလုိ႔ ။ ဟားဟ :)<br /><br />ဒီလုိနဲ႔ဗ်ာ အစက ျပန္ေျပာမယ္ေနာ္။ စကၤာပူ အိမ္မွာေနတုန္း အိမ္မွာလာေနတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ေမာင္ေလးေတြက ဘေလာ့ေရးတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔ ဘာေတြေရးတယ္ ဆုိတာကို အားေပးရင္းနဲ႔ ဘေလာ့ေလာကက စာေလးေတြ နဲနဲပါးပါး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ တယ္ေပါ့ေလ။ ဒီလုိနဲ႔ ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္းကေန ငါလည္း ဘေလာ့ေလး တစ္ခုေလာက္ လုပ္ရင္ေကာင္းမယ္။ နင္တုိ႔ေတြကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ တန္းပလတ္ျပင္လုိက္ စာေရးလုိက္ လုပ္ေနတာ အားက်လာၿပီ၊ င့ါကိုလည္း သင္ေပးေပါ့ဆုိၿပီး ေျပာတာေပါ့။ ေျပာသာေျပာရတာ ေမာင္ေလးေတြကလည္း သူတုိ႔ဟာနဲ႔ သူတုိ႔မအား ကုိယ္ကလဲ အလုပ္ေတြမ်ားနဲ႔ အဲ့အခ်ိန္တုန္းက မသင္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္ကစာလည္း မေရးတတ္ စာေရးဖုိ႔ အေတြးေကာင္း မရွိေတာ့ ပိုဆုိးတာေပါ့။ စိတ္လည္းသိပ္ မ၀င္စားတာလဲ ပါမွာပါေလေနာ္။<br /><br /><span style="display: inline;" id="fullpost">ကဲ...အတုိခ်ံဳးၿပီး ေျပာလုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ဘတ္ဘတ္ ။ ဒီလိုပါ တစ္ေန႔မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က တစ္စံုတစ္ရာကုိ ေပးလုိ႔ (နွစ္စံုဆုိ ႏွစ္ရာလား မသိေနာ္...ခစ္...ခစ္... :P ) တစ္စံုတစ္ခု လုပ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္ရင္း ဘေလာ့ေလး တီထြင္ျဖစ္ သြားတယ္ေပါ့ေလ။ အမွတ္တရ အျဖစ္လုပ္ ျဖစ္တဲ့အေနနဲ႔ ဒီဘေလာ့ကုိ အသက္သြင္း လုိက္တာပါ။<br /><br />အဲဒီမွာ နာမည္ေပးေတာ့လဲ တီတီဒြင္းက သူ႔မွာ DREAM CRAZY LOVER နဲ႔ CRAZY DREAM LOVER ဆိုၿပီး Nick Name ႏွစ္ခုရွိတဲ့ အနက္က Nick တစ္ခုက ရုတ္တရက္ ပ်က္စီးသြားေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့ CRAZY DREAM LOVER ဆုိတဲ့ Nick ကုိပဲ ယူခဲ့လိုက္တယ္။<br /><br />အင္း....တီတီဒြင္းအေၾကာင္း ေျပာရမယ္ဆုိရင္ တီတီဒြင္းက သိပ္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္တတ္တာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဟာေတြကုိ သူ႔စိတ္ကူး ထဲကအတုိင္း အျပင္မွာလည္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။ၿပီးေတာ့ တီဒြင္းက သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ ေလးေတြကို အိပ္မက္အျဖစ္ ညစဥ္ညတုိင္း အိပ္တဲ့အခါ သယ္သြားေလ့ရွိတယ္။ သူမရဲ့အိပ္မက္ ေတြဟာ တစ္ခါတစ္ခါမွာ အျပင္ေလာကမွာ လက္ေတြ႔ျဖစ္ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တီတီဒြင္းရဲ့ စိတ္ကူးေတြက ျပန္ေျပာျပေနတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ ပံုျပင္ေလးကုိ မက္မက္က အင္မတန္ ျမတ္ႏုိးတယ္။ ခ်စ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ တီတီဒြင္း ရဲ့တူမေတာ္ မက္မက္ေလးက DREAM ဆုိတဲ့ နာမည္ကုိ ယူထားရျခင္း မည့္ထားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟတ္..ဟတ္ :P...<br /><br />အိပ္မက္ေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ တီတီဒြင္းနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ ပံုျပင္ေတြကို ႀကိဳက္တတ္တဲ့ မက္မက္တုိ႔ တူ၀ရီး ႏွစ္ေယာက္က စိတ္ကူးထဲမွ အိမ္မက္ခ်စ္သူေလး ေတြပါပဲ။ အိပ္မက္ဆိုတာ ကုိယ့္စိတ္ကူးေတြက ကုိယ့္ကိုျပန္ ေျပာျပေနတဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ဆိုတဲ့စာသား ေလးလုိေပါ့ေနာ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာကို DREAM ဟုေခၚသည္...အဟဲ.... တီတီဒြင္း ေပးခဲ့တဲ့ "Dream Blog မွႀကိဳဆုိပါတယ္ရွင္"ဆုိတဲ့ Crazy Dream Lover ရဲ့အထၱဳပတၱိေတာ့ ဤတြင္ၿပီး သြားပါၿပီ။ :P<br /><br />ကဲ..ဘတ္ဘတ္ေရ.... ဒီေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ေနာ္...အခုလုိ ခင္မင္မႈနဲ႔ တက္ဂ္လုိ႔ ခင္မင္မႈကုိ ေ႐ွ႕တန္းတင္ၿပီး ေရးေပးလုိက္ ပါတယ္ေနာ္။ (ကဲ...<a href="http://www.blogger.com/www.moewathan.blogspot.com">ဘတ္လဘတ္ ၀ါးတန္းလံုး</a>ေရ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ငိုမေန နဲ႔ေတာ့ေနာ္....ေျမမက်ေကာင္းလုိ႔ ....ဟတ္.... ဟတ္... :P ) တက္ဂ္တဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ။ အား၀ါးေတာ့ မေပးဘူးေနာ္...ဟြင့္..... :P<br /></span></div>Dreamhttp://www.blogger.com/profile/15656988267682359741noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-62181875399598836692009-04-29T22:33:00.001+06:302009-04-29T22:35:39.171+06:30Dream>>အေတြ႔ဖူးခ်င္ဆံုး ဆယ္ေယာက္<div style="text-align: justify;">အန္ကယ္လ္ကာႀကီးက မက္မက္ေရ သမီးကို ေတြ႔ဖူးခ်င္ဆုံး ဆယ္ေယာက္မွာ ထည့္ေရးထားတယ္။ ဆုိဒ္ကို လာလည္ဦးတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့ ဦးကာ.. လာလည္မယ္...ကိုယ္ကလည္း မက္မက္အျပင္ ဘယ္သူမ်ား ပါေသးတာလဲလို႔ စပ္စပ္စုစု သြားဖတ္လိုက္ပါတယ္။ဦးကာေနာ္လို႔ မက္မက္ကို ေတြ႔ရင္ေတာ့ မုန္႔မုန္႔၀ယ္ ေကၽြးရမယ္ေနာ္လို႔ ...အဟား....ေျပာလုိ႔ မွမၾကာ... မက္မက္ကုိလည္း တက္ခ္ပါတယ္တဲ့။ ေရးေပးပါတဲ့။ ဟင္... ဦးကာႀကီးကလည္း ဘယ္မွာ တက္ဂ္ထားတာလဲ မက္မက္ေတာ့ မေတြ႔ပါဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ အခု ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ေျပာေနတယ္ေလတဲ့၊ အခုပဲ တက္ဂ္လုိက္ပါတယ္။ ေရးေပးရမယ္တဲ့။ ဟင့္..ဦးကာႀကီးကလည္း ဇြတ္။ စတိုင္အသစ္နဲ႔ မလုိင္အႏွစ္.. အဲ..ေလ.. မွားလို႔... စတိုင္အသစ္နဲ႔ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာပဲ တက္ခ္လုိက္ေၾကာင္း ေျပာတာတဲ့။ ဟတ္ဟတ္.. ရယ္ရတာပဲ။<br /><br />အင္းေလ... ေျပာမနာ ဆုိမနာ ကိုယ့္ဦးေလး ဆိုေတာ့လည္း ေရးေပးပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့ မက္မက္ကလည္း စဥ္းစားရပါၿပီ။ ကိုယ္ကေတြ႔ဖူးခ်င္တဲ့ ဦးဦးတီတီေတြက အမ်ားႀကီး။ တကယ္ဆို ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မက္မက္ဆီ လာလည္တဲ့ အစ္ကုိ အစ္မ အားလံုးကို ေတြ႔ဖူးခ်င္တာပါ။ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔က ဆယ္ေယာက္ပဲ ေရးရမယ္ဆုိလုိ႔ ဆယ္ေယာက္ပဲ ေရးလုိက္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိရင္ စိတ္ရွိတုိင္းသာ ေရးလုိက္ရရင္ေတာ့ ဘေလာ့မ်က္နွာ သံုးေလးခုေလာက္ နာမည္လင့္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာ့ကာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႔ဖူးေပမယ့္ မေတြ႔ဖူးေသးတဲ့ ဘေလာ့ကာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။<br /><br />အဟား... ဒီေတာ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အတိုင္း ဆယ္ေယာက္ကိုပဲ ထည့္ေရးလုိက္ပါတယ္။မက္မက္ကုိ ေတြ႔ဖူးခ်င္တဲ့ ဦးကာႀကီး ၊တီတီ၀ါနဲ႔ တီတီပယဲ တို႔နဲ႔က်ိန္းေသ ေတြ႔ရမယ့္လူဆုိေတာ့ မက္မက္ေရးမယ့္ ဆယ္ေယာက္ထဲမွာ ထည့္မေရး ေတာ့ဘူးေနာ္။ တကယ္ေတာ့ မက္မက္ဘေလာ့ကို လာလည္သူ မည္သူ႔ကုိမဆို မက္မက္က တကယ္ေတြ႔ခ်င္တာပါ။ ေတြ႔ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကလည္း ျပင္းျပပါတယ္။ကံတရားက ေတြ႔ဆံုဖုိ႔ အခြင့္အေရး ေပးခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေပါ့ေလေနာ့္။<br /><br />၁။စလံုးမေရလုိ႔ အျမဲေခၚတတ္တဲ့ ေလးစားၾကည္ညိဳ စရာေကာင္းၿပီး အေမးအေျဖေတြကုိ ဒုိင္ခံေျဖေပးတဲ့ ဘုန္းဘုန္းဦးေကာ၀ိဒ(ျမိတ္)<br />၂။ သစၥာေရစင္ အျမဲတိုက္ ေကၽြးေပးတဲ့ ဦး၀င္းျမင့္နဲ႔တီတီေမဟန္<br />၃။မက္မက္ေလးကို ေမြးဖြားေပးလုိက္တဲ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ၿပီး စိတ္မဆိုးတတ္တဲ့ ဦးေနာ္နဲ႔ ခ်စ္စရာမယ္မယ္<br />၄။ျမန္မာ့သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားကို လူငယ္ေတြ သိေအာင္ဗဟုသုတေတြ မွ်ေ၀ေပးတဲ့ တီတီဇင္<br />၅။မက္မက္ေလးေရလို႔ အျမဲေခၚၿပီး ၀လြန္းလို႔ မနက္ျဖန္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ အစာေလွ်ာ့စား မယ္လို႔ေျပာတဲ့ BMI 27.1တီတီေဆာင္း<br />၅။ ဒရင္းေလးေရ တီတီကလည္း ခ်စ္ပါတယ္၊ သတိရပါတယ္လို႔ ေျပာတတ္တဲ့ မက္မက္ကလည္း ခ်စ္တဲ့ တီတီေမ<br />၆။ခ်စ္မက္ေရလုိ႔ အျမဲေခၚၿပီး အာ၀ါးေပးတဲ့ တီတီငြန္<br />၇။မက္မက္ ခြိဳက္တရန္ ေက်ာင္၀္ေကးေ၀ၚလုိ႔ေျပာတဲ့ တီတီတင္ခ်ာ<br />၈။မက္မက္လိုခ်င္တာကို အျမဲကူညီေပးတတ္တဲ့ မသင္းေမ ေယာက်ၤား ဦးဦးပန္းဂ်ဂါး<br />၉။အေၾကြးဆပ္ ရမွာစိုးလုိ႔ အျမဲတမ္း ပုန္းေနရၿပီး လူေတြ႔မခံရဲတဲ့ ဦးအိမ္<br />၁၀။ဇာတ္မင္းသားေတြ ထမင္းငတ္ မွာစိုးလို႔ ဇာတ္မင္းသား မလုပ္စားတဲ့ ဇာတ္မင္းသား ဦးဦးဖုိးစိန္<br /><br />ဟူးးးးးးးး ဆယ္ေယာက္ေတာ့ ျပည့္သြားၿပီ။ ဦးဦးကာႀကီးလဲ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီဆယ္ေယာက္အျပင္ကို တစ္ျခားအစ္ကို ၊အစ္မ ဘေလာ့ကာ ေတြကိုလည္း ေတြ႔ဖူးခ်င္ ပါတယ္လို႔ ေရးသားရင္း....... အား၀ါးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး အေျမွာက္တစ္သိန္း... ခစ္ခစ္... ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါပဲေနာ္။ :P</div>Dreamhttp://www.blogger.com/profile/15656988267682359741noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-73458353927350515952009-04-25T15:40:00.000+06:302009-04-25T15:41:54.843+06:30ဒုတိယအၾကိမ္ ပုံနွပ္ျခင္း(သို႕)ဆားခ်က္ျခင္း<div class="descriptionwrapper"> <p class="description"><span> </span></p> </div> <div id="content-wrapper"> <div id="main-wrapper"> <div class="main section" id="main"><div class="widget Blog" id="Blog1"> <div class="blog-posts hfeed"> <br /><div class="post hentry"> <a name="2190713514006790677"></a> <h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://www.khaingthinzar.co.cc/2009/04/blog-post_23.html">ဒုတိယအၾကိမ္ ပုံနွပ္ျခင္း(သို႕)ဆားခ်က္ျခင္း</a> </h3> <div class="post-body entry-content"> <p><span style="color: rgb(0, 153, 0);">တူေလးဖိုးဂ်ယ္ တတ္ဂ္ ထားတဲ႔ ဒုတိယ အၾကိမ္ပုံနွိပ္ျခင္း (သို႕)ဆားခ်က္ျခင္းတဲ႔</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">တတ္ဂ္ထားတာေတာ့ နည္းနည္းၾကာေနျပီး ခုမွပဲ ေရးရေတာ့တယ္ </span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">မီးေလးကေတာ့ ကဗ်ာပဲေရးတာမ်ားေတာ့ ကဗ်ာပဲျပန္ျပီး ဆားခ်က္ရတာေပါ့ေနာ္</span><br /><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ရင္နဲ႔ခံစားျပီး ေရးခဲ႔မိတဲ႔ ခုထိလဲခံစားေနရေသးတဲ႔မီးေလးရဲ႕ အၾကိဳက္ဆုံးကဗ်ာေလးေပါ့</span><br /><br /></p><h3 class="post-title entry-title"> <a href="http://www.khaingthinzar.co.cc/2009/01/blog-post_16.html">အလြမ္းသင့္ နွစ္အဖြင့္</a> </h3> <p><span style="color: rgb(51, 51, 255);">သမာရိုးက် အလြမ္းကဗ်ာေတြကို ဆက္ေရး</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ထပ္ေ၀းေနရဦးမယ့္ ..............</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေန႔ရက္ေလးေတြ အတြက္</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ<br />ေပးဆပ္ရင္းေပါ့.........၊</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မနွစ္က ျပကၡဒိန္လိုမ်ိဳး</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အလြမ္းေတြကို .............</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေခ်ာင္ထိုးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အေျပာခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကို</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">နွလုံးသားက..................</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);"> ျမတ္နိုးတြယ္တာေနေလေတာ့.......</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေနွာင္ၾကိဳး တစ္ခုရဲ႕</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ဒဏ္ရာေတြနွင့္ျဖတ္ေက်ာ္</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မလြန္ဆန္ နိုင္ေသးဘူး........ေမာင္၊</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မနွစ္ကေန႕ရက္ေလးေတြတမ္းတ</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ မေသခ်ာတာမို႕</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေနွာင္ဖြဲတတ္ေသာ ပုံရိပ္တစ္ခုကို</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မီးေလးစိမ္းလာဖို႕ ေငး</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေန႕စဥ္ရက္ဆက္.............</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">မေရရာေပမယ့္ အေသအခ်ာ</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ေမွ်ာ္ေနမိတတ္ ခဲ႔ျပီး......ေမာင္၊</span><br /><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">အလြမ္းေတြျပည့္နွက္ေနတဲ႔</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ဒီရင္အစုံနဲ႔............</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ခ်စ္ေသာေမာင့္ကိုေမွ်ာ္မွန္း</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">၂၀၀၉ ရဲ႕ အလြမ္းခန္း</span><br /><span style="color: rgb(51, 51, 255);">ဖြင့္စမ္းပါရေစဦး.................ေမာင္။</span></p><p><span style="color: rgb(51, 51, 255);"><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ဒီကဗ်ာေလးပါပဲ တူေလးဂ်ယ္ေရ ေက်နပ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္ေနာ္<br /></span></span></p><p><span style="color: rgb(51, 51, 255);"><span style="color: rgb(0, 153, 0);">ဘယ္သူ႕ကိုမွထပ္မတတ္ဂ္ေတာ့ပါဘူး လူလဲကုန္သေလာက္ရွိသြားဆိုေတာ့ း)</span></span></p></div></div></div></div></div></div></div>flowerworldhttp://www.blogger.com/profile/17854368368546619757noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-13505102663900506622009-04-09T18:01:00.001+06:302009-04-09T18:03:18.595+06:30ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ေဝျခင္း (သို႔) ဆားခ်က္ျခင္း<div style="text-align: justify;">ႀကံႀကံဖန္ဖန္ Tag တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ.. ဆားခ်က္ခိုင္းတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆို.. Tag ပိုစ္႔ေတြ ေခတ္စားေနေတာ႔ ဒို႔မ်ားလည္း ေခတ္ေနာက္ မက်ရေလေအာင္ Tag ပိုစ္႔ေလး တစ္ခုလုပ္ၿပီး အားလံုးကို ဆားခ်က္ၾကဖို႔ ႏိုးေဆာ္လိုက္ဦးမွ ဆိုၿပီး ဒီပိုစ္႔ေလးကို ေရးလိုက္ပါတယ္ေနာ္..<br /><br />Tag ပိုစ္႔ဆိုရင္ တခ်ိဳ႕ေတြ စိတ္ညစ္တတ္ၾကပါတယ္.. မေရးမေကာင္း ေရးမေကာင္းေလ.. ခ်စ္လို႔ ခင္လို႔ Tag လာတာဆိုေတာ႔ ေရးရေတာ႔တာေပါ႔ေနာ္.. မေရးရင္ အားနာစရာႀကီးေလ မဟုတ္ဘူးလား.. (ဟဲဟဲ အခုထဲက ႀကိဳ ခ်ဳပ္ ထားတာ မေရးမွာစိုးလို႔) ဒို႔မ်ားလည္း ႀကံဳဖူးပါတယ္.. Tag ခံရၿပီးဆိုရင္ “နင္ေရး.. ငါမေရးတတ္ဘူး.. နင္ေရး” နဲ႔ သူေရးနိုး ကိုယ္ေရးႏိုး တစ္ေယာက္ေပၚတစ္ေယာက္ လြဲခ်တတ္ၾကပါတယ္.. အခုထိလည္း Tag ေႂကြး ေရးဖို႔ က်န္ေနတာေလးေတြ ႐ွိေနေသးတယ္.. ေရးေတာ႔ ေရးရမွာေပါ႔ေလ ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္လို႔ Tag လာတာ မေရးရင္ ဘယ္ေကာင္းမလဲေနာ္... (ခ်ဳပ္ျပန္ၿပီ)<br /><br />စိတ္ေတာ႔ မပူၾကပါနဲ႔ေလ.. ဒို႔မ်ား Tag တဲ႔ Tag Post က လြယ္လြယ္ေလးရယ္ပါ.. (၅) မိနစ္ အတြင္း ခ်က္ခ်င္းကို တင္လိုက္လို႔ ရတဲ႔ ပိုစ္႔မ်ိဳးပါ.. ဒါေၾကာင့္လည္း ဆားခ်က္ၾကဖို႔ ႀကံဖန္ ႏိုးေဆာ္တာပါလို႔.. ဒီ Tag ပိုစ္႔ေလးက ရည္႐ြယ္ခ်က္လည္း ပါပါတယ္.. အားလံုးလည္း ေက်နပ္စြာ ေရးေပးၾကလိမ္႔မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္ေနာ္..<br /><br />ဒီလိုပါ.. ဒို႔မ်ား ဘေလာ႔ ေရးသူေတြက ပိုစ္႔ေလးေတြ ေရးၿပီးသြားရင္ ရက္ပိုင္းေလးပဲ ဘေလာ႔ေပၚမွာ တင္ထားတာေလ ဖတ္လိုက္ရသူ႐ွိမယ္.. မဖတ္လိုက္ရသူေတြလည္း ႐ွိမယ္.. အခ်ိန္ၾကာသြားေတာ႔ ဒီပိုစ္႔ေလးက ေအာက္ေရာက္ၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းသြားေရာ.. ဖတ္သူေတြလည္း မ႐ွိေတာ႔ဘူးေပါ႔.. အေဟာင္းေတြ ႐ွာဖတ္တတ္တဲ႔သူေတြ ႐ွိေတာ႔႐ွိပါတယ္.. လူနည္းစုေပါ႔.. ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ အဲ႔ဒီ ပိုစ္႔ အေဟာင္းေလး စာဖတ္သူေတြကို ျပန္ဖတ္ေစခ်င္ ေနမိတယ္.. ဒီလိုစိတ္ေလးေတြ အားလံုးလည္း ခံစားဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္.. အခု ဒို႔မ်ား Tag တဲ႔ ကိစၥက အဲ႔ဒီကိစၥ..။<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">ခ်စ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ.. </span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">ကုိယ္႔ စိတ္ထဲမွာ စာဖတ္သူေတြကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ဖတ္ေစခ်င္တဲ႔ ပိုစ္႔ေလးမ်ား႐ွိရင္ ျပန္တင္ေပးၾကပါလို႔ ႏိုးေဆာ္ရင္း Tag လိုက္ပါတယ္.. ပိုစ္႔အေဟာင္းေလးက ႏွစ္.. လ.. ေတြ ၾကာလို႔ ဖုန္ေတြတက္ေနရင္ ဖုန္ေလးေတြ သုတ္.. Modify ေလးလုပ္.. ဒါမွမဟုတ္ New Version ေလးေျပာင္းၿပီး ျပန္တင္ေပးၾကပါလို႔ေနာ္.. ဒါမွ မဟုတ္ “ပိုစ္႔ေလးက မူရင္းအတိုင္း ေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ” ဆိုရင္လည္း Copy/Paste သာ လုပ္ခ်လိုက္ေပါ႔ (ဟီးးး ဒီေလာက္လြယ္တဲ႔ Tag ပိုစ္႔ ႐ွိမယ္ မထင္) ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ေဟာင္းေနေပမယ္႔ ေကာင္းေနတဲ႔ ပိုစ္႔ေလးေတြ စာဖတ္သူေတြကို ျပန္ဖတ္ေစခ်င္တာပါ.. သူငယ္ခ်င္းတို႔ ျပန္တင္ေပးမယ္႔ ပိုစ္႔ေလးေတြကို Tag ပိုစ္႔မ်ား ဆိုတဲ႔ ေနရာေလးမွာ စုထားခ်င္တာလည္း ပါ ပါတယ္.. ဒို႔မ်ားလည္း သူငယ္ခ်င္းတို႔ ဘေလာ႔ေလးေတြထဲက မဖတ္ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ပိုစ္႔ေကာင္းေလးေတြကို ျပန္ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ.. </span><br /><br /><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 102, 0);">ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္</span><br /></div><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(102, 0, 0);">ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္</span><br /><br /></div><span style="color: rgb(0, 102, 0);">ဒို႔မ်ား Tag လိုက္သူေတြကေတာ့...</span><br /><br /><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://kaungkinko.myanmarbloggers.org/">ေကာင္းကင္ကို <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.yanaung.net/">ရန္ေအာင္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://klosayhtoo.blogspot.com/">ကလိုေစထူး <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://pikay.myanmarbloggers.org/">ပီေက၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://hanthitnyeim.isgreat.org/">ဟန္သစ္ၿငိမ္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://happycloud1000.mmgenius.com/">ဖိုးေမာင္၊ မိုးေမာင္ (Happy Cloud) <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://moemyinttane.blogspot.com/">မိုးျမင့္တိမ္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://letsharedreams.blogspot.com/">အိပ္မက္ရွင္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://koyinnyein.blogspot.com/">ကိုရင္ညိန္း <span style="color: rgb(0, 153, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://smsy.mmwordpress.com/">စပ္မိစပ္ရာ၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://saungyunela.blogspot.com/">ေဆာင္းယြန္းလ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://aungthange.blogspot.com/">ေအာင္သာငယ္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.maungmyo.co.cc/">ေမာင္မ်ိဳး <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.soeminhtike.com/">ေတာင္ေပၚသား <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://phoesein.blogspot.com/">ဖိုးစိန္ <span style="color: rgb(0, 153, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://phoejel.mmgenius.com/">ဖိုးဂ်ယ္ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://heartmuseum.blogspot.com/">Heart Museum <span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span style="color: rgb(0, 102, 0);"> (ေရးၿပီး)</span>၊</span></a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://kyawthetlatt.blogspot.com/">Republic <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://ver-bo-ten.blogspot.com/"> E-journal၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://craton-craton.blogspot.com/">Craton၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://manorhary.blogspot.com/">မေနာ္ဟရီ <span style="color: rgb(0, 153, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.mathetzin.com/">မသက္ဇင္၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://eaindrar.blogspot.com/">အိျႏၵာ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://mamathiri.blogspot.com/">မမသီရိ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.layma-layma.co.cc/">ေလးမ၊</a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://pandora-and-pandora.blogspot.com/">ပန္ဒိုရာ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.artsof-greengirl.com/">Green Girl <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://prosperandpeace.blogspot.com/">မီယာ <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)၊</span></a> <a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://www.crazydreamlover.com/">Dream <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ေရးၿပီး)</span>၊</a><span style="color: rgb(102, 0, 0);"> </span><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://random.mmgenius.com/">နန္းညီ၊</a><br /><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://tags.pikay.org/">Tag ထားတယ္ဗ်ိဳ႕မွ (အဖြဲဝင္မ်ားအားလံုး)</a><br /><a style="color: rgb(102, 0, 0);" href="http://myanmarblogdirectory.blogspot.com/">Myanmar Blog Directory (အမည္ပါသူမ်ားအားလံုး)</a><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">မွတ္ခ်က္။ ။ ေရးၿပီးရင္ ဆက္ၿပီး Tag ဆင့္ ကမ္းေပးၾကပါေနာ္..</span><br /><br />ဘယ္ရမလဲ က်ဳပ္လည္း ခင္ေလးကို ဒီလိုေျပာတာေပါ႔...<br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);">“ဟဲ႔ ခင္ေလးစုတ္.. သူမ်ားေတြကို Tag ႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး.. နင္လည္း ေရးရမယ္.. နင့္ကို ငါ Tag တယ္..”</span> လို႔<br /><br />ဒင္းရဲ႕ျပန္ေျပာပံုကေတာ႔..<br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);">“ေကာင္စုတ္.. ငါေရး႐ံုနဲ႔ မၿပီးဘူး.. ဒီဘေလာ႔ က ႏွစ္ေယာက္နာမည္ အဲ႔ဒီေတာ႔ နင္ပါေရးရမယ္.. ေခါင္းေ႐ွာင္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔.. နင့္ကို ငါ ျပန္ Tag တယ္..”</span> တဲ႔<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">ခ်စ္ခင္ေလးစာရတဲ႔ စာဖတ္သူတို႔ေရ.. </span><br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);">ဒို႔မ်ား ေရးခဲ႔သမွ်ထဲက <span style="font-weight: bold;">“ဆန္႔က်င္ဖက္ အျဖစ္ဆံုး</span><span style="font-weight: bold;">”</span> ပိုစ္႔ေလး ႏွစ္ပုဒ္ကို ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ေနာ္.. </span><br /></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="http://s266.photobucket.com/albums/ii266/phyowl/?action=view&current=catbw-1.jpg" target="_blank"><img src="http://i266.photobucket.com/albums/ii266/phyowl/catbw-1.jpg" alt="Photobucket" border="0" /></a><br /></div><br /><br /><span style="color: rgb(102, 0, 0); font-weight: bold;">ကၽြန္မႏွင့္ခ်စ္စရာေၾကာင္ျဖဴေလး</span> <span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">(ခင္ေလးငယ္)</span><br /><div style="border: 0px solid white; overflow: auto; text-align: justify; width: 640px; height: 530px; color: rgb(0, 0, 153);"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:100%;"><br />ေၾကာင္ကေလးနဲ႔ ကၽြန္မ ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ဆံုတဲ့ေန႔က မိုးေလးေတြ ဖြဲဖြဲေလး ႐ြာေနတဲ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလး တစ္ရက္....!! အလုပ္ေတြလည္း ေထြေထြထူးထူး မ႐ွိေတာ႔ အခန္းေလးထဲမွာ တစ္ေနကုန္ ရွိေနခဲ့တဲ့ ေန႔ေလး တစ္ေန႔ေပါ႔..။ အိပ္ခန္းထဲက မွန္ျပဴတင္းေပါက္ အႀကီးႀကီးေ႐ွ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေလးရွိတယ္.. ပန္းႏုေရာင္ လိုက္ကာႀကီးကို ႀကိဳးေလးနဲ႔ ဆြဲဖယ္ၿပီး တံခါးကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းအိုးေလးေတြ စီစီရီရီ ထားထားတဲ့ ဝရမ္တာေလကို လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္....။<br /><br />ကြန္ပ်ဴတာေလးေ႐ွ႕မွာ ထိုင္ေနရင္း မိုးဖြဲေလးေတြ ႐ြာေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိရယ္ မိုးနံ႔ေလးေတြကို ႐ူ႐ႈိက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရယ္နဲ႔ ကၽြန္မအိပ္ခန္း ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားလိုက္ပါတယ္...။ ကြန္ပ်ဴတာကို ဖြင့္ထားရင္း မိုးဖြဲေသးေသးေလးေတြက ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြကို ႏႈတ္ဆက္ ေဆာ့ကစားေနတာေလးကို ကၽြန္မေငးေနမိတယ္..။ သူတို႔မ်က္ႏွာပၚမွာ မထိတထိနဲ႔ လာေရာက္ ၾကည္စယ္ေနတဲ့ မိုးစက္မႈန္ေလးေတြကို ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြက ၿပံဳးၿပီးႀကိဳေနသလိုလို...။ ပန္းေလးေတြ ၿပံဳးေနတာကို ျမင္ေနရတာ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ.. ၾကည့္ရတာ ရင္ခုန္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ...။<br /><br />အဲဒီအခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ.. ျဗဳန္းဆိုၿပီး ျပတင္းေပါက္ ေဘာင္ေလးေပၚ သူ တက္လာခဲ့တာေပ့ါ..။ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ ကၽြန္မလန္႔သြားခဲ့တယ္.. ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးက လန္႔သြားတဲ့ကၽြန္မကို ေခါင္းေလးေစာင္းငဲ့ရင္း မ်က္လံုးေလး အဝိုင္းသားနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ေနတယ္.. သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ ကၽြန္မကိုရင္းႏွီး ေနၿပီးသားလိုပါပဲ သူ႔အၾကည့္ေတြမွာ စိမ္းေနတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ မျမင္ရပါဘူး..။ ေဘးအခန္း တစ္ခန္းခန္းက ေၾကာင္ကေလး တစ္ေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္..။<br /><br />ကၽြန္မသူ႔ကို ၿပံဳးၾကည့္ရင္း လက္ေလးကမ္းလို႔ ႀကိဳလိုက္တာနဲ႔ ညင္ညင္သာသာ ေခ်လွမ္းဖြဖြေလးေတြနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာေလး ေဘးနားအထိ သူေရာက္လာခဲ့တာ....။ သူ႔ကို ေထြးပိုက္ ပြတ္သတ္မိလိုက္တာနဲ႔ ေခါင္းေလးေဝွ႔ၿပီး မ်က္လံုးေလးေတြ ေမွးစဥ္းေနေအာင္ သူေက်နပ္ေနခဲ့ပါတယ္....။ ပထမဦးဆံုး ေတြ႕ဆံုတဲ့ေန႔မွာပဲ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလး တစ္ေကာင္ဟာ ကၽြန္မရင္ထဲအထိ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း ေနရာယူသြားခဲ့တာပါ...။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မနဲ႔သူ ရင္းႏွီးမႈေတြစလို႔ သံေယာဇဥ္ေတြ ပ်ိဳးခဲ့ၾကတာေပ့ါ...။<br /><br />အဲဒီေန႔ေလးကစလို႔ ကၽြန္မအိမ္မွာ႐ွိေနတဲ့ ေန႔တိုင္း၊ အခ်ိန္တိုင္း အိပ္ခန္းျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားတတ္သလို.. ျပတင္းေပါက္ေလးဖြင့္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဘဲ သူလည္း ခုန္ေပါက္ကာ ေရာက္လာတတ္ေနၿပီ..။ သူဟာ ကၽြန္မျပဴတင္းေပါက္ေလး ဖြင့္မယ္႔အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနတတ္တဲ့ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးပါဘဲ..။ ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေလးေပၚကေန ကၽြန္မအိပ္ခန္းေလးအတြင္းမွာ ခုန္လိုက္.. ေပါက္လိုက္နဲ႔ ေျခဆန္႔လည္ပတ္ စပ္စုတတ္တဲ့အထိ ေၾကာင္ေလးဟာ ကၽြန္မကို ရင္းႏွီးေနၿပီ....။<br /><br />ကၽြန္မ စာေတြ က်က္ေနတတ္တဲ့ အခါမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္.. ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ ထိုင္ရင္း ဇယားတစ္ခုခုကို ဆြဲေနမိခ်ိန္မ်ိဳးေတြဆိုရင္ သူကကၽြန္မေဘးမွာ ေခါင္းေလးပုၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးတတ္တယ္..။ အလိုက္သိတတ္လြန္းတဲ့ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ပါဘဲ.. တစ္ခါတေလ On line မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ စကားေျပာတာ ၾကာသြားၿပီဆိုရင္ ေတာ့ သူသိသိသာသာ ကၽြန္မကိုေႏွာက္ယွက္ၿပီ.. သူ႐ွိေနတယ္ဆိုတာကို အသိေပးသလိုနဲ႔ ကၽြန္မမ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ လမ္းသလားျပတယ္.. ကၽြန္မက မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနျပန္ရင္ ကၽြန္မေျခေထာက္ေလးေတြကို ပြတ္သီးပြတ္သတ္နဲ႔ သူကစားျပရင္း သတိေပးမယ္...။<br /><br />ကၽြန္မကလည္း တစ္ခါတေလ သူ႔ကိုအရမ္းေနာက္ခ်င္ စခ်င္လာလို႔ လံုးဝ သတိမထားမိဟန္ ေဆာင္ေနၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သူ သီးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ကၽြန္မကို </span><span style="font-size:100%;">အႀကီးအက်ယ္ </span><span style="font-size:100%;">ဆႏၵျပေသာင္းက်န္းၿပီ..။ ကၽြန္မစိတ္ကို တင္းထားၿပီး ဆက္ေနေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ “ဝုန္း” ဆို ျပတင္းေပါက္ ေဘာင္ေပၚကို ခုန္တက္ၿပီး သူျပန္ေတာ့မယ္ေပါ့...။ ခ်က္ျခင္း ျပန္သြားတာလည္း မဟုတ္.. အၿမီးေလးကို ပုတ္ပုတ္ၿပီး ေကာက္ျပေနတာ.. တကယ့္ လူသားေလး တစ္ေယာက္လိုပါဘဲ.. အဲ႔ဒီေလာက္ထိ သူစိတ္ေကာက္ျပရင္ေတာ့ မေနႏုိင္ေတာ့သူဟာ ကၽြန္မျဖစ္ခဲ့ၿပီ.. လက္ထဲကဖုန္းကို ခ်က္ခ်င္းခ်ၿပီး ကၽြန္မသူ႔ကို ေခ်ာ့ရပါတယ္...။<br /><br />သူ ျပတင္းေပါက္ေလး ေပၚကေန ခုန္ဆင္းၿပီး ျပန္သြားမွာကို ကၽြန္မ.. အရမ္း ေၾကာက္တယ္ဆိုတာ သိေနတ့ဲ ခ်စ္စရာ ေၾကာင္ဆိုးေလးပါဘဲ...။ တစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္မသူ႔ကို စကားေတြ လွမ္းလွမ္း ေျပာျဖစ္ေသးတယ္.. သူက ကၽြန္မ စကားကို နားလည္ေနသလို သူ႔အၿမီး ဖြားဖြားေလးကို တစ္ဘုတ္ဘုတ္နဲ႔ ေထာက္ခံေနတဲ့ ပံုစံေလးနဲ႔... အရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္..။ စိတ္ညစ္စရာေတြ ႀကံဳလို႔ မ်က္ရည္က်ျပန္ေတာ့ သူစိတ္မေကာင္း.. ကၽြန္မနည္းနည္းေလး အငိုတိတ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္မေပၚ ခုန္တက္လာၿပီး သူ႔ေမးေလးနဲ႔ ပြတ္သတ္ ေျဖသိမ့္ တတ္ေသးတယ္..။<br /><br />ကၽြန္မအခန္းထဲက ေရခဲေသတၱာထဲမွာ သစ္သီးေတြသာမ်ားတာ.. Pet Food နဲ႔ တူတာဆိုလို႔ ထမင္းေျခာက္ခဲေလးေတာင္ ရွိမေနတတ္ပါဘူး.. ခုေတာ့ ေရခဲေသတၱာေဘးက စတီး(လ္)စင္ေလးေပၚမွာ Pet Food ဗူးေလးေတြ အစီအရီနဲ႔ ျဖစ္လို႔ေနေပါ့..။ လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈဟာ တကယ္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ထူးဆန္းပါတယ္..။ ကၽြန္မသူ႔ကို ေဘးမွာထားရင္း သစ္သီးတစ္ခုခု စားျဖစ္တိုင္း သူလည္း သစ္သီးေလးေတြကို လွ်ာေလးနဲ႔ လိုက္တို႔တတ္တာပါဘဲ.. တကယ္ဆိုရင္ ေၾကာင္နဲ႔ ေအးစက္စက္ သစ္သီးေတြနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လည္းေနာ္... ဒါေပမဲ့ သူလည္း စားတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မကို သိေစခ်င္တာေနမွာပါ..။<br /><br />ကၽြန္မအိမ္မွာ မရွိတဲ့ ေန႔လည္ေတြတိုင္း သူဟာကၽြန္မရဲ႕ ဝရမ္တာေလးမွာ ေဆာ့ကစား ေနတတ္တယ္..။ ညေရာက္လာရင္ေတာ့ သူ႔အိမ္ရွင္ေတြရဲ႕ အခန္းရွိရာကို သူ ျပန္သြားတာပါပဲ..။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ ျမန္မာျပည္ကို ခဏျပန္ဖို႔ ကိစၥေပၚလာတယ္.. ဒီဇင္ဘာ တစ္လလံုး ကၽြန္မမိသားစုေတြနဲ႔ အတူတူရွိေနၿပီး ဇနဝါရီလလယ္ ေရာက္မွ ျပန္လာျဖစ္မွာပါ... Christmas မွာ ကၽြန္မေၾကာင္ေလးနဲ႔ အတူတူရွိမေန ေပးႏိုင္ပါဘူး...။<br /><br />ကၽြန္မသူ႔ကို ႀကိဳၿပီးလက္ေဆာင္ေလး တစ္ခုခု ေပးခ်င္ေနမိတယ္.. အမွတ္တရေလးေပါ႔..။ တစ္ေခ်ာင္းထိုးအပ္ Set ေလးတစ္စံုရယ္.. သိုးေမႊးအနီရဲရဲေလး ႏွစ္လံုးဝယ္ၿပီး ေၾကာင္ေလးအတြက္ ဦးထုပ္ေလး စထိုးတယ္..။ သံုးရက္နဲ႔ပဲ ခ်စ္စရာဦးထုပ္ အနီရဲရဲေလး ထိုးၿပီးသြားပါတယ္..။ ထံုးစံအတိုင္း ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္လို႔ ေၾကာင္ေလး အလာကို ကၽြန္မၾကာၾကာ မေမွ်ာ္လိုက္ရပါဘူး သူေရာက္လာခဲ့တယ္..။ ကၽြန္မသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း လက္ေဆာင္ ဦးထုပ္ေလးကို သူ႔ေခါင္းေလးမွာ တယုတယ ေစာင္းေပးၿပီး သူ႔ေမးေစ့ေအာက္မွာ ႀကိဳးေလးနဲ႔ ဖြဖြေလး ခ်ည္ေပးလိုက္တယ္..။<br /><br />ကၽြန္မပါးစပ္ဖ်ားေလးကလည္း ဒါေၾကာင္ေလးအတြက္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ထိုးထားတဲ့ လက္ေဆာင္ေလးဆိုတာ တစ္ဖြဖြ ေျပာေနမိရင္းေပါ့...။ သူလည္း အရမ္းကိုေပ်ာ္ေနတာပါ.. အေမႊးဖြား ျဖဴျဖဴစြတ္စြတ္နဲ႔ သူ႔ေခါင္းေပၚက အနီရဲရဲဦးထုပ္ေလးက အရမ္းကို လိုက္ဖက္လြန္းေနတာေပါ့..။ ခ်စ္စရာေလးပါ..။ ကၽြန္မသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း ဓါတ္ပံုေလး႐ုိက္လိုက္တယ္..။ ခ်က္ျခင္းဘဲ အဲဒီပံုေလးကို Computer Background ေလးတင္လိုက္ပါတယ္...။<br /><br />ကၽြန္မရဲ႕ေၾကာင္ေလးက ေမာ္နီတာနားေလးကို ကပ္ကပ္သြားလိုက္ ေခါင္းေလးကို ေစာင္းရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ နမ္းလိုက္ ကၽြန္မဆီကို ျပန္ေျပးလာလိုက္နဲ႔ သူအရမ္းကို ေပ်ာ္ေနတာ သိသိသာသာပါဘဲ... ပံုေလးထဲမွာ ကၽြန္မကသူ႔ကိုေပြ႕ထားရင္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၿပံဳးေနသလို ဦးထုပ္အနီေလးနဲ႔ ေၾကာင္ေလးကလည္း မ်က္လံုးေလး အဝိုင္းသားနဲ႔ Camera ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာေလ...။ သူ... ေပါင္ေပၚကို ျပန္တက္လာေတာ့ ကၽြန္မသူ႔ကို စကားေတြ စေျပာမိတယ္... ကၽြန္မ မ႐ွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လိမ္လိမ္မာမာ ေနခဲ့ဖို႔ရယ္... ခြဲခြါေနရတာ ၾကာေနတဲ့ မိသားစုနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခ်ိန္ အိမ္မွာ ေပ်ာ္ေနရင္းနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္မေၾကာင္ေလးကို သတိရေနမိမွာ ဆိုတာေတြေရာ အစံုပါပဲ...။<br /><br />ပထမေတာ့ သူက ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတာေပါ့... ခဏေနေတာ့ ကၽြန္မေပြ႕ထားတဲ့ လက္ေတြထဲက ႐ုန္းထြက္ၿပီး ေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရမ္းရင္း ဦးထုပ္အနီေလးကို သူခါခ်လိုက္တယ္... ႐ုတ္တစ္ရက္ သူ႔ အမူအယာေတြကို ကၽြန္မနားမလည္ႏိုင္ဘဲ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္ေနတုန္းမွာ ကၽြန္မေ႐ွ႕က ကြန္ပ်ဴတာ စားပြဲေပၚကို ခုန္တက္ရင္း ကၽြန္မနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ သူထိုင္တယ္... ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို ခပ္တည္တည္နဲ႔ အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္... ကၽြန္မသိလိုက္ၿပီ... သူအရမ္း ေၾကကြဲ ေနၿပီဆိုတာကို...<br /><br />“ဟင့္အင္း ကၽြန္မလည္း ေၾကာင္ေလးလိုပါဘဲ.....” စိုးထိတ္တုန္ရီစြာနဲ႕ ထြက္လာတဲ့ ကၽြန္မရင္ထဲက စကားေလး မဆံုးခင္မွာ သူ.. အခန္းအျပင္ကို ေရာက္သြားခဲ့ၿပီ.. ကၽြန္မကို ေခါင္းငဲ့ကာ တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္ရင္း ျပတင္းေပါက္ေလးေပၚက ခုန္ဆင္းသြားခဲ့တယ္...။ ေၾကာင္ေလးကၽြန္မကို တကယ္ ထားသြားခဲ႔ၿပီလား.. ကၽြန္မမ်က္ရည္ေတြ အလိုလို က်လာတယ္.. သူ စိတ္ေကာက္သြားတာပါ.. စိတ္ေျပတာနဲ႔ ကၽြန္မဆီ ျပန္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္...<br /><br />ဒါေပမဲ့ အဲဒီေန႔ကစလို႔ ခ်စ္စရာ ေၾကာင္ျဖဴျဖဴေလးဟာ ရက္စက္စြာနဲ ကၽြန္မကို ခြဲသြားခဲ့ပါၿပီ..။ ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္.. မအိပ္ႏိုင္.. လြမ္းဖ်ား ဖ်ားၿပီး ေဆးခန္းျပလိုက္ရတဲ့အထိ ျဖစ္ဖူးတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူယံုႏိုင္မွာလဲ.!! လိုက္႐ွာပါေသးတယ္.. ကၽြန္မ ေဘးအခန္းေလးေတြအထိ သြားၿပီး တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ ေၾကာင္ေလးကို လိုက္ရွာမိတယ္... ဒါေပမဲ့..........။<br /><br />သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ႔ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့အရာပါ.. အပူေတြ... အပူမီးေတြ.. ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္ကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ကၽြန္မမွာ ေလာင္ကၽြမ္းလို႔.... ဒီေန႔ထက္ထိ ေၾကာင္ေလးျပန္လာဖို႔ကို ႐ူးသြပ္စြာ ေမွ်ာ္ေနမိဆဲ... အခန္းေလးမွာ ရွိေနခ်ိန္တိုင္းလည္း ေႏြ၊ မိုး၊ ေဆာင္း ရာသီမေ႐ြး ျပတင္းေပါက္ေလးကို ဖြင့္ထားမိေနဆဲ.... ေရခဲေသတၱာေလး ေဘးက စတီးစင္ေလးေပၚမွာလည္း ဖံုတက္ေနတဲ့ Pet Food ဗူးေလးေတြက အစီအရီရွိေနဆဲ... သူ.. ခဏေလးသာ ေစာင္းသြားခဲ့တဲ့ ဦးထုပ္နီနီေလးကိုလည္း တယုတယနဲ႔ ျမတ္ႏိုးစြာ ကၽြန္မသိမ္းထားမိေနဆဲပါ။<br /><br />ကၽြန္မရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာ ေမာ္နီတာေလးေပၚက သူ႔ပံုရိပ္ေလးဟာလည္း လေတြ ႏွစ္ေတြ ေျပာင္းသြားသည့္တိုင္ ခုထက္ထိ ဒီအတိုင္းေလးပါပဲ......<br /><br />ေဟာ.... မိုးဖြဲေလးေတြ က်လာျပန္ၿပီ... ကၽြန္မေလ...............<br /><br /><span style="color: rgb(204, 0, 0); font-weight: bold;">(ခင္ေလးငယ္)</span></span><span style="font-size:100%;"><br /></span></div></div><br /><br /><span style="color: rgb(102, 0, 0); font-weight: bold;"><br />ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္မုန္းစရာေၾကာင္နက္ႀကီး</span> <span style="color: rgb(0, 102, 0); font-weight: bold;">(ကိုရင္ေနာ္)</span><br /><div style="border: 0px solid white; overflow: auto; text-align: justify; width: 640px; height: 530px; color: rgb(0, 0, 153);"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:100%;"><br />က်ေနာ္႔ကို အၾကင္နာကင္းမဲ႔တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ ေမတၱာတရားေခါင္းပါးတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ဆို အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ေတြဆိုရင္ ခ်စ္လို႔ကို မရဘူး.. အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ဆိုတာ အိမ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳတာေတြ ႐ွိသလို အက်ိဳးမျပဳတာေတြလည္း ႐ွိပါတယ္..။ ေခြးဆိုရင္ အိမ္ေစာင့္ေပးတယ္ လံုၿခံဳေရးအတြက္ အက်ိဳးျပဳတယ္ေပါ႔.. ယုန္တို႔ ေ႐ႊငါးတို႔ ၾကက္တူေ႐ြးတို႔ကေတာ႔ အက်ိဳးမျပဳဘူး ထင္တာပဲ.. အေပ်ာ္သက္သက္ ဒါမွမဟုတ္ အလွျပၾကဘို႔ ေမြးၾကတယ္ထင္ပါတယ္.. တခ်ိဳ႕ဆို ေမ်ာက္တို႔.. ေႁမြတို႔.. ဝက္ဝံတို႔.. ႏိုင္ငံျခားမွဆို က်ားေတြ ျခေသၤ႔ေတြေတာင္ ေမြးတဲ႔လူ ႐ွိေသးတယ္..။<br /><br />သံေယာဇဥ္ ဆိုတာကလည္း တကယ္ေတာ႔ ျဖစ္လြယ္တယ္ေလ.. သက္မဲ႔အရာဝထၳဳ ေတြကိုေတာင္ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ေသးတာ သက္႐ွိတိရိစာၦန္ေတြကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္တာ ဆန္းေတာ႔ မဆန္းပါဘူး..။ အလြန္အက်ဴးႀကီး ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔.. တစ္ခ်ိဳ႕ဆို ေခြးေလးေတြ ေၾကာင္ေလးေတြကို လူေတြနဲ႔ တစ္တန္းတည္းထားၾကတယ္ ပြတ္သပ္ေပြ႕ပိုက္ ရင္ေသြးေလးက်ေနတာ.. သူတို႔စားဖို႔ သတ္သတ္လုပ္ေပးရတယ္ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းျပရေသးတယ္.. ေနာက္ဆံုး အီအီး.. ႐ွဴ႐ွဴးကအစ လိုက္တယ္ ေပးရတယ္.. တခ်ိဳ႕မ်ားဆို ကိုယ္႔ေခြးေလး.. ေၾကာင္ေလး ေပ်ာက္လို႔ ငိုလို႔ငို.. ဖ်ားလို႔ဖ်ား.. </span><span style="font-size:100%;"> စိတ္ညစ္စရာပါ..။</span><br /><span style="font-size:100%;"><br />အဲ႔ဒီလို အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ေတြထဲမွာ ေၾကာင္ကိုေတာ႔ အမုန္းဆံုးပဲ.. ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ႔ မသိဘူး ငယ္ငယ္ထဲက မုန္းကို မုန္းေနတာ.. Tom & Jerry ထဲက ႂကြက္ေလးကို ႏိုင္စားလို႔ မုန္းသြားတာလားေတာ႔ မသိဘူး.. ႐ြံလည္း႐ြံတယ္ ေၾကာင္ေတြ႕ရင္ တစ္ခုခုနဲ႔ ေပါက္ခ်င္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ ကန္ပလိုက္ခ်င္တယ္.. တကယ္တကယ္ အလြတ္ႀကီးကို မုန္းေနတာ..။<br /><br />တစ္ရက္ေတာ႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ႐ွမ္းျပည္ဘက္ ခရီးထြက္ျဖစ္တယ္.. မႏၱေလးေရာက္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္မွာ တစ္ည ဝင္တည္းရတာေပါ႔.. ျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ အိမ္မွာ ေၾကာင္နက္ႀကီး တစ္ေကာင္႐ွိတယ္.. သူတို႔ မိသားစုကလည္း ေၾကာင္နက္ႀကီးကို ေသြးသားရင္း တစ္ေယာက္လိုကို ခ်စ္ၾကတာ.. လြန္လြန္းပါတယ္ ေပြလိုက္ ဖက္လိုက္ ပြတ္လိုက္ သပ္လိုက္ နမ္းေတာင္ နမ္းလိုက္ေသးတယ္.. က်ေနာ္ေလ စိတ္ေတြ ညစ္လိုက္တာ တကယ္တကယ္..။ နဂိုကမွ ေၾကာင္မုန္းသူပါဆိုမွ အဲ႔ဒီလို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေတြ ျမင္ေတာ႔ အသည္း ယားလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔..။<br /><br />ညေရာက္ေတာ႔ သူတို႔မိသားစုနဲ႔အတူ ထမင္းစားတာေပါ႔.. အဲ႔ဗ်ာ.. “ေညႇာင္..” ဆိုၿပီး ထမင္းစားပြဲေပၚ ခုန္တက္လာေရာဗ်ာ.. လန္႔လည္းလန္႔ အံ႔လည္း အံ႔ၾသသြားတာေပါ႔.. သူတို႔ကေတာ႔ “သားေလး...လာ..” ဆိုၿပီး စားပြဲေပၚ ငါးေၾကာ္တစ္တံုး ခ်ေပးလိုက္တယ္ဗ်ာ.. ၿပီးေတာ႔ ဟိုဟင္းခြက္လိုက္နမ္း ဒီဟင္းခြက္လိုက္နမ္းနဲ႔.. အငယ္မေလးက “သားငယ္ေနာ္ နင့္ဟာနင္စား” ဆိုၿပီး ေနာက္တစ္တံုး ခ်ေပးလိုက္ျပန္ေရာ.. ၾကည့္ေလဗ်ာ မသတီစရာ ေၾကာင္ကိုမ်ား အဲ႔လိုေကၽြးစရာလားဗ်ာ.. က်ေနာ္ေလ ဆက္စားရ အခက္ မစားရ အခက္.. ဟင္းခြက္ေတြကို ေက်ာ္ခြၿပီး က်ေနာ္႔ထမင္းပန္းကန္နား လာနမ္းေသးတယ္.. ေတာ္ေသးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက အလိုက္တသိ ဂုတ္ကေန ကိုင္ၿပီး ဆြဲယူသြားေပလို႔.. စိတ္ညစ္လိုက္တာဗ်ာ.. သူတို႔မို႔ မ႐ြံမ႐ွာ..။<br /><br />ဒီလိုနဲ႔ ထမင္းစားၿပီးေတာ႔ ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ရင္း စကားေျပာၾကတာေပါ႔.. အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ ေၾကာင္စုတ္ေၾကာင္ျပတ္က “ေညႇာင္..” ဆိုၿပီး က်ေနာ္႔ေပါင္ေပၚ ခုန္တက္လာပါေရာ.. ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ႔ လန္႔သြားတာေပါ႔.. သူ႔လက္သည္းေတြက က်ေနာ္႔အသားကို အပ္ေတြနဲ႔ ထိုးလိုက္သလိုပဲ.. က်ေနာ္လည္း စတြန္႔သြားတယ္.. အိမ္႐ွင္ေတြ ေ႐ွ႕မွာဆိုေတာ႔ ေမာင္းထုတ္ရမွာ အားနာတာေပါ႔.. သူတို႔အခ်စ္ေတာ္ အသည္းတံုးႀကီးကိုး.. ေဒါသကို ေအာင့္အီးရင္း ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ၾကင္နာသေယာင္ ေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးေန ရေတာ႔တာေပါ႔.. သေကာင့္သားကလည္း သူ႔အိပ္ယာမ်ား မွတ္ေနလားမသိ ဟိုလူးဒီလိမ္႔.. က်ေနာ္ေလ ၾကက္သီးေတြထ.. ဆူးကဆူး.. ယားကယားနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ၿပံဳးသာ ၿပံဳးေနရတယ္ စိတ္ထဲမွာေတာ႔ စိတ္႐ွိလက္႐ွိ ကိုင္ေပါက္ လိုက္ခ်င္ေနတာ.. မသိမသာ ၾကမ္းေပၚ ျပန္ခ်လိုက္ ဒင္းက ျပန္ခုန္တက္လာလိုက္.. လက္သည္းႀကီးက ထိုးလိုက္.. က်ေနာ္က စတြန္႔သြားလိုက္နဲ႔ ေသသာ ေသလိုက္ခ်င္ေတာ႔တယ္..။<br /><br />ေသခ်င္းဆိုးက ဘယ္မွကိုမသြားေတာ႔ဘူး.. က်ေနာ္႔ေပါင္ေပၚမွာ မွိန္းေနေလရဲ႕.. က်ေနာ္ေလ စိတ္ေတြတိုလိုက္တာ.. အိမ္သားေတြမသိေအာင္ သူ႔ဂုတ္သားက အရည္ျပားကို ပြတ္သလိုလိုနဲ႔ တအားဆြဲလိမ္လိုက္ေတာ႔ “ေညႇာင္.. ေညႇာင္” ဆိုၿပီး ေအာ္ပါေလေရာ.. အိမ္သားေတြကလည္း ေၾကာင္စကားမ်ား နားလည္ေလသလားမသိ အားလံုးက်ေနာ္ကို ဝိုင္းၾကည့္ၾကတယ္.. က်ေနာ္လည္း စပ္ဖီးဖီးနဲ႔ သူ႔ေခါင္းကို က်ေနာ္႔ပါးနဲ႔ ကပ္ရင္း “အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ စလို႔ေကာင္းတယ္” လို႔ေျပာလိုက္ရတယ္.. အိမ္သားေတြကလည္း ေက်နပ္သြားဟန္နဲ႔ ၿပံဳးၾကည့္ေနၾကတယ္.. က်ေနာ္႔ စိတ္ထဲကေတာ႔ ကလိကလိနဲ႔.. လုပ္ခ်င္ေနတာ..။ ေၾကာင္စုတ္က က်ေနာ္႔ပါးကို လွ်ာနဲ႔လွမ္းလ်က္မလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ အေ႐ွာင္ျမန္ေပလို႔..။<br /><br />ညအိပ္ယာဝင္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မရဘူး ဘယ္အခ်ိန္ အိပ္ယာေပၚ တက္လာမလဲလို႔ ေတြးၿပီး လန္႔ေနရတာ.. သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာ႔ အေပါ႔က သြားခ်င္လာေရာ အိပ္ယာက မထခ်င္ထခ်င္ ထရေတာ႔တာေပါ႔.. အခန္းျပင္ ထြက္လိုက္ေတာ႔ တစ္အိမ္လံုး အိပ္ေနၾကတာ ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္လို႔.. မီးခလုတ္ကလည္း ဘယ္နား႐ွိတယ္မသိ အကန္းတစ္ေယာက္လို ဟိုစမ္းဒီစမ္း ဝါးတားတားနဲ႔..။<br /><br />အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာ “ဒိတ္” ကနဲ႔ ရင္တုန္သြားတယ္.. ေက်ာထဲကလည္း ေအးခနဲ စိမ္႔သြားတယ္.. ၾကက္သီးေတြလည္း “ျဖန္း” ကနဲ႔ ထသြားတယ္.. က်ေနာ္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ အစိမ္းေရာင္မ်က္လံုးတစ္စံု.. က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တည့္တည့္ေလာက္ဆီက.. သရဲဆိုတာမ်ားလား..!! ေၾကာက္လန္႔စိတ္ေတြနဲ႔ ရင္ေတြ တုန္လာတယ္..။<br /><br />ေတြးေနတုန္းမွပဲ “ေညႇာင္...” ဆိုၿပီး ေရခဲေသတၱာေပၚက ခုန္ခ်လာတဲ႔ “မ်က္လံုးစိမ္းစိမ္း ေၾကာင္စုတ္”.. က်ေနာ္႔ေျခေထာက္နား ေရာက္လာတယ္.. သူ႔ကိုယ္လံုးနဲ႔ က်ေနာ္႔ေျခေထာက္ကို ပြတ္သပ္ရင္း ကစားေနတယ္.. က်ေနာ္႔ေျခဖမိုးေပၚ သူ႔လက္သည္းဆူးဆူးေတြ လာေထာက္မိေတာ႔.. က်ေနာ္ေလ ေၾကာက္တာေရာ.. လန္႔သြားတာေရာ.. စိတ္တိုတာေရာ.. နာတာေရာ.. မုန္းတာေရာ.. အားလံုးေရာၿပီး ႐ုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ႀကံဳးကန္လိုက္မိတယ္.. “ေညႇာင္...))))..” “ ဒုန္း..)))..” ဆိုၿပီး ခပ္ေဝးေဝးကို လႊင့္ထြက္သြားတယ္...။<br /><br />သူငယ္ခ်င္းလာႏိုးေတာ႔ မနက္(၈)နာရီထိုးေနၿပီ.. (၉)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုရင္ ႐ွမ္းျပည္တက္ဖို႔ ကားလာႀကိဳေတာ႔မယ္.. ပ်ာယီးပ်ာယာထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းသို႔အသြား စားပြဲေအာက္က ေဒါင့္ေလးမွာ ေခြေနတဲ႔ “ေၾကာင္နက္”..။<br /><br />က်ေနာ္႔ကိုေတြ႕ေတာ႔ အၿမီးေလးကုတ္သြားတယ္.. တစ္ခ်ိန္လံုး ေျပးလြားခုန္ေပါက္ ေဆာ႔ကစားေနတတ္တာ ခုေတာ႔ ၿငိမ္လြန္းေနတယ္.. သူ႔မ်က္လံုးေတြက ငိုထားသလို မို႔မို႔အစ္အစ္ ရီေဝေနတယ္.. က်ေနာ္႔ကို ၾကည့္ေနတဲ႔ သူ႔အၾကည့္ေတြက တစ္ခုခု ေျပာေနသလိုလို..။ ရန္လိုမႈ မုန္းတီးမႈေတြ မပါတာေတာ႔ေသခ်ာတယ္.. က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ “ထိတ္” ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္.. ညက က်ေနာ္ ကန္လိုက္လို႔မ်ား သူတစ္ခုခုျဖစ္သြားသလား..! ေျခလက္ေတြမ်ား က်ိဳးပဲ႔ကုန္ၿပီလား.. ေသခ်ာပါၿပီ.. က်ေနာ္လြန္သြားၿပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္ၿပီ..။<br /><br />က်ေနာ္သူ႔အနား မသိမသာ ကပ္သြားေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ ခၽြန္ခၽြန္ထက္ထက္ လက္သည္းေလးေတြကို ဖြက္ရင္း မ်က္လံုးေလး မွိတ္သြားတယ္.. နာက်င္ညည္းညဴသံ ခပ္တိုးတိုးေလး ၾကားေနရတယ္.. ဟုတ္ပါတယ္.. က်ေနာ္႔ေၾကာင့္ သူဒဏ္ရာရသြားခဲ႔ၿပီ.. က်ေနာ္တကယ္ကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသြားတယ္.. သူ႔ေခါင္းေလးနဲ႔ ေက်ာေလးကို က်ေနာ္ သပ္ေပးေနမိတယ္.. ရင္ထဲကတကယ္ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ သနားၾကင္နာမႈနဲ႔ပါ..။ က်ေနာ္... က်ေနာ္ေလ...။<br /><br />႐ွမ္းေတာင္တန္းႀကီးေတြကို တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး ေက်ာ္ျဖတ္ေနသလို က်ေနာ္႔အေတြးေတြလည္း လိႈင္းလံုးႀကီးေတြလို ရင္ထဲမွာ တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး.. သူဟာ ရန္သူလည္း မဟုတ္၊ အင္အားခ်င္းလည္း မမွ်၊ အျပစ္လည္း မ႐ွိ.. ေမတၱာခံယူရန္သက္သက္ ကိုယ္႔အနား ကပ္လာေသာ တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ကို ေမတၱာတရား မ႐ွိေသာ.. အၾကင္နာ ကင္းမဲ႔ေသာ.. ရက္စက္တတ္ေသာ.. အသိဉာဏ္ မ႐ွိေသာ က်ေနာ္.. သူ႔ကိုနာက်င္ေစခဲ႔ၿပီ.. က်ေနာ္မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားလိုက္တယ္.. သံေယာဇဥ္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာရဲ႕ ေလးနက္တဲ႔ အဓိပၸါယ္ကိုလည္း က်ေနာ္လက္ေတြ႕ နားလည္သြားပါၿပီ.. ေၾကာင္နက္ေလးရဲ႕ပံုရိပ္နဲ႔ “ေညာင္..” ဆုိတဲ႔အသံေလး ျမင္ေယာင္ၾကားေယာင္လာတယ္.. “ေနာင္တ” ဆိုတာထက္ပိုတဲ႔ အသိတရားတစ္ခုကို က်ေနာ္ တကယ္ရ႐ွိလိုက္ပါၿပီ...။<br /><br /><span style="color: rgb(153, 0, 0); font-weight: bold;">(ကိုရင္ေနာ္)</span></span><span style="font-size:100%;"><br /></span></div></div><br /><br /><span style="font-weight: bold;"><span style="color: rgb(102, 0, 0);">လက္သံုးစကား</span> <span style="color: rgb(0, 102, 0);">(ကေလးေလး)</span></span><br /><div style="border: 0px solid white; overflow: auto; text-align: justify; width: 120px; height: 250px; color: rgb(0, 0, 153);"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size:100%;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size:100%;">က</span><br /><span style="font-size:100%;">ေလး</span><br /><span style="font-size:100%;">ေလး</span><br /><span style="font-size:100%;">က</span><br /><span style="font-size:100%;">ေတာ႔</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">ဘာ</span><br /><span style="font-size:100%;">မွ</span><br /><span style="font-size:100%;">ေရး</span><br /><span style="font-size:100%;">ေတာ႔</span><br /><span style="font-size:100%;">ဖူး</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">က</span><br /><span style="font-size:100%;">ေလး</span><br /><span style="font-size:100%;">ေလး</span><br /><span style="font-size:100%;">ရဲ႕</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">လက္</span><br /><span style="font-size:100%;">တံုး</span><br /><span style="font-size:100%;">စ</span><br /><span style="font-size:100%;">ကား</span><br /><span style="font-size:100%;">ေလး</span><br /><span style="font-size:100%;">ဖဲ</span><br /><br /><span style="font-size:100%;">ေျပာ</span><br /><span style="font-size:100%;">ေတာ႔</span><br /><span style="font-size:100%;">မယ္</span><br /><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">တိ</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;"><br />ဖူး</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">တိ</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">ဖူး</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">ဗိုက္</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">ဆာ</span></span><br /><span style="font-size:100%;"><span style="font-weight: bold;">တယ္</span></span><br /></div></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: center;"><br /></div><span style="font-size:100%;"><img class="emoticon" src="http://us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/mesg/emoticons7/36.gif" alt="celebrate" title="celebrate" /></span><br /><br /><span style="font-size:100%;"><span style="color: rgb(153, 0, 0); font-weight: bold;">က<br />ေလး<br />ေလး</span></span><br /></div></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(0, 102, 0);">အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ႐ွင္ဗ်ာ.. </span><br /><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(102, 0, 0); font-weight: bold;">ကိုရင္ေနာ္ <img class="emoticon" src="http://us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/mesg/emoticons7/26.gif" alt="nerd" title="nerd" /> ခင္ေလးငယ္ <img class="emoticon" src="http://us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/mesg/emoticons7/5.gif" alt="senyumkenyit" title="senyumkenyit" /> ကေလးေလး</span> <img class="emoticon" src="http://us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/mesg/emoticons7/36.gif" alt="celebrate" title="celebrate" /><br /></div><br /></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-17621203018261270812009-04-09T11:14:00.000+06:302009-04-09T11:17:32.797+06:30အားလုံးျမဴးတဲ႔ ျမန္မာ နွစ္သစ္ကူး<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO61prqchSO1lCKk-1uzufKoRe61fdI8mG8FBsJ_hMplRN1vRMIkr_VuXPZx-UHukYbwiVwkh-91dtF0qIuQHtEF-cei_DIND4nOCoNiBbKd1Dh3GtI33uhI4gjON7tXx1QB0McoOPuMQ/s1600-h/IMG2096A.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO61prqchSO1lCKk-1uzufKoRe61fdI8mG8FBsJ_hMplRN1vRMIkr_VuXPZx-UHukYbwiVwkh-91dtF0qIuQHtEF-cei_DIND4nOCoNiBbKd1Dh3GtI33uhI4gjON7tXx1QB0McoOPuMQ/s320/IMG2096A.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319775686143300370" border="0" /></a><span style="color: rgb(102, 0, 204);">မီးေလးေနတဲ႔တိုက္အေပၚထပ္ကေန ဟိုဖတ္ျခံထဲကိုလွမ္းရိုက္လိုက္တာပါ<br />ပိေတာက္ေတြပြင့္ေနတာကို အသဲယားလြန္း လြန္းလြန္းလို႕ အဟီးးး</span><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp2oGQaf5oIwW8jKbflzTeePAgn4nR8F7-CQhgqs-hS6MQC1bRkufoXMqkLunGPVqpumzz6ERc21t2-u-nXUhuiGagYwdCfVKBb1LWerm8AGVpwqT0qj_Y-5UljRNDnEylTyPjxozwmp8/s1600-h/IMG2101A.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgp2oGQaf5oIwW8jKbflzTeePAgn4nR8F7-CQhgqs-hS6MQC1bRkufoXMqkLunGPVqpumzz6ERc21t2-u-nXUhuiGagYwdCfVKBb1LWerm8AGVpwqT0qj_Y-5UljRNDnEylTyPjxozwmp8/s320/IMG2101A.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319775683219787810" border="0" /></a><span style="color: rgb(102, 0, 204);"> အဟဲ ဒီပုံကေတာ့ လမ္းသြားရင္းနဲ႔ သူမ်ားျခံစည္းရိုးမွာငု၀ါပန္းေတြပင္လုံးကၽြတ္ ပြင့္ေနတာေတြ႕လို႕လိုခ်င္တာ ခုးမရေတာ့ ရေအာင္ယူမယ္ဆိုျပီး ဓါတ္ပုံရိုက္လာလိုက္တာ အဟီးးးးးးး </span><br /><span style="color: rgb(102, 0, 204);">ဖုန္းနဲ႔လွမ္းရိုက္တာဆိုေတာ့ ပုံေတြကမၾကည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္( ကင္မရာမရွိေတာ့လို႕ သနားရင္၀ယ္ေပးၾကပါေနာ္ အဟီးးးး)</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span style="color: rgb(51, 51, 255);">တူေလးဖိုးဂ်ယ္ကတတ္ဂ္လို႕ ေရးခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲျဖစ္သြားတယ္ တူေလးကအလိုက္သိတယ္ အဟတ္<br />မီးေလးငယ္ငယ္ကေက်ာင္းသူငယ္တန္း တစ္တန္းကေနစျပီးေတာ့ နွစ္တိုင္းပဲ(၇)တန္းထိ သၾကၤန္အက ကရတယ္ အဲ႔တုန္းကဆို လိုက္လည္ဖို႕သိပ္စိတ္မ၀င္စားေသးဘူးေပါ့ အကပဲကခ်င္ေနတာ ဟီးး<br />မွတ္မွတ္ရရ(၈)တန္းေက်ာင္းျပီးေတာ့ အက ကဖို႕ကအေကာင္ေတြကၾကီးေနၾကျပီးေလ ရပ္ကြက္မွာကဖို႕ လာေခၚၾကတယ္ မီးေလးက ရပ္ကြက္မွာမကခ်င္တာနဲ႔ မကေတာ့ပဲသၾကၤန္မွာကားနဲ႔လိုက္လည္တာေပါ့ ပထမဦးဆုံးပဲ သၾကၤန္တြင္းမွာ က်ိဳကၡမီ..စပ္စဲေရာက္ဖူးတာေပါ့ ...၊<br />အရမ္းေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ အဲ႔တုန္းကအမ်ိဳးေတြနဲ႔သြားၾကတာ ေမာင္နွမေတြနဲ႔ေပါ့ မီးေလးရဲ႕အမ၀မ္းကြဲကသူငယ္ခ်င္းလဲဟုတ္ေမာင္နွမလဲဟုတ္ေပါ့ သူပါရင္လိုက္တယ္ သူမပါရင္အေဖာ္မရွိလို႕<br />အိမ္ကလဲအေဒၚေတြနဲ႔ဆိုထည့္တာေပါ့. သၾကၤန္ထမင္းကိုေလ ခ်မ္းကခ်မ္း ဗိုက္ကဆာနဲ႔ စားရတာ ဘာနဲ႔မွ<br />လဲလို႕မရနိုင္ေတာ့ဘူး .....သတိရတယ္<br /><br />မီးေလး(၁၀)တန္းေက်ာင္းျပီးတဲ႔နွစ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကားငွားျပီးေတာ့ တစ္ညအိပ္ က်ိဳကၡမီ..စပ္စဲ သြားၾကတာေပါ့ အဲ႔တုန္းကေတာ့ အေမနဲ႔အေဖနဲ႔ကို ေန႕ခ်င္းျပန္ဆိုျပီး လိမ္သြားတယ္ အက်ီအပိုကိုေတာ့ ဖြက္ျပီးယူလာတာေပါ့ မီးေလးရဲ႕ညီမေတာ္ကလဲလိုက္ခ်င္တယ္ ျပီးေတာ့သူကညအိပ္ရင္ရွဴးေပါက္ခ်တယ္<br />အဲ႔တုန္းကသူက၅တန္းပဲရွိေသးတယ္...<br />သူ႕ကိုအေမ့ဆီမွာမုန္႕ဖိုးေတာင္းခိုင္းတာေလ မီးေလးပါတာပဲ မီးေလးပဲထမင္း၀ယ္ေကၽြးေပါ့တဲ႔<br />ေကာင္းေရာ အဲ႔တုန္းက ကိုယ့္မွာစိတ္လြပ္ကိုယ္လြတ္မသုံးရဘူး သိတယ္မဟုတ္လားငွဲ႕ေတာ္မူရတယ္ေလ<br />နွမေတာ္ကို ညအိပ္ေတာ့ အခန္းကၾကိဳတင္မငွားရလို႕ အခန္းမရွိဘူး ကားေပၚမွာပဲအိပ္ရတယ္ မနက္ေရာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ ေျပာၾကတာေပါ့ ဘယ္ကေရေတြလာလဲတဲ႔ စိုကုန္ျပီးတဲ႔ မီးေလးကကားေပၚမွာမအိပ္ပဲ အုန္းပင္ခုံတန္းမွာသြားအိပ္ေနတာ သူတို႕ကိုၾကည့္ျပီးရီရတာလက္ကုန္ပဲ<br />မီးေလးညီမရွဴးေတြေပါက္ခ်ထားတာသူတို႕ကိုစိုကုန္တယ္ေလ ဟိဟိ ေရးေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ရယ္ေနေသးတယ္ ဟတ္ဟတ္<br /><br />အမွတ္တရေလးေတြေပါ့ ...အယ္က်န္ေသးတယ္ စပ္စဲကိုအသြားတုန္းက ကားေပၚကေန တတ္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႔<br />သူငယ္ခ်င္းေယာက်ၤားေလးေတြေလ ဂြေတြျပဲကုန္တယ္ ဟိဟိ ဂြျပဲတာနွစ္ေယာက္ေပါ့ သူတို႕ကားေပၚလွမ္းတတ္ရင္ ကိုယ္ေတြကမ်က္နွာလြဲထားရတယ္ ဟိဟိ<br />ဘာအံအျပန္လမ္းမွာ ရိုးဂိုးဘုရားကို၀င္ျဖစ္ေသးတယ္ စည္သလားမေမးနဲ႔ ကားေတာင္တိုးမေပါက္ဘူး ကဲေနၾကတာ ရန္ပြဲေတြေလ ကိုယ္ေတြကအိပ္ငိုက္ေနလို႕ မကဲနိုင္ေတာ့ဘူး ေမာ္လျမိဳင္တစ္ပတ္ပတ္ျပီးတာနဲ႔<br />ဘားအံကိုခ်ီတတ္လာတာေပါ့ အိႏၷဳအ၀င္မွာထမင္းအ၀ဆြဲၾကတာေပါ့ လိုက္ပြဲေတြကထပ္ေနေရာ ညီမေတာ္ကေတာ့ အလကားရတယ္ေလ အသကုန္ဆြဲတာ အဲ႔ဒိကတည္းက ၾကိဳတင္မသိလိုက္မိဘူး သူတို႕ေတြကိုယ့္အေပၚတာ၀န္က်လာမွာ ..း)<br /><br />စားျပီးေသာက္ျပီးတာနဲ႔ခ်ီတတ္ျပန္တာေပါ့ ဆဒၵန္ဂူ ကိုေပါ့ ျပီးေတာ့ေရတံခြန္ သူကေျပာင္းျပန္စီးဆင္းတဲ႔ေရတံခြန္ မေတြ႕ဖူးရင္လာၾကည့္ၾကေနာ္ အဟဲ<br />အိမ္ကိုမိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္တယ္ ဘာျဖစ္တယ္သိလား အဟင့္ ေပ်ာ္လာၾကပီးျပီးေလ အေဖ့ရဲ႕ နရင္းအုပ္တာေလးေတာ့ ထမင္းမစားခင္ ခံလိုက္ရတာေပါ့ခ်င့္ .....အဟိ<br /><br />မီးေလးဘန္ေကာက္ေရာက္ျပီးတစ္နွစ္ၾကာေတာ့ျပန္သြားတယ္ သၾကၤန္ျပန္ကဲတယ္ ၄ရက္ရွိတာ၅ရက္ကဲတယ္<br />ေတာ္ေသးတယ္ အေဖအိမ္ေပၚကမနွင္ခ်တာ ဟီးးးးးးးးး အဲ႕မွာေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ စကားစပ္မိလို႕ပါ အဟိ<br />ပထမတစ္ရက္မုန္႕လုံးေရေပါလုပ္တယ္ အိမ္ေရွ႕မွာမ႑ပ္ ထိုးျပီးေတာ့ေပါ့ မနက္ပိုင္းက်ေတာ့လုံးေနၾကတာအဆင္ကိုေျပလို႕ အိမ္ေရွ႔ကေန ေဟးးးးးးးးေဟးးးးးးးးးလို႕ေအာ္ေအာ္ျပီး သြားၾကတဲ႔ကားေတြရဲ႕အသံၾကားေတာ့ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြ ကားငွားျပီး ကမ္းနားေလးတစ္ပတ္ေလာက္ပတ္လိုက္က်တယ္ ေနာက္ေန႕မွာလိုက္လည္မွာဆိုလို႕ အဆာေျပေပါ့ အဟီး<br />ျပန္လာျပီးမုန္႕လာျပန္စားၾကတယ္ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလးေတြနဲ႔ထုပ္ထုပ္ထားျပီးသြားလည္ျပီးျပန္လာတဲ႔ သူေတြရဲ႕ကားေပၚကိုျပစ္တင္ေပးၾကတယ္ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာမေျပာပါနဲ႔ေတာ့ အဲ႔အခ်ိန္မွာသူတို႕လဲဗိုက္ေတြဆာေနေလာက္ျပီးေလ သၾကၤန္မွာအဲ႔လိုကုသိုလ္လုပ္ရတာလဲ ပီတိတစ္မ်ိဳးပါပဲ..။<br /><br />ျပီးခဲ႔နွစ္ကေတာ့ ပထမရက္မွာမီးေလးေသာက္တယ္ ဧည့္သည္ေတြမ်ားလို႕ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ပဲကဲလိုက္ရတယ္ မလြတ္လပ္ဘူး သူမ်ားေျပာေပါက္ျဖစ္မွာလဲဆိုးရေသးတယ္ ဒုတိယရက္က်ေတာ့မေသာက္ဘူး မုန္႕လုပ္ေကၽြးတယ္ ေနာက္ဆုံးရက္လဲေရာက္ေရာ ဘီယာကနွစ္ဖာက်န္ေသးတယ္ အလုပ္ျပန္လုပ္တဲ႔သူကျပန္သြားၾကျပီး<br />မီးေလးကေတာ့ အလုပ္ပိတ္ေသးတယ္ဆိုေတာ့ ပ်င္းေနတာေပါ့ အဲ႕ဒီလိုနဲ႔ထိုင္ေနၾကတုန္း ေရခဲထုပ္နဲ႔ ေခါက္ဆြဲသုပ္ပန္ကန္နဲ႔ ဘီယာတစ္ဖာနဲ႔ အကိုၾကီးတစ္ေယာက္ေရာက္ခ်လာပါေရာ သူယူလာတဲ႔ေရခဲေတြကို<br />ဇလုံၾကီးထဲထည့္ေရထည့္ျပီး အဲ႕ေရေအးနဲ႔ မီးေလးလိုက္ေလာင္းတာေပါ့ ေသြးေပးပူတယ္ေလ ေရေဆာ့ရင္းနဲ႔ သူတို႕ေသာက္ေနတာကိုသြားလုေသာက္လိုက္ ေခါက္ဆြဲသုပ္ေလးစားလိုက္နဲ႔ သီခ်င္းကိုအက်ယ္ၾကီးဖြင့္ျပီးကလိုက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲရွဳပ္ေနေတာ့တာ...။<br /><br />ဘယ္သူ႕မွရွက္ရမဲ႔သူေတြလဲရွိေတာ့ဘူးေလ မီးေလးေသာက္တာမ်ားသြားလာေတာ့မသိဘူး<br />သီခ်င္းနဲ႔အညီ ခုန္ုခုန္ျပီးကတာ ကကြက္ေတြေတာ့ေတာ္ေတာ္စုံသြားတယ္ ဟိဟိ<br />ဘီယာသုံးဖာလဲကုန္ေရာ မီးေလးအခန္းထဲေတာင္၀င္မနိုင္ဘူး အေပါက္၀မွာပဲစက္ေတာ္ေခၚသြားပါေတာ့တယ္ရွင္..ဟီးးးးးးးးး<br />အဲ႔ဒါကအတိတ္က ခုလာမယ့္သၾကၤန္ကေတာ့ ပင္လယ္မွာသြားကဲမယ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာမုန္႕လုံးေရေပၚနဲ႔<br />မုန္႕လက္ေဆာင္းလုပ္မယ္လို႕ေျပာထားၾကတာပါပဲရွင့္ မၾကာခင္ျဖစ္လာမည္ ေပါ့ ....<br />ဘန္ေကာက္မွာရွိသူမ်ား မီးေလးတို႕နဲ႔အုပ္စုဖြဲ႔မယ္ဆိုရင္ဆက္သြယ္လိုက္ေနာ္ .ဟီးးးးးးးးးးးး<br /><br />တူေလးဂ်ယ္ေရ အိုေကတယ္ေနာ္ ေက်နပ္တယ္ေနာ္<br />အာလုံးပဲနွစ္သစ္မွာစိတ္လက္ေပါ့ပါးျပီး နုပ်ိဳလန္းဆန္းလို႕ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစရွင့္။။။။။။။</span></span>flowerworldhttp://www.blogger.com/profile/17854368368546619757noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-60196572661685198412009-04-03T16:16:00.001+06:302009-04-03T16:20:01.744+06:30Dream>> တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာ<div style="text-align: justify;">ေဆာင္းဥတုရဲ့ ညေနခင္း တစ္ခုမွာ အမည္မသိ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး အထုတ္ကေလး တစ္ထုတ္ပိုက္ၿပီး ကၽြန္မဆီ ကိုတည့္တည့္ ေလွ်ာက္လာ ေနသည္။ ကၽြန္မကကုိ ေတြ႔ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ၀မ္းသာအားရနဲ႔<br /><br />“ညီမေလး...အစ္မကို တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါလားဟင္၊ အစ္မသမီးေလးကို ညီမေလးဆီမွာ ေစာင့္ေရွာက္ ထားေပးပါလား၊ အစ္မွာ ကေလးေတြက မ်ားေတာ့ သူတို႔ကို တစ္ေယာက္ခ်င္း ေစာင့္ေရွာက္ ေပးဖို႔က အဆင္မေျပလို႔ပါ ညီမေလးရယ္။ ညီမေလးက ကေလးခ်စ္ တတ္ေတာ့ အကူအညီ ေတာင္းၾကည့္တာပါ။ အားလည္း နာတယ္ညီမေလးရယ္၊ကူညီေပးပါေနာ္။"ေအာ္.. ဟုတ္ကဲ့၊ ရပါတယ္အစ္မရဲ့။"<br /><br />အမ်ိဳးသမီးမွ ေျပာေျပာဆိုဆုိ အထုတ္ ကေလးအား ကၽြန္မကို ေပးေလသည္။ ကၽြန္မၾကည့္ လုိက္ေတာ့အုိ ...၀၀ကစ္ကစ္နဲ႔ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလးပါလား။ ကေလး ခ်စ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မသူ႔ကို ျမင္ျမင္ခ်င္္း ခ်စ္မိသြားတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကို ကတိေပးလိုက္ေလသည္။<br /><br />“စိတ္ခ်အစ္မ။ ဒီသမီးေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”<br /><br />“၀မ္းသာလုိက္တာ ညီမေလးရယ္။ အစ္မလည္း မၾကာမၾကာ ညီမေလး ဆီကိုလာ လည္ပါ့မယ္။”<br /><br />“ညီမလည္း သမီးေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားလို႔ပါ။ ဘာမွ စိတ္မပူ နဲ႔ေနာ္အစ္မ၊ သူ႔ကို သမီေလး တစ္ေယာက္လုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ။”<br /><br />ဒီလိုနဲ႔ သူမဘ၀ရဲ့ တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို ဒီသမီးေလးက ေနရာ ယူလာေလသည္။ သမီးေလး ေၾကာင့္လည္း သူမဘ၀ ပိုစိုေျပလာ ခဲ့တယ္ေလ။ သူမရဲ့ မိသားစုကေတာ့ ကန္႔ကြက္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနဲ႔ အတိုက္အခံ လုပ္ၿပီး သမီးေလးကို ေမြးစားလုိက္ေလသည္။ သမီးေလးကိုလည္း ေမစီရတနာ လုိ႔နာမည္ ေပးထားလိုက္သည္။ ေမစီေလးဟာ သူမရဲ့ အခ်ိန္ေတြ အားလံုးကို အပိုင္ သိမ္းထားေလသည္။ေမစီေလးေၾကာင့္ သူမအထီးက်န္ ဆန္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းသြားေလသည္။ ေမစီေလးကလည္း သူမကို ေတာ္ေတာ္ခင္တြယ္သည္။ သူမကလည္း သမီးေလး ေမစီမွ ေမစီ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။<br /><br />တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီကေလး နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ ေနေတာ့ သူမမိသားစုရဲ့ ျငိဳျငင္ျခင္းနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ေ၀ဖန္ျခင္းကို သူမခံရေလသည္။ သူမကုိ ကေလးရူးေလး ရူးေနတာတဲ့။ပတ္၀န္းက်င္က ဘယ္လုိ ေ၀ဖန္ ေနပါေစ။ သူမဂရုမစိုက္ခဲ့။ ႏွလံုးသားထဲက စီးဆင္းလာတဲ့ ေမတၱာေတြကို သူတို႔မွ မသိတာ ပဲေလ၊သူတို႔မွာ ခ်စ္တတ္္တဲ့ ႏွလံုးသားမွ မရွိတာပဲေလ။ဒါကိုသူမနားလည္ေပးရတာေပါ့။<br /><br />သမီးေလး ေမစီကလည္း ကၽြန္မကုိ ခ်စ္၊ ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးကို ခ်စ္ဆိုေတာ့ လူေတြရ့ဲ မနာလုိမွဳကို ခံရတယ္ေလ။ သမီးေလးက အင္မတန္ သိတတ္၊အလုိက္ အထိုက္ ကလည္း သိဆိုေတာ့ ကၽြန္မအသဲ တုန္ရတာေပါ့ရွင္။<br /><br />သမီးကလည္း အိပ္ရင္ ကၽြန္မနဲ႔ပဲ အိပ္တာေလ။ မနက္ဆိုရင္ ကၽြန္မအလုပ္ သြားဖုိ႔ သမီးေလးက အျမဲႏိုးေပးရတယ္။ကၽြန္မကလည္း သမီးေလးႏုိးမွ အိပ္ရာက ထတာေလ။ တစ္ခါတစ္ခါ ႏုိးေနေပမယ့္ သမီးေလးကို စခ်င္ေနာက္ခ်င ္ေနေတာ့ အိပ္ရာမထေသးပဲ သမီးေလး အႏုိးကို ေစာင့္ေနတာ။အခ်ိန္တန္ၿပီ ဆိုရင္ သမီးေလးလာ ႏုိးပါၿပီ၊ သူမအိပ္ရာက မထမခ်င္းကို ႏုိးေနေတာ့တာ။ အသံကုန္ ေအာ္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္ ေတာ့တာပဲ။ ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္းၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့ သမီးေလးေၾကာင့္ သူမအိပ္ရာကထရပါၿပီ။<br /><br />အလုပ္ သြားဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေတာ့လည္း ကၽြန္မအနားမွာ ထုိင္ေစာင့္ ေနတာေလ။ ၿပီးရင္ အိမ္ေပါက္၀ ေရာက္တဲ့ အထိ လုိက္ပို႔ေပး ၿပီးတာနဲ႔ ကေလးသဘာ၀ သူ႔ဟာသူ ေဆာ့ေနေတာ့ တာေပါ့။ အလုပ္က ျပန္လာခါ နီးၿပီဆုိရင္လည္း အိပ္ေပါက္၀မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၿပီး ကၽြန္မကုိ ေတြ႔တာနဲ႔ ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲကို တိုး၀င္လုိ႔ ခၽြဲႏြဲ႕ေနေတာ့တာေပါ့။<br /><br />ကၽြန္မ အလုပ္မသြားခင္ ဆိုရင္ သမီးေလးကို ေမေမတုိ႔နဲ႔ အပ္ထားရတာေလ။ ကၽြန္မမရွိရင္ ေမေမတုိ႔ စကားကို သမီးေလး ေမစီ နားေထာင္ ရတာေပါ့။ အေမက စည္းကမ္း အရမ္းရွိတာ။ သူဆုိးလို႔ မရဘူးေလ၊ သူ႔အတြက္ ဒုတ္ေတာင္မွ သီးသန္႔ ထားတာေလ၊ကၽြန္မမရွိရင္ သမီးေလး ေမစီက မီးကို ေသေနတာပဲ။ ကၽြန္မျပန္လာ ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဆုိးေတာ့တာပဲ၊သူက ဘယ္သူ႔ကိုမွ လူလို႔မထင္ေတာ့ဘူး၊<br /><br />ကၽြန္မကလည္း ျပန္လာရင္ သမီးေလးကို တစ္ခုခ်င္း ေမးတယ္၊ မာမီ့သမီးေလး ကိုဘယ္သူက အႏုိင္က်င့္လည္းေပါ့။ ကၽြန္မေမး သမွ်ကိုလည္းသူကျပန္ေျဖၿပီးကၽြန္မကုိ ျပန္တုိင္တာေပါ့။ အဲလို အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္ သိတတ္လြန္းေတာ့လည္း ရွိသမွ် အခ်စ္ေတြကို စုပံုခဲ့ ရတာေလ။ ကၽြန္မရဲ့ အစ္မက ဆုိရင္ ဟဲ့.. နင့္သမီး ကေလ နင္မရွိရင္ ငါတုိ႔ စကားတစ္ခြန္း ထဲပဲသိလား၊ မီးကို ေသေနတာပဲ ၊နင္ရွိရင္ အဲဒီကေလး အရမ္း လူပါး၀တယ္။ အျမင္ကတ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဆုိၿပီး အျမဲေျပာတယ္ေလ။<br /><br />ကၽြန္မသမီးေမစီ ကလည္း သူတု႔ိေျပာ သလိုမ်ိဳးပါပဲ၊ ကၽြန္မျပန္လာရင္ နင္းေပးရတာနဲ႔၊ ႏွိပ္ေပးရတာနဲ႔၊ သူတို႔ မနာလို ခ်င္စရာလည္း ေကာင္းေနတာကိုး။ အင္မတန္ ခၽြဲတတ္တာေလ၊<br /><br />ကၽြန္မကေလ အလုပ္မွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းပင္ပန္း၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ STRESS မ်ားမ်ား အိပ္ျပန္ ေရာက္လုိ႔ သမီးေလးရဲ့ မ်က္ႏွာမ်ား ျမင္လုိက္ရရင္ ကိုအိုေအစစ္ ကမၻာထဲ ေရာက္သြားသလိုပဲ၊ ရွိသမွ် အေမာေတြ ေျပသြားတာ၊ ကၽြန္မ ရွာသမွ် ကၽြန္မမိဘနဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ သမီးေလး ေမစီအတြက္ပဲေလ။ သမီးေလးရဲ့ အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ေအာင္ သိတတ္မွဳနဲ႔၊ ခ်စ္စရာ အျပဳအမူ ေတြေၾကာင့္ မိသားစုေတြရဲ့ အေရးေပးမွဳ႕ ကိုရရွိ ေနၿပီေလ။အခုဆုိရင္ကၽြန္မ မိသားစုကလည္း သမီးေလးမွသမီးေလးျဖစ္ေနၿပီ။<br /><br />ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္မ သမီးေလး အရြယ္ေရာက္လို႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ပါၿပီ၊ ကၽြန္မသမီးေလးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းေတာ့ ေဘးမွာ လိုခ်င္သူ ကာလသားေတြက ၀ိုင္း၀ိုင္းလည ္ေနတာေပါ့၊ ဒီလို သမီးေခ်ာေလးကို ပိုိင္ဆိုင္ထားတဲ့ ကၽြန္မ အရင္က ထက္ပိုလို႔ေတာင္ သမီးေလးကို စိတ္မခ်ျဖစ္ရတာေပါ့။<br /><br />တစ္ေန႔ေတာ့ ကၽြန္မ သမီးေလး အစာမစား၊ တစ္မွိဳင္မွိဳင္ တစ္ေတြေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အျမဲတမ္း အရိပ္လို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကၽြန္မ ရင္မွာ ေသာကမီးေတြ ေလာင္ရပါၿပီ၊ ကံၾကမၼာ မုန္တုိင္းထန္ လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္သူေတြမ်ား ထင္မိမွာလဲ၊ သမီးေလး ေနမေကာင္းေတာ့ ဆရာ၀န္နဲ႔ ျပေနရတယ္ေလ။ ေဆးခန္းကို ေန႔တိုင္းသြား ေနရေပမယ့္ သမီးေလး မသက္သာဘူး၊ ဒါနဲ႔ အထူးကု ဆရာ၀န္ ဆီမွာ သြားျပေတာ့ သမီးေလးမွာ ကိုယ္၀န္ရွိ ေနၿပီတဲ့။ အဲဒါ ကိုယ္၀န္ပ်က္က်ၿပီး ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေသ ေနတယ္တဲ့။ ဆရာ၀န္မႀကီးက သမီးေလးကို ခြဲစိပ္ရမယ္္၊ ဒါေပမယ့္ သမီးေလးမွာ ႏွလံုးက အရမ္းအားနည္း ေနေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ခြဲစိပ္လုိ႔မရဘူး၊ အသက္ အႏၱာရယ္ ကလည္း စိုးရိမ္ေနရေတာ့ အခ်ိန္ေစာင့္ ရဦးမယ္တယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သမီးေလးကို ေဆးထုိးၿပီး အားေမြး ေနရတယ္ေလ။ မိသားစု၀င္ ေတြကလည္း အဂၤုလိမာလသုတ္ ရြတ္ေပးတဲ့ လူနဲ႔ ပရိတ္ရည္ တုိက္တဲ့သူနဲ႔ သမီးအတြက္ စိုးရိမ္ေနရၿပီေလ။<br /><br />ဒီလိုနဲ႔ ခြဲစိပ္ရမယ့္ေန႔ကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ သမီးေလးကို ခြဲစိပ္ခန္းထဲ ေခၚသြားပါတယ္။ သမီးေလးကေလ ကၽြန္မရွိေနေတာ့ ကၽြန္မကုိ ခြဲ်လိုက္တာမွ တကယ့္ ကေလးငယ္ေလး တစ္ေယာက္အတိုင္းပါပဲ။ လူနာကိုယ္တုိင္ကိုလည္း ခြဲစိပ္တာ ေပးမျမင္ခ်င္ေတာ့ လူနာကို ကန္႔လန္႔ကာ အစိမ္းေရာင္ေလးကို ကာေပးထားတယ္ေလ။ အခန္းထဲမွာ ခဲြစိပ္ခန္း ၀တ္စံုေလးနဲ႔ သမီးေလး ေမ့ေဆးေၾကာင့္ ေမ့ေနပါၿပီ။ အျပင္ကေနေတာ့ လူနာရွင္ေတြက အဂုၤလိမာလသုတ္ ကိုရြတ္ေပးၾကပါတယ္။ သမီးေလးကို ေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိပ္ႏုိင္ေအာင္ ဆုေတာင္းေန ၾကတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ၁နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ သမီးေလးကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ခြဲစိပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ခြဲစိပ္ခန္းထဲကေန ဆရာ၀န္ၾကီးက သမီးေလးကို ေခၚထုတ္လာပါတယ္။<br /><br />သတိေမ့ ေနေသးတဲ့ သမီးေလးကို ေဆးရံုမွာ မထားပဲ အိမ္ကုိပဲ တန္းေခၚ လာခဲ့ၾကတယ္။ အိမ္မွာေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကီးရဲ့ မွာၾကားခ်က္နဲ႔ ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္နဲ႔ ဂရုတစိုက္ ျပဳစုခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ၀န္နဲ႔ လည္းတစ္ပတ္ကုိ ၃ႀကိမ္ ထပ္ထပ္ သြားျပရေသးတယ္။ ခ်ဳပ္ရိုးျဖည္ေတာ့လည္း ခ်ဳပ္သားေတြက သူမ်ားေတြနဲ႔ လံုး၀မတူပဲ အရမ္းလွလို႔ ဆရာ၀န္ကေတာင္ ခ်ီးက်ဴးရတယ္ေလ။ အဲလိုနဲ႔ ဆရာ၀န္ႀကီး မိသားစုေတြရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ သမီးေလး ျဖစ္လာရ ျပန္တယ္ေလ။ ဆရာ၀န္ႀကီး ကလည္း သမီးေလး ေမစီမွ ေမစီျဖစ္ေနတာ။<br /><br />ၾကည့္စမ္းပါဦး။ ခ်စ္စရာ အရမ္းေကာင္း၊ ေခ်ာလည္းေခ်ာ၊ လွလည္းလွ၊ အရာရာကို သိတတ္ နားလည္လြန္းေတာ့လည္း လူေတြရဲ့ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစား ေနတာေလ။ ဒီလိုနဲ႔ သမီးေလးလည္း က်န္းမာေရး ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္ၿပီး မိသားစုေတြနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ ခ်စ္ခင္မွဳေတြရဲ့ ေအာက္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ သူဘ၀ကို ယခုအခ်ိန္ထိ ျဖတ္သန္း ေနပါတယ္။<br /><br /><br />အခုေျပာခ်င္တာက ေမတၱာ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွဳ ကိုေျပာခ်င္တာပါ။ တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာ ေရာင္ျပန္ ဟပ္တယ္ဆိုတာ လူသားေတြမွာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ မည္သည့္ သတၱ၀ါမဆို ျဖစ္ေပၚတယ္ ဆိုတာပါ ။သမီးေလးေမစီဟာ ေသးငယ္တဲ့ တိရစာၦန္ ေၾကာင္မေလးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား သူ႔ကို တိရစာၦာန္ အရာမွာ မထားပဲ လူသားတစ္ဦး အသြင္ျပဳမူ ဆက္ဆံတဲ့ အတြက္ ေမတၱာ ေရာင္ျပန္ ဟပ္တာကို ေျပာခ်င္တာပါ။<br /><br />မက္မက္ရဲ့ အေဖက အသက္အရြယ္ အုိမင္းမွဳေၾကာင့္ လမ္းမေလွ်ာက္ ႏုိင္ပါဘူး၊ ေျခေလးေခ်ာင္း ေထာက္တန္နဲ႔ သြားရတာေလ။ အျမဲတမ္း လူအကူ ေဘးမွာရွိရတယ္။ တေန႔ေတာ ့အေဖနဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြ သတိမမူမိၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေျမြတစ္ေကာင္ ဘယ္ကေန ၀င္လာမွန္း မသိပဲ အေဖ့ကုတင္နားကို ေရာက္လာပါတယ္။ အေဖကလည္း ေျမြကိုမေတြ႔ပါဘူး။ ဒါကိုသမီးေလး ေမစီ တစ္ေယာက္ပဲ ျမင္တယ္ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေဖ့အနားမွာ အိမ္သားေတြ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ အဲဒီမွာ သတိၱခဲမေလး ေမစီက အေဖ့အသက္ကို သူ႔အသက္နဲ႔ လဲၿပီး ကာကြယ္ ေပးပါတယ္။ ေျမြကိုခဲ ထားျပီး ေျမြနဲ႔ ရန္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အသံၾကားေတာ့မ ွအေဖက အိမ္သားေတြကို ေအာ္ေခၚေတာ့ အားလံုးက ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔ ေျပးလာၾကၿပီး ေျမြကိုေ ျခာက္လြတ္ျပီး သမီးေလး ေမစီေလးကို လည္းဆြဲထား ရတာေပါ့။ တကယ္ဆုိ အေဖ မျမင္တဲ့ေျမြ၊ အိမ္သားေတြ သတိမမူ မိတဲ့ေျမြ အေဖ့အနားမွာ လူရွိမေန တဲ့အခ်ိန္၊ သမီးေလး ေမစီသာ အနားမွာ မရွိခဲ့လွ်င္.....??????<br /><br />ဒီပို႔စ္ေလး နဲ႔အတူ အင္မတန္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းၿပီး အရမ္းေခ်ာလွတဲ့ ေၾကာင္မေလး ေမစီရတနာ ေလးကိုဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ ေမစီရတနာေလးကို ေခြ်းမေတာ္ ခ်င္ရင္ေျပာေနာ္၊ဟီးဟီး.. :P :P</div>Dreamhttp://www.blogger.com/profile/15656988267682359741noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-91290649742296022292009-03-25T08:01:00.001+06:302009-03-25T08:01:30.334+06:30အမိုက္စား ဝါသနာေလးမ်ား<span style="color: rgb(0, 0, 153);"></span><div style="text-align: justify;">ငယ္ငယ္က ဝါသနာ... အင္း.... ဘာမ်ားပါလိမ့္...!!<br />တိမ္ေတြအံု႔ၿပီး ညိဳ႕လာရင္ ရင္မွာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ.. အဲ့ဒါ ဟိုးငယ္ငယ္ ကေလးေလး ဘဝကတည္းကပါ... စာမဖတ္တတ္ခင္ အ႐ြယ္တုန္းကေတာ့ စားပြဲေတြ ခံုေတြေအာက္ကိုတိုးဝင္.. ဒါမွမဟုတ္ အခန္းေထာင့္ေလး တေနရာရာမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနတတ္တယ္ လို႔ ေမေမက ေျပာဖူးပါတယ္... စာေလးတစ္လံုး ႏွစ္လံုး ဖတ္တတ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေတြ႕ရာစာအုပ္ေလး တစ္အုပ္ကို ဆြဲယူသြားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ေကြးေကြးေလး ၿငိမ္ေနတတ္ျပန္ေရာ.. လက္ထဲက စာအုပ္ကိုလည္း မလွန္ဘဲ မွန္ျပတင္း အျပင္က တိမ္ေတြကို ေငးေငးေနတတ္တဲ့ ဝါသနာေလး ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္...။<br /><br />ကေလးမက လူႀကီးလည္းမက် အ႐ြယ္ေလးေရာက္လာျပန္ၿပီ..!!<br />ဝါသနာအရ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္လည္း ကေလးေလး တုန္းကနဲ႔ ထူးမျခားနားပါပဲ... သိပ္မလည္ တတ္ခဲ့ဖူးပါဘူး.. သူငယ္ခ်င္းေတြက လာေခၚတိုင္းလည္း သူတို႔ေတြ စိတ္ညစ္ လက္ေလွ်ာ့ၿပီး ျပန္သြားရတတ္တာက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ပါ။ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္တတ္လာတယ္ ဂစ္တာေလးစ တီးတတ္လာခဲ့ဲၿပီ... ေနာက္ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ဝတၱဳေတြ ရည္းစားစာေတြ..(ဟီးး) ဖတ္တတ္လာတာေပါ့... ၿပီးေတာ့ ရာသီဥတုေတြကို ရင္မွာ ပိုခံစားတတ္လာတယ္..။ မိုး႐ြာတာကို ကၽြန္မ မုန္းတယ္.. မိုးေတြမ႐ြာခင္ ၿပိဳအိဆင္းလာတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း ဂစ္တာေလး တီးေနရတဲ့ ဝါသနာကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ အရမ္းသေဘာက်မိတာပါ...။<br /><br />တစ္ေယာက္တည္း သြားရလာရတာမ်ိဳး ႀကိဳက္တဲ့ ဝါသနာ ကၽြန္မမွာရွိတယ္.. ေတာ္႐ံုတန္႐ံု အေဖာ္ေတြနဲ႔ မသြားတတ္ မေနတတ္ပါဘူး.. ေ႐ွာ့ပင္းသြားရင္လည္း တစ္ကိုယ္တည္း သြားခ်င္တာ.. ေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေယာက္ ပါလို႔ သူ႔ကို အားနာေပးရတာမ်ိဳး သေဘာမက်ပါဘူး..။ ေငးခ်င္ရာကို ေငးမယ္.. လိုခ်င္ရာကို ဝယ္မယ္.. တစ္ေနရာရာမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ခ်င္ထိုင္ေနမယ္.. အခ်ိန္ေတြကို ေမ့ထားတတ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ နာရီကို ခဏခဏ ငံု႔ၾကည့္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေနတတ္တယ္..။ ဆူဆူညံညံ ေနရာေတြမွာ သြားထိုင္ျဖစ္ရင္လည္း တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ.. ခပ္မိုက္မိုက္ေပါ့ ဘာျဖစ္လဲေနာ့...!! အေသခ်ာဆံုး ဝါသနာကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ထင္ရာက်ဲျခင္းပါပဲ...။<br /><br />ေနာက္တစ္ခုကေတာ့... အင္မတန္ အအိပ္မက္ပါတယ္..။ အပ်င္းထူ အအိပ္ပုတ္တဲ့ ဝါသနာ အႀကီးႀကီး ရွိပါတယ္... ကၽြန္မ အအိပ္မက္ရျခင္းမွာ ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ရွိေနတယ္..။ ကၽြန္မလား...!! ဟုတ္..!! စိတ္အရမ္းညစ္လာရင္ အိပ္ပါတယ္.. တစ္စံုတစ္ရာကို ေသမေလာက္ လြမ္းဆြတ္ တမ္းတလာရင္လည္း အိပ္ပါတယ္.. အတိတ္ဆိုတာေတြ ေခါင္းထဲေရာက္လာရင္းလည္း အိပ္လိုက္ပါတယ္.. မနက္ျဖန္ဆိုတာကို ႀကိဳမေတြးခ်င္ရင္လည္း အိပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္..။ ခံယူခ်က္ကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားရင္ အရာအားလံုးကို တစ္ခဏေတာ့ ေမ့သြားႏိုင္လို႔ပါ။ ဒါေပမယ္႔.. မထင္မွတ္ပဲနဲ႔ မအိပ္ခင္ အေတြးေတြကိုစြဲလို႔ အိပ္မက္ မက္တတ္တာကေတာ့ ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ေလ.. အိပ္မက္ေတြ ႏွိပ္စက္ရင္ေတာ့ သိပ္သိပ္ကို ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္...။<br /><br />ေလာေလာဆယ္ ဝါသနာကို ထပ္ေျပာျပဦးမယ္... အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဘေလာ့ဂ္ ကိုက္ေနပါတယ္။ မယ္မယ္ရရ မဟုတ္တဲ့ စာတိုေပစ ကဗ်ာမက် ဘာမက် အထာမက်ေတြ ေလွ်ာက္ေရးေနမိတာပါပဲ... ရင္ဘတ္ထဲက အမွန္အကန္ေတြ ဘေလာ့ဂ္ေလးေပၚမွာ အန္တယ္.. တစ္ခါတေလေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးဟာ ကၽြန္မအတြက္ အန္ဖတ္ပံုးေလး... အိပ္မရတဲ့ညေတြမွာ စာမူး မူးၿပီး ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ အန္ခ်င္လာတိုင္းလည္း ဘေလာ႔ဂ္စာမ်က္ႏွာေလးက အဖံုးေလးကို ၾကည္ျဖဴစြာ အဆင္သင့္ ဖြင့္ေပးထားတတ္ေသးတာ..။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေန႔စဥ္ညတိုင္း အန္ဖတ္ဆို႔မတတ္ အန္အန္ ေနတယ္ ဆိုပါေတာ႔..။ တစ္ခါတေလေတာ့ သူက သိပ္သေဘာထားႀကီးၿပီး သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ရင့္က်က္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသား တစ္ေယာက္လိုပဲ.. ကၽြန္မအႏြံတာေတြကို ခံေပးေနတတ္တယ္.. ဘေလာ့ဂ္ေလးအေပၚမွာ အတၱႀကီးႀကီးနဲ႔ ဆိုးခ်င္တဲ့ ဝါသနာႀကီး တြယ္ကပ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆိုးပါတယ္.. ။<br /><br />ကၽြန္မ တကယ္ မေကာင္းပါဘူး..။ အခု.. ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူ႔အေပၚ အႏိုင္ယူၿပီး ဆိုးတတ္တဲ့ ဝါသနာႀကီးကို ခဏရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ အနားေလး ေပးလိုက္ပါဦးမယ္...။<br /><br />ကယ္.... ကၽြန္မ တစ္ေရးတေမာ အိပ္လိုက္ပါဦးမယ္.... :P<br /><br /><span style="color: rgb(0, 102, 0);">ေပေစာင္းေစာင္း ႐ိုက္ခ်က္ဆရာ </span><a style="color: rgb(0, 0, 153);" href="http://www.maungmyo.co.cc/2009/03/blog-post_20.html">မယ္မ်ိဳးမ်ိဳး (ေမာင္မ်ိဳး)</a><span style="color: rgb(0, 102, 0);"> က Tag ထားတဲ့ ဝါသနာေလးမ်ား ဆိုတဲ့ Tag Post ေလးပါ..။ ကိုမ်ိဳးေရ... ေရးလိုက္ၿပီ ေက်နပ္ေတာ့ေနာ့... ဟဲ.. ဟဲ..!! ခုေတာ့ ခင္ေလး အိပ္လိုက္ဦးမယ္.. ေန႔သမား ေမာင္ႏွမ ဆရာသမားမ်ား ဂြတ္ေန႔(စ္).. ညသမား ေမာင္ႏွမ ဆရာသမားမ်ားလည္း ဂြတ္ည(စ္)လို႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္...</span> <span style="color: rgb(0, 102, 0);">အားလံုးဘဲ တာ့(စ္) တာ ပါေနာ္....!! </span><br /><br /><span style="color: rgb(153, 0, 0);">(ခင္ေလးငယ္)</span><br /></div><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 153);"><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2511143753704149005.post-59695112307845147382009-03-19T22:41:00.007+06:302009-03-20T15:23:16.815+06:30အခ်စ္ခဏခဏေတာ႕ စဥ္းစားဖူးတယ္။<br />
ဘာလဲလို႕။<br />
အားလံုးနဲ႕ တိုက္ၾကည္႕ျပီး အေျဖတစ္ခုခု ထုတ္ၾကည္႕ခ်င္ခဲ႕တယ္။<br />
ဒါေပမယ္႕ မေအာင္ျမင္ခဲ႕ဘူး။<br />
လူေတြက တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယက္စိတ္ဓါတ္အေျခခံ သဘာဝခ်င္းမွ မတူၾကတာ။<br />
ျပီးေတာ႕ ရလာတဲ႕ ဘဝအေျခအေန ခ်င္းကလည္း မတူၾကေတာ႕ အခ်စ္ဆိုတာလို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီးေျပာ ဖို႕ေတာ႕ခက္မယ္ထင္တယ္။<br />
ဒါေပမယ္႕<br />
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ အခ်စ္ ဆိုတာကေတာ႕<br />
- သူ စိတ္ညစ္လာတဲ႕ အခါတိုင္း အားေပးနုိင္ခြင္႕ ရခ်င္တယ္။<br />
- သူ႕ ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကို အားလံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္မွ တစ္ဝက္ေလာက္ကိုေတာ႕ ျဖည္႕ဆည္းေပးႏိုင္ခ်င္တယ္။<br />
- သူ႕ ရဲ႕ အယံုၾကည္ရဆံုး အားအကိုး ရဆံုး သူဟာလည္း ကြ်န္ေတာ္ပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။<br />
- သူ႕ကို နားလည္ေပးႏိုင္ဆံုးသူ ျဖစ္ခ်င္တယ္။<br />
စိတ္ထဲမွာရွိတာေတြပါ။<br />
ဒါေပမယ္႕ ေလာေလာဆယ္ အေျခေနမွာ သူနဲ႕အရမ္းေဝးေနျပီး<br />
မျပည္႕စံုတဲ႔ အေျခေနေတြေၾကာင္႕......................<br />
<font color="aqua" size=4px><pre> ေတြးရင္းနဲ႕လြမ္း
ေဆြးရက္နဲ႕ လွမ္းရခက္လို႕
ခ်စ္ေၾကာင္း ခ်စ္သူ သိေစခ်င္ျငား
မလွမ္းရက္လို႕
လြမ္းလ်က္နဲ႕ပဲေနမယ္....ခ်ဳိ။
</pre></font><br />
ခ်စ္သူနားဆင္ဖို႕<br />
<div style="width:300px;"><object width="300" height="50"><param value="http://media.imeem.com/m/K4nn2NzAi2/aus=false/" name="audio"/><param value="transparent" name="wmode"/><embed width="300" src="http://media.imeem.com/m/K4nn2NzAi2/aus=false/" height="50" wmode="transparent" type="application/x-shockwave-flash"></embed></object></div>Anonymousnoreply@blogger.com0